Chapter 19

7 0 0
                                    

"Reto? Gago ka ba Kalia? I'm not gonna do that," Sini,angutan ko na lang siya.

Nag papareto kasi ako kay Levi sa mga kaibigan niya, yung sanang hindi ako kilala kasi negative ako lagi sa may kilala sa akin.

I don't know what to do, maybe when I have a boyfriend to call iiwas na rin siya.

So I started replying to those who chat me. Not all, yung mga sa tingin ko ay matitipuhan ko lang na galing sa ibang school.

I know I am crazy when I started thinking about having a boyfriend not to fall in love but to oush Noah away pero bakit ba, matagal na rin naman yatang may sira ang ulo ko.

Pero malas yata talaga ako dahil may mga saksakan nga ng gwapo and weird naman. Meron din sobrang hambog na akala mo sila na ang pinaka gwapo sa mundo. Tapos kadalasan din ay mga bastos.

Kagaya ngayon nag walk out na naman ako sa naka meet ko dahil sa kabastusan ng bibig. Why do they think of girls as an object?

"Narinig ko ang pinag usapan niyo, mabuti na lang iniwan mo. Hindi deserve ng kahit na sino mang babae ang ganon,"

If an ever gentle, ever kind and ever caring man approach me, who would it be? Ofcourse it's Noah.

Sana kagaya mo na lang lahat ng lalake Noah, edi sana hindi ako nahihirapan ng ganito.

"I know." tanging sabi ko lang. 

Ni wala nga akong balak mag tanong kung bakit nandito din siya ngayong sabado, as much as possible I don't wanna conversate with him anymore.

"Bakit ka ba kasi nakikipag date? Darating naman yan, natural na proseso,"

As if there is still someone who will approach me or dare to court me.

"Not your business." sabi ko at nag dirediretso na sa parking lot kung nasaan ang driver ko.

"Uuwi ka na?" tanong niya kaya napatingin ako sa kanya. "Napansin ko kasi na hindi mo kinain ang inorder mo kanina, ayaw mong kumain muna? Libre ko," Tinignan ko lang siya. 

There's a limitation on being kind Noah, I don't wanna overthink this at ayaw ko ring pag dudahan ka ng girlfriend mo.

"It's either you eat by yourself or with your girl, wag ako Noah."

"Kung iniisip mo na may tendency ako na mag cheat at ikaw ang gagamitin ko, nagkakamali ka Kataleya. Hindi ko gagawin yon at hindi kita ilalagay sa ganoong siwasy-"

I cut his words. "As if i'll ever be on that position. Tinanong mo ba ako kung gusto ko?"

"May problema na naman ba? Okay pa tayo nung huli tayong magkasama diba?"

Nadala lang ako ng emosyon ko noong araw na yon. I was helpless but he showed up on that situation pero kung nasa katinuan ako ay hindi ko hahayaan yon. I wouldn't let myself be so happy with his company.

"I'm leaving." tinawag niya pa ang pangalan ko pero hindi na ako muling humarap at nag tuloy tuloy na papunta sa sasakyan.

Just like that, life goes on. It goes on kahit pa palagi kong sinusungitan si Noah. Kulang na lang ay itulak ko siya dahil lapit siya nang lapit. Palala na rin nang palala ang lumalabas sa bibig ko para lang lubayan niya ako. Yes i like him but what he is doing is iritating.

May araw na lumapit siya sa akin habang bitbit ko ang pagkain namin ni Amalia, pinipilit niya na siya na ang magdadala kasi mukhang nahihirapan ako. I don't wanna accept his help pero makulit siya, I always end up letting him, ganon siya ka pursigido. But instead of saying thank you sinabi ko sa kanya na walang kwenta ang ginawa niya at pumayag lang ako dahil parang hindi siya tatanggap ng pag tanggi.

Serendipitous ConvergenceTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon