Haruto buranın şehire hiç benzemediğini söylediğinde bunun gerçek olduğunu düşünmemiştim fakat düzensiz yolları, etraftaki yeşil örtü ve eski tarz evlerle burası tamamen şehirden farklıydı.
Benim için gerçekten değişiklik olmuştu çünkü daha önce böyle bir yerde bulunmamıştım. Etrafımda gördüğüm her şeyi -ağaçları bile- büyük bir merakla inceliyordum.
"İşte, arkadaşımın evi şurada." Haruto'nun eliyle işaret ettiği ev de tıpkı diğerleri gibi koyu kahve ve eski tarzdı.
Birkaç dakikanın ardından evin önüne gelmiştik. Haruto kapıyı birkaç kez çaldığında arkadaşı bizi çok bekletmeden tahta kapıyı açmıştı.
"Hoş geldiniz." Sıcak gülümsemesiyle Haruto'yu kucakladıktan sonra bana eğilerek selam verdiğinde gülümseyerek ben de eğildim.
"Geleceğini söylediğinde cidden şaşırdım. Bunca zaman nerelerdeydin?" Haruto valizlerimizi kenara bırakıp kapıyı kapattı. "Asıl sen nerelerdeydin? Hiç kimseye haber vermeden aniden şehirden taşındın."
Adını henüz bilmediğim arkadaşı omuz silkti. "Biliyorsun, kalabalığı sevmiyorum. Burası benim için en uygun yer." Sürgülü kapıyı açıp içeriye girdiğinde biz de peşinden ilerledik.
Burası küçük bir salondu.
Koltuklara yerleştiğimizde bir süre sessizlik odaya hakim olunca "Bu, arkadaşım Doyoung." demişti. Arkadaşı kaşlarını kaldırıp "Koreli misin?" diye sordu. Cevap vermeden önce tereddütle Haruto'ya baktığımda gözlerini bir kez kırparak onay verdi.
"Evet, öyleyim." Şaşkınca yüzümü inceledi. "Japoncan çok iyi. Burada mı büyüdün?" Bu sefer Haruto'ya bakmadan başımı hızlıca salladım. Sanki kim olduğumu bilebilecekmiş telaşlanıyordum. Haruto bunu fark etmiş olmalı ki daha fazla soru sormasına izin vermeden konuyu arkadaşına çevirdi. "Ve bu da eski bir arkadaşım Mahiro."
"Memnun oldum." Gülümsedi. "Ben de memnun oldum Doyoung. İsterseniz size odanızı göstereyim." Haruto ayağa kalktığında ben de kalktım. "İyi olur, yerleşiriz."
Mahiro önden ilerleyip koridorun sonunda sağ tarafta kalan odanın kapısını açtı. "Birlikte yatabileceğinizi, yer yatağı için uğraşmamı söylediğin için iki yastığı da bu yatağa koydum ama yine de fikriniz değişirse bana söyleyin."
Haruto'ya baksam da inatla bakışlarını kaçırıp küçücük odada ilginç bir şey varmış gibi her bir noktasına bakınmaya devam etti. Pes ederek önüme döndüm.
Mahiro odadan çıktığında Haruto da valizleri getirmek için gitmişti. Elindeki iki valizle odaya girip arkasından kapıyı kapattı. "Hadi eşyalarımızı yerleştirmeye başlayalım."
###
geçiş bölümü
bu bölüm aslında diğerinin trende geçen kısımlarıydı yanlışlıkla haruto'nun bakış açısından her şeyi anlatınca değiştirmek zorunda kaldım...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
free hugs, doruto
Fanfic"İhtiyacınız olan her an bana sarılabilirsiniz, Efendim." doruto/hayoung/harubby #1 hayoung -07.06.22