Zemherilerde alcakaranlığa çalan gökyüzünde bir tek yalnız karanfil, inat ve coşkuyla gürleyen nehrin kenarında kendine hayat bulmuş; ömrünü nehrin bir damla suyuna hasret geçirmeye razı olup hiçbir yaprağına değemediği nehrin kıyısında o alacakaran...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bölüm 20: "Hallelujah"
Nehir, toprakları aşıp Karanfilini çevresini kaplamış. Karanfil kana kana köklerini nehrinin suyuyla doldurmuş. Sonunda açan güneşin altında ikisi birbirine kavuşmuş.
Jungkook arkasından tişörtünü sıkı sıkı kavradığı Alfaya biraz daha yanaştı. Yunho Kim ağzından koyu bir kan boşalırken yerde titreyerek boğuluyordu. Yugyeom beklemeyi bırakıp babasını tutmaya çalıştı. İnsanlardan yükselen uğultu git gide gürültüye dönüyordu, iki Baş Alfa görüntüye kapılmış sadece izliyordu. Taehyung, amcası acıya katlanamayıp bayılana kadar eziyet çekişini izledi. Yaptıklarını bu şekilde kıvranarak ödüyor olması içten içe bir haz duymasını sağlıyordu.
"NE DURUYORSUNUZ BİR ŞEY YAPIN! BABAMI KURTARIN!"
Alfa alayla güldü. Yerde gözleri faltaşı gibi açılmış babasının bedeninde ellerini gezdiren Yugyeom'a eğildi. "Baban bunu kendisi yaptı." Dedi kısık ve tehditvari sesiyle. Jungkook Taehyung'un bu ses tonunu ürkünç bulmuştu. Korku filmlerinden fırlamış gibi konuşuyordu.
"Aiden! Ethan! İkisini zindanlara götürün! Başlarını bekleyeceksiniz özellikle," eliyle amcasını işaret etti, adını ağzına bile almak istemiyordu. "Bu adam asla çıkmayacak!" İki genç koşa koşa gelip yerde titreyen adamı ve Yugyeom'u çekiştirmeye başladı. Yugyeom direniyor küfürler savuruyor, buna hakları olmadığını bağırıyordu. Dışarı çıkması için Taehyung'un gözüyle işaret verdiği iki kişi daha dahil olarak sürüklemeye başladılar. İnsanlar neler oluyor anlayamıyordu, Baş Alfaların bile haberi yok gibiydi zaten ve bu olan olaylardan sonra korkularını artırıyordu.
Alfa arkasında kendisine sığınan omegayı bir koluyla geriye doğru çekti. Kolu üzerine gelen elini de indirmeden Jungkook'a olan temasını sürdürdü. Korumak istercesine ardında tutuyordu. Suskunluğun yerini tekrar kargaşaya bırakan kalabalığa döndü bu kez. Baş Alfaların sinirinden yayılan feromonlar bütün kalabalığı daha da karıştırıyordu. Korkuları her birinin yüzüne yansıyordu, kimi eşine kimi çocuklarına sarılıyordu. Aralarından çıkan bu ihanet herkesi endişeye sürüklemişti.
Taehyung bunu bilerek boğazını temizledi, babasının ve sürünün merakını giderecek konuşmayı yapmaya başladı. "Amcam, Yunho Kim bir haindir! Baş Alfa Minsung Jeon'un oğluna yıllar süren bir lanet yaptığını öğrendik! Bu akşamsa burada gerçekliği kanıtlandı! Kendi oğlu, Jungkook ile evlensin diye rüyalarını birbirine bağlamış, ayrıca bu laneti uygulamak için Jungkook'un aslında bir Beta olan yönelimini Omega olarak değiştirmiş! Bilmeyeniniz kalmayacak bu ihaneti! Bugün bu Laneti kendi üzerine aldı! Öyle büyük bir laneti kapsadı ki vücudu hepinizin şahit olduğu hale düştü!"
Jimin bildiği şeyleri bağırarak anlatan Taehyung'un lafının bitmesine doğru gidip kıvırcığının elini tuttu. Başını çoktan eğmiş kimsenin yüzüne bakamayan omeganın bu desteğe ihtiyacı olduğunu biliyordu. "Kaldır başını kıvırcık, sen utanacak, çekinecek bir şey yapmadın."
