ℋ𝒜ℬℐ𝒯

32: "Özel Bölüm-1"

Özel Bölüm-1

Jungkook topuzundan fırlayan saçını üfleyerek gözünün önünden itmeye uğraştı ama başarısız oldu. Salonda her yana saçılmış battaniyeleri, yastıkları ve mutfaktan getirip götürmedikleri şeyleri toparlamaya başladı. İkizler daha yeni uyumuştu,  Jungkook da bunu fırsat bilip duş aldıktan sonra dinlenmeyi planlıyordu. Orta Sehpada duran kirli biberonları lavabonun içine bırakıp üst kata doğru çıkmaya başladı.

Felix ve Roselyn doğalı neredeyse bir buçuk ay oluyordu. Çok hızlı geliştikleri için üç aylık bir bebek kadarlardı çoktan. Başlarda ikisi de uykudan gözlerini acıkmadıkları sürece açmadığından sıkıntıları olmamıştı ama şimdilerde çığlıklarını ortaya koymaktan hiç çekinmiyorlardı. Özellikle Roselyn işkence olsun diye saatlerce ağlayabiliyordu. Tüm bunların arasında Taehyung da bir çocuk olup çıkmıştı. Jungkook arkalarından koştururken Taehyung çocukları yukarı kaldırıp indiriyor, evin içinde saçma şarkılar söyleyerek kucağındaki bebeklerle dönüp duruyordu resmen. O işte olduğu sıralarda Jungkook şansı yaver giderse çocukları aynı anda uyutabiliyordu ve biraz rahata eriyordu. Yoksa zamanı birinin gazı çıkacak, diğerinin altı değişecek ve 'Yapma Tae, bir şey olacak Tae, dikkat et Tae' laflarıyla geçiyordu.

Başını iki yana sallayarak merdivenlerden çıktı. Taehyung  çocuklar uyanırsa onlarla ilgilenir diye düşünüyordu, duş alabilecek vakit bulmayı umuyordu. Eve geleli daha çok olmamıştı, Alfa rutin haline gelmiş bir şekilde önce Jungkook'u  öpüp sarmalamış sonra üst kata bebeklerin yanına çıkmıştı. Tanrı bilir şu an ne yapıyordu. Odalarına girdiğinde yatağın üstüne eğilen eşinin sırt kaslarıyla bakıştı. Ellerini yatağın iki yanına koymuştu, Omega kolları arasındaki beyaz battaniyeleri görebiliyordu.

Tükenmiş bir ifade yüzünü kaplasa da dudakları istemsizce kıvrıldı. "Tae, sana onları uyandırma demiştim. Yeni uyuttum daha."

Alfa, sevgilisinin sesini duyunca basılmış gibi hızla doğrularak ellerini kaldırdı. Ben suçsuzum bakışları atarken konuştu. "Ne yapayım Kook! Şunların güzelliklerine bak, ben ne zaman işten dönsem uyuyor oluyorlar. Azıcık sevsem bir şey olmaz dedim."

Yataktaki minikler babalarının hızlı doğruluşunu komik bulmuş olsa gerek güler gibi sesler çıkardılar.  Taehyung onlara gözlerindeki tüm sevgiyle baktı. Omega başını iki yana onaylamazca sallayarak yatağın üzerine oturarak kızını kucağına aldı. Tüy gibi saçlarının üzerine dudaklarını bastırdı. Kokuları hem  Taehyung'u hem Jungkook'u bağımlı ediyordu. İkisininde saçları sarıydı, Roselyn biraz daha kumral gibiydi sadece ve kısacık olmalarına rağmen kenarlarına doğru diplerinin bükülmesinden Jungkook kıvırcık olacaklarını tahmin ediyordu. Felix babası gibi masmavi derin gözlere sahipti ki Jungkook bundan hiç olmadığı kadar mutluydu. Roselyn'in ise ikisinin ortak karışımı gibi gözleri vardı. Genel olarak maviydi göz bebeğine doğru Jungkook'un  yeşillerinden bir parça taşıyor gibiydi.

Mızıldanmaya başlayan ikizlere kıkırdadı kucağındaki kızının boynuna doğru burnunu kaydırıp kokusunu içine çekti. Alfa görebileceği, hayranlık duyulacak en mükemmel sahne gibi izliyordu onları. "Baban seni uykundan mı etti kızım? Tekrar uyuyalım mı meleğim?"

Taehyung, dudaklarını birbirine bastırarak oğlunu koltuk altlarından tutarak havaya kaldırdı. Battaniyesi hala etrafına sarılı olduğundan aşağı sarkıyordu. "Biz oğlumla mutluyuz! Değil mi oğlum? Sabahın bu saatinde uyunur muymuş?"

Jungkook, tam ona uyutmadan önce karınlarını doyurduğunu, Felix'in  kusabileceğini söyleyecekti ki oğlu püskürerek babasının yüzüne kustu. Omega kahkahasını tutamazken  Taehyung yüzünü buruşturup Felix'i  koluna yatırarak battaniyesiyle yüzünü sildi. Sonra dayanamayıp o da güldü. Jungkook, hala gülerken yaklaşıp diğer koluna da oğlunu aldı. Ellerini gevşetip pis battaniyenin yere düşmesini sağladı. Alfa çocukları sürekli havaya kaldırmaktan vazgeçmeliydi.