~~~ 9 කොටස ~~~

375 79 1
                                    

💕දගකාරියකට පෙම් බදින දඩම්බර හිතක ප්‍රේම කතාව💕

-----------------------------------------------------

Jimin's pov,

විනාඩි කීපයක් යන්න ඇති වැඩිම උනොත් ආයෙම එක පිම්මට එමී පඩිපෙල දිගේ දුවගෙන ආවෙ මම සෝෆා එකෙන් නැගිට්ටවිලා බලාගෙන ඉද්දි...

"ආහ් ඉක්මනට ගන්න අනේ.... මේක ගන්නකො සුද්දෝ කට් වෙයි".


සීතල වෙලා ගල්වෙලා බලාගෙන හිටිය මම පියවි සිහියට ආවෙ බෝලෙගෙ කටේ සද්දෙට.... අහස කඩාගෙන වැටෙනවා වගේ දුවගෙන ඇවිත් තියෙන්නෙ මොකටද කියලා දකිනකොට පොඩි කියලා නොබලා උස්සලා පොලවෙ ගහන්න තරම් හිතුනා...

" ගන්න අනේ ඉක්මනට බලන් ඉන්නෙ... මං මෙච්චර ඉක්මනට අරගෙන ආවා ඔයාට ආන්සර් කරන්න බැරිද මේක කට් වෙයි..."


මගෙ දිහාට ෆෝන් එක දික්කරගෙන ආන්සර් කරනකන් බලාගෙන ඉන්නෙ මිශන් එකක් කරා වගේ...

අතින් උදුරලා ෆෝන් එක ගත්තෙ තාම ගැහෙන පපුවටත් අත තියාගෙන...

" හෙලෝ... ඔව් කියපන් මචන්...
එහෙමද කවද්ද බං තියෙනවා කියන්නෙ... හා හා එහෙනන් එහෙම කරමු බං මං එන්නන්" .


එහාපැත්තෙන් කතා කරපු යාළුවට කම්මැලි කමේ උත්තර දුන්නෙ ඒ තරමට ලැබුන ඇමතුම සුභදායි හින්දා...

" ඇයි මොකෝ වෙලා තියෙන්නෙ "


මගෙ මූණ දිහාවට එබීගෙන එමී අහන්නෙ මගෙ මූනෙ තිබුනු කම්මැලිකම හින්දම වෙන්න ඇති.

"අනිද්දට ෆලයිට් එකක් තියෙනවලු... හදිස්සියෙ මේන් පයිලට් අසනීපෙන්ලු... මට යන්න වෙනවා..."

සෝෆා එකේ ඉදගන්න ගමන් මම කිව්වෙ නිවාඩු දවස් ටික නැතිව යන දුකෙන්... මට එහාපැත්තෙන් එමීත් ඉදගත්තෙ මගෙ බදවටෙන් අත දාගෙන තුරුළු වෙන ගමන්...

" ඔයාට යන්න වෙනවනෙ කොහොමත්... එතකොට මං කොහෙද ඉන්නෙ."

"ඔන්නිලගේ ගෙදර යනවා වැඩේ ඉවරනෙ".

මම කිව්වෙ වැඩිය හිතන්නෙ නැතුව.

" එයාලා නෑ අනේ ඇයි මං කිව්වෙ ජේජු යනවා කිව්වා කියලා ".

මට තට්ටුවක් දාන ගමන් එමී කියන්නෙ මගෙ ඇස් දිහාම බලාගෙන.

පොඩි නිසා තනියම ගෙදර තියන්නත් බයයි... කොහොමත් දැගලිල්ල වැඩි හින්දා තනියම තියන එක හුගක් භයානකයි...

" එහෙනන් අපේ ගෙදර ගිහින් දාන්නන්... නැන්දම්මා එක්ක වලියක් එහෙම දාගෙන ඉන්නවා..."

මම කිව්වෙ නෝන්ඩියටත් එක්ක... හුගකාලෙකින් ගෙදර ගියෙත් නැති එකේ යන එකත් හොදයි...

" හා ඔය ඇත්තමද "


ඇස් බෝල වෙලා හැමදාම වගේ එලියට පනියි කියලා හිතෙන තරමටම... මෙච්චර ආසයි කියලා දන්නවනන් ගිහින් එහෙ නවත්තලා එනවනෙ...

" ඔච්චර ආසද බං වලියක් දාගන්න නැන්දම්මා එක්ක".

කට කොනේ හිනාවක් තියාගෙන මම ඇහුවෙ එමීගෙ කොණ්ඩෙ එක අතකින් අවුස්සන ගමන්...

" මං නැන්දම්මා එක්ක වලි දාගන්නෙ නෑ එයා මං එක්ක යාළුයි... අනික ඔයාලගෙ ඔම්මා මට හුගක් ආදරේ වෙන්න ඕනෙ ඔයා වගේ ගෙදරට නාකි වෙන්න ගියපු පුතාව කසාද බැන්ද එකට".


ඒක ඇහුනා විතරයි අත ලග තිබුන සෝෆා එකේ කොට්ටයෙන්ම දමලා ගැහුවා මම... ඇයි දෙයියනේ කිව්ව අලුගුත්තේරු කතාව..... දෙයියනේ කියලා කසාදයක් බැදගෙන මම කන කට්ට දෙයියො තමයි දන්නෙ...😣

" මං වේලි වේලි හිටියෙ නෑ හරිද... කොල්ලෙක් උනාම උපරිමේට නිදහස බුක්ති විදින්න ඕනෙ... තමුසෙ තමයි ඇවිල්ලා ඒ නිදහස නැති කරලා දැම්මෙ... දැන් පේනවනෙ වොශ් රූම් එකකටවත් යන්න නිදහසක් නැතුව මං අසරණ වෙලා ඉන්නෙ".

මම කියවන්න ගත්තෙ මගෙ මානව අයිතිවාසිකම් වගේම සැමියෙක්ට සිදුවෙන අඩන්තේට්ටම් ගැන...
කියන කියන වචනයක් ගානෙම හිනාවෙනකොට නම් තරහා දෙපිටින් යනවා මට...

සෝෆා එකෙන් නැගිටලා යන්න ලෑස්ති වෙන්න කියාගෙන කාමරේට ආවෙ එමීගෙ කෝලන් කතාවලට ඉවරයක් නැති හින්දා... තව අහගෙන හිටියොත් හෙට තමයි යන්න වෙන්නෙ...

කොහොමින්හරි මම ලෑස්ති වෙලා කාමරෙන් එලියට එද්දි එමී ඉන්නවා ලොකු ට්‍රැවලින් බෑග් එකක් බිමින් තියාගෙන තව මළු දෙකතුනක් එල්ලගෙන...

" තමුසෙ කොහෙද යන්නෙ"

" ඔයාලෑ ගෙදර "

මං දිහා බලාගෙන එමී කියද්දි මගෙ ඇස් ගියෙ එයා කරේ එල්ලන් ඉන්න බෑග් ටිකයි ලොකු ට්‍රැවලින් බෑග් එකයි දිහාවට...

" රට යන්න වගේ ලෑස්ති වෙලා ඉන්න හින්දා ඇහුවෙ... ගෙදරම බඩු අරගෙනද යන්න හදන්නෙ... මෙහෙමත් මැන්ටල් කේස් එකක්... දෙයියනේ කියලා ඔය මළු දෙක තුනක් පැත්තකින් තියලා ඕනෙ දේවල් විතරක් අරගෙන එනවා..."

මම එහෙම කියද්දි මූනත් ඇද කරගෙන මං දිහා බලාගෙන උන්නෙ ඔක්කොම ඕනෙ කියන්න වගේ...

" එක්කෝ නෑ ඔය ඔක්කොමත් එක්ක එනවා... මම මගින් ලන්කාවේ තියෙන අංගොඩ බස් එකට දාන්නන්... තමුසෙ මෙන්ටල් හොස්පිට්ල් එකෙන් බැහැලා එහෙ ඇඩ්මිට් වෙනවා..."

මං කියද්දි කටත් ඇද කරන් ඉදලා මටත් රවාගෙන අතින් කටින් එල්ලගත්තු ඔක්කොම බඩු මුට්ටුත් අරගෙන ගිහින් කාර් එකට පැටෙව්වෙ මැරතන් එකක් දිනලා වගේ සතුටකින්...

හැමදේම ඉවර කරගෙන චූටි මැනික එක්ක මම පිටත් වෙලා පැය ගානක ගමනින් පස්සෙ මග දිගට ස්ට්‍රීට් ෆුඩ් කඩ ගානක ඇවිදලා අන්තිමට මගෙම ගෙදරට ආවා... වෙනදට පැය කීපෙක ගමනට අද පැය පහක් හයක් යන්න ඇති... මග දිගට කාපු කෑමවල හැටියට රෑට කන්න බඩේ ඉඩ තිබ්බොත් ඇති...

" දූ නාගෙන එන්න අපි රෑට මොනා හරි කාලම කතා කරමු ".


ඔම්මා කිව්වෙ දුවගෙන ගිහින් ඔම්මව බදාගෙන හුරතල් වෙන කෙල්ලට... තමන්ගෙ ගෙදර වගේ මගේ ගෙදර ඔහේ දගලන එයා ගැන මට පුදුමයිත් එක්ක...

කාලෙකින් ආවෙ නැති හින්දා මටත් නුහුරු මගෙම ගෙදර එමී හැසිරුනේ පලපුරුදුකාරියක් වගේ.... ඕනෙම තැනක තමන්ට ඕනෙ විදියට හැමෝම එක්කම හොදින් ඉන්න එයාට තිබුණා මොකක්දෝ අමුතු හැකියාවක්..

" අම්මෝහ් ඔව් ඔම්මා මට මාරම බඩගිනී... යකෙක් කන්න ඕනා... ඔම්මා මට ලොකු පිගානක බිබිම්බැප් රයිස් හුගක් ඕනා"

අත් දෙකත් විසිකරලා රගපාලා එමී කියන්නෙ එයාගෙ බඩටයි කොන්දටයිත් අත තියලා... අනේ ඉතින් මෙච්චර මග දිගටම කාලත් තවත් කන්න ඕනලු... තවත් බඩගිනියිලු... 

බඩේ ඉන්නෙ හිගන්නෙක්ද කියලත් සැකයි....



_________________°°°

අදහසක් කියාගෙනම යමු...

 තව කොටස් කීපයයි. 🖤


Author,

Nethu__lyy💗

😅!! Mine බෝලේ !!😅||PJM|| ° ᶜᵒᵐᵖˡᵉᵗᵉᵈ °Where stories live. Discover now