ℋ𝒜ℬℐ𝒯

29: "Song Of The Sea"

Bölüm 29: "Song Of The Sea"

Karanfil yaprakları parçalanarak kuruyup giden sarı çiçeğin olduğu yöne doğru uzayan tomurcuklarını izlemiş günler boyu. Nehri ve tomurcukları minicik hayatındaki tek sebebi olmuş. Geleceği sevginin kokusuna sinmiş olsa bile geçmiş büktükçe bükmüş boynunu.

Jungkook çalan kapı yüzünden bir elini beline koyup koltuktan destek alarak ayağa kalktı. Taehyung gelmiş olmalıydı. Omuzlarına değmeye başlayan saçlarını geriye itip terliklerini yerde sürüyerek kapıya ilerledi. Evin içinde televizyon sesi dışında bir ses duyulmuyordu. Kapıyı açtığında ilgili mavilerle buluştu gözleri. Yüzünü gülümsemesi sardı, kapıyı iyice araladı. "Hoşgeldin."

Taehyung aceleyle eve koşturur gibi girdi. Üzerindeki ceketi asıp tuvalete ellerini yıkamaya gitti seri adımlarla. Jungkook'un hamileliği ilerledikçe Taehyung daha çok pimpirikli oluyordu. Dışardan gelince elini yıkamadan ona dokunmuyor, Jungkook'a hijyeninden emin olmadığı hiçbir şeyi yedirmiyordu. Koşar gibi giderken bağırarak eşini cevapladı ve gülmesine sebep oldu. "Hoşbulduk sevgilim!"

Jungkook portmantonun yanındaki aynaya bakarak saçlarını bileğindeki tokayla topladı. Kollarını havaya kaldırınca üzerindeki kazak açılıyor, artık şiş olan karnı kendini gösteriyordu. Jungkook ellerini karnına koydu, alışkanlık olmuştu. Parmakları gün içinde sürekli karnını turluyor, her hareketlerini hissedebildiği minikleri seviyordu. Oturma odasına ilerlediğinde Alfa aynı seri adımlarla yanına geldi.  Jungkook'u belinden tutup koltuğa doğru çekti, oturttu. Klasikleşen şeylerden biri de buydu; Taehyung  eve gelir gelmez Jungkook'un  karnıyla epey vakit geçiriyordu. Omega bıkana kadar ayrılmıyordu.

Jungkook'un kazağını sıyırdı, omeganın karnı çok büyük olmasa da bir topu andırıyordu. Dudaklarını iki kez karnına bastırıp avuc içlerini yasladı. "Ben geldim tomurcuklar. Özlediniz mi babayı?" Jungkook  kıkırdayarak ellerini onunkilerin üzerine koydu. "Eminim çok özlemişlerdir baba bey. Gün içerisinde karnımdan ayrıldığın sadece birkaç saat var Tae."

Alfa sanki çocukmuş gibi omuzlarını silkti. Jungkook'un göbeğine tekrar dudaklarını yasladı ama bu kez çekilmedi. Omegası mükemmel kokuyordu. Mührünün kokusu, bebeklerin kokusu, portakal çiçekleri mükemmel bir harman oluşturuyordu. Taehyung bu kokuya çoğu zaman dayanamıyor kendini  Jungkook'un üzerinde buluyordu. Ve yine öyle oldu. Koltuğun önünde çömeldiği yerden yükselip  Jungkook'un dudaklarına kapandı. Uzun uzun eşini öptükten sonra geri çekildi. Burnunu omegasının burnuna sürttü. "Hmm, ben seni özlemişim."

Jungkook hala Taehyung'un karnının üstündeki ellerinin üzerinden ellerini çekti, Alfanın omzuna vurdu. "Çok vaktimiz yok Alfa. Karnını doyur hemen çıkmalıyız. Tavuklu salata var mutfakta." Taehyung aklına yeni düşmüş gibi gözlerini büyütüp doğruldu. "Şifacı! Şifacıya gideceğiz! Nasıl unuttum! Hemen yerim. Sen yedin mi?" Omega kafa sallayınca  Taehyung şüpheyle kaşını kaldırdı.  Jungkook ne kadar normal yemiş olsa da ailedeki herkes Jungkook'a daha fazla yedirmeye uğraşıyordu. Sonrasında omeganın dayanamayıp kustuğunu görünce vazgeçmişlerdi tabi ama hala biraz zorluyorlardı.

"Yedim Tae." Taehyung bu sefer sorgulayarak baktı. "Ev sabah böyle değildi. Peki evi kim topladı Kook?"  Jungkook dudaklarını ısırıp gözlerini kaçırdı. Hamile olması hiçbir şey yapmayacağı anlamına gelmiyordu canım! Taehyung'a ve babasına kalsa yerinden bile kalkmasa olurdu. Jennie Jungkook'a yardımcı olmak için kalmaya karar vermişti, nişanlısı işi sebebiyle geri dönmüştü. Jennie  ısrar edip Jungkook'u yürüyüşe çıkarmasa tüm gün yatıracaklardı resmen.

Alfa omeganın yerinde duramadığını anlayarak iç çekti. "Salatayı da sen mi hazırladın?" Jungkook oflayarak eşine baktı. "Tae,  tüm gün öylece oturayım mı? Süs eşyası mıyım ben ya!" Alfa kaşlarını çattı, sahte bir sinirle onu azarladı. "Kook ben elinden işleri çekip aldıkça yenisini buluyorsun. Olmadı ben görmeden yapıyorsun. Otur oturduğun yerde. Resim çizmeyi özledim demiyor muydun? Gittim her istediğinde ikişer tane aldım, onunla meşgul olsana."