" Hoy kamukha mo si Imelda, yung first lady"
" ang ganda ng kutis mo! pero hindi mo kamukha si mayor"
" tatay mo talaga si Mayor?"
" AMPON KA NO"
Yan ang palaging sinabi sa akin ng mahilig tismisin ang buhay ko. hindi ko naman pinapansin dahil na sa...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Emmanuel POV
" 'Wag ka na lang tumuloy Emma. Iba kasi ang pakiramdam ko diyan eh. " Sabi ni Kuya Pulong. Kanina pa praning at pilit niya na huwag ako tumuloy sa lakad ko patungo Norte. Alam naman niya na hindi dapat reschedule ang one week Ilocos Norte trip ko dahil may susunod pa ang Ilocos Sur.
" kuya I'll be fine... Tsaka ang weird mo today... ito nga palagi kong sinasakayan eroplano hindi ka nag rereklamo eh ngayon nag rereklamo ka na... So ano ang isasakay ko mag motor? Hmm pwede naman pero aabutin ako siyamsiyam nyan. " I said with big smile. " soon kuya mag rides tayo davao to Ilocos Norte! Parang gusto ko yon. "
Binatukan naman ako ni Kuya. " ano ba... " Inis ko sabi sakanya. " seryoso 'to Em.. Iba ang pakiramdam ko dito eh..." he said seriously. I look at him and I saw how worried he is now. It remind me how broken he is when something is bad is happening. Like how he affected when my mother died. Hindi man niya pinapakita sa akin alam ko naapektuhan din siya.
I smile softly and gave him tight hug. " kuya... You don't have to worry me... I'll be fine.. This airplane aint gonna crash or something okay. Tsk hindi ako pwede mamatay, i have so many things to do like makilala ako ni sir bongbong as his child and bago ko lang naging First Lady papatayin na ako.. " i heard him chuckles as I felt his lips on top of my head.
" basta ingat lang ha... Tawagan mo ako pag nakalapag kana sa airport. " i nodded and pulled away.
I smile and the PSG carry my luggage. I look at him and wave. Si Kuya Pulong lang ang sumama sa akin papuntang airport dahil both kuya Baste and Ate Inday already working in City Hall and papa is spending his little time to his grandchildren. Kuya Pulong volunteer na siya na lang ang maghatid sa akin sa airport kahit alam ko na busy siya.
Kuya Pulong wave back with small smile. I nodded and walk away. Three steps before I entered the airport, I look back to him and quickly run back. I don't know why but I know I have to do it. Wala na akong pakielam kung tinitignan ako ng mga tao oh may mga tao na nais nila akong picturan, o di kaya ivideo ako... Wala. Ang gusto ko lang ay mayakap ko si kuya.
At this moment, it seem The younger me possessed my body. Back when I was young, I used to run like this and excitedly wrap my arms to Kuya Pulong whenever they come to visit our home and now this is what happened.
Kuya Pulong widen his arms and when we finally closer apart we hug each other tight. Its a bit longer than expected as I wanted to let him know that he will not lose me.
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
