İhtiyacın Var

415 23 4
                                    

Mason'dan

Sabah uyandığımda başım çok ağrıyordu. Dünki olaylardan sonra Kai benimle beraber kalmıştı.

O kendisine misafir odasını hazırlamıştı.
Benim hiçbir şey yapacak kafam yoktu ki o da anlayışla karşılamıştı.

Bugün Foden ile konuşacaktım. Çok gergindim, her şey çıkabilirdi.

Böyle bir pozisyonda yalan söylediğini düşünmezdim, hem eşiyle de konuşursam belki...

Bilmiyorum, aslında hiçbir şeyi bilmiyorum. Beynimi yolda yürürken yere bırakmış gibiyim resmen diye iç geçirdim.

Yataktan kalktığımda banyoya gidip soğuk suyla duş aldım. Çıktığımda aynanın buharlanmış yerini silip kendime baktım.

Yüzüme iyi bir haldeyim ifadesi geçirip dişlerimi fırçaladım. Sonrasında ise giyinme odasına gidip kıyafet hazırladım.

Altıma siyah şort ve üstüne de yeşil tişört giymiştim. Siyah bir şapka alıp dışarı çıkarken takmak üzere aşağıya indirdim.

Kai ise kalkmış ve kahve demlemişti
Aynı zamanda telefonla da konuşuyordu. Şu anki uzaklığımdan kim olduğunu anlamasam da yakınlarında Soph olduğunu anlamıştım.

Sandalyeye oturup masanın üzerinden telefonumu aldım. Yapılan haberlere girip bakmak istediğimde Kai elimden telefonu alıp önüme tost tabağı koymuştu.

_Hadi yemek ye biraz, sonra direk çıkarız oyalanmak yok tamam mı? diye sorduğunda sorusunu cevapsız bıraktım.

Korkuyordum. Korktuğumu biliyordu, görüyordu. Yine de bana destek olmak istercesine bi elini omzuma koyup "Hadi Mase bir şeyler ye" demişti.

Lig hakkında konuşarak kahvaltıyı bitirince tabakları makineye yerleştirip salondaki koltuğa oturdum.

Hemen sonra gelip Kai oturduğunda bana bakıp "Hazır olduğunda" demişti.

Derin bir nefes çektim. Neyi bekliyordum? Daha doğrusu neyi duymayı? Hemen inanacak mıydım dediğine? Bu kadar mı ihtiyacım vardı inanmaya.

Kafamda düşüncelerden sıyrılıp cebimden telefonu çıkardığımda engelli kişiler yerine gidip Foden'ın üstüne engeli kaldır diye bastım.

Saniyeler içerisinde listeden yok olurken rehberde üstüne gelip bastım.

Telefon çalmaya başlayınca bir kaç saniye bekledim. Ardından Foden'ın sesi gelmişti.

+Mason
-Foden
+Aradım ama müsait miydin?
-Evet bir sorun mu var. Bak eğer aldatma olayı ile ilgiliyse alakam yok diyorum.
+Ben de onun için aradım Foden. Yüzyüze konuşsak olmaz mı? Duymaya ihtiyacın var? Lütfen, diye fısıldadığımda sesim titremişti.

Dolu gözlerimle yere bakarken Kai yanımda bekliyordu. Kısa süreli bir sessizliğin ardından,
_Tamam bizim eve gel hadi bekliyorum, demişti.

Telefonu kapadığımda Kai'ye bakmıştım. Kai ise sırtıma destek oluşmasına vurup arabanın anahtarlarını almaya gitmişti.

Bunu yapabilirdim. Kai yanımdaydı. Ben vardım, kendim için de bunu yapmalıydım. Gerçek ne ise öğrenip tam tavrımı koymam lazımdı çünkü belirsizlik kafayı yedirtiyordu.

Evden çıkıp Kai'nin yanına gittiğimde arabaya yaslanmış beni bekliyordu. Sürüp sürmeyeceğimi sorduğunda kafamı iki yana sallayıp onu reddettim.

Yarım saat süren yolculuk boyunca hiç konuşmamıştık. Kai beni anlıyordu. Bakışlarından belliydi.

Kapının önünde duyduğunuzda derin nefes verip bana baktı. Ben de ona dönükken kafasıyla evi gösterip destek verircesine başını salladı.

Arabadan indiğimde bana burada beni bekleyeceğini söylediğinde kafamı salladım. Zili çaldığımda bir ayağımı yere vuruyordum.

Kapı açıldığında karşımda Foden vardı. Eliyle içeri gösterip "Hadi gel bahçeye geçelim" demişti.

Onu takip edip bahçeye giden yolu izlediğimde koltukların arkasında oyun oynayan çocuğumu görebiliyordum. Yanında ise annesi olduğunu bildiğim kadın vardı.

-Bir şey içmek ister misin yoksa?
+Sanırım su alsam iyi olur, demiştim.

Eşine seslenip iki bardak su istediğinde parmaklarımla oynuyordum.

Foden benim soruöu beklercesine bana baktığında artık sormam gerektiğine karar verip "O gece Liz ile beraber miydin? Çünkü eşinin belki de ailenizi dağıtmamak amacıyla böyle bir açıklama yaptığını düşündüm."

O ise bana bakıp " O gece gerçekten Liza ile beraber değildim. Haberin geçtiği gün 25 Mart. O zaman ailelerimizle yemekteydik." demişti.

Bu sırada eşi suları getirince Foden'a bakıp "Ondan da duysam olur mu?" diye sormuştum. O da kafasını sallayınca yanımıza oturdu ve Foden çocuğuyla ilgilenmek için yanımızdan ayrıldı.

+O gece beraber miydiniz?
_Evet gerçekten de beraberdik. Ailelerimizle toplanmıştık.

O da öyle diyince suyu kafamdan dikip yüzümü ellerimin arasına aldım.

Yalandı, fotoğraf gerçek değildi. Nasıl olmuştu bilmiyorum ama fotoğraf neyin nesiydi? O nasıl olmuştu?

O sırada zil çok fazla bir şekilde çaldığında eşi "Geldim" diye bağırarak kapıya gittiğinde Foden kucağında çocukla gelip

-İnanmaya ihtiyacın var değil mi Mason? Öğrenmeye ihtiyacın var, duymaya ihtiyacın var.

Ben hala aynı şekilde dururken Kai görüş açıma girmişti. Bana doğru gelirken elinde telefonu sallıyordu.

_Mase bunları görmen lazım.

need to hear / mason mountHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin