°•Not a typical love story•°

7. Στοργή

*brother reveal

Καθώς περπατούσα πίσω στο σπίτι βρηκα το θάρρος και τον ρώτησα γιατί αργησε.
Τελικά δεν ήταν αυτί που νόμιζα αλλά αργησε επειδή τον Φώναξε στο γραφείο Η διευθύντρια μας σχετικά με την εκδρομή του σχολείου.

Μια φορά κάθε 2 χρόνια το σχολείο μας μας πάει όλους τους μαθητές εκδρομή 2 μέρες.
Ως πρόεδρος του σχολείου ο αδερφός μου είχε το καθήκον να την βοηθήσει.

Η ατμόσφαιρα στο τραπέζι είναι λίγο περίεργη , ο Μορφέας φαίνεται πως θέλει κάτι να μου πει αλλά δεν ξέρω τον τρόπο. Έτσι μου φαίνεται εμένα.

Λέω να κάνω πρώτη κίνηση για να δείξω το ενδιαφέρον μου να τον ακούσω.

Τον βλεπω να τρώω το μεσημεριανό μας ήρεμα και αργά. Έχει κάπως μακριά μαύρα μαλλιά που φτάνουν μέχρι κάτω από το πιγούνι , σκουρο-καστανα μάτια , ψηλός για την ακρίβεια αρκετά ψηλός και αδύνατος είναι αφού έμοιαζε στον μπαμπά-

Τωρα που τον βλέπω είναι πολύ τέλειος για να είναι αδερφός μου , εννοω- δεν μοιάζουμε-

Οπα οπα ξεφευγω μια κίνηση ειπα να κανω-

Αφήνω το πιρούνι μου κάτω για να κάνει ήχο ώστε να με ακούσει , ανέβασε το κεφάλι του και με κοιτάει.

- " τωρα που μου λες Μορφέα , θέλω την βοήθειά σου."

- " Αμα μπορώ να σε βοηθήσω πες μου"

- " Μην θυμώσεις! "
Το βλέμμα του γίνεται πιο σοβαρό από ότι ήταν .

- " Τι έκανες;" ρώτησε αυστηρά

Κατεβάζω ελαφρά το μέτωπο μου , κλείνω τα μάτια και αρχίζω να του τα λέω με γρήγορη φορά.

- "Λοιπόν σήμερα που σε ρώτησα για την Άλκης δεν την ήθελα επειδή ήθελα να θυμηθώ τα παλιά, παρόλο που το είχα στο μυαλό μου. Την ήθελα για να μου δώσει το ινστα της Τζόμις από την Β και επειδή δεν μου το έδινε της είπα ένα τόσο δα μικρό ψεματάκι. Της είπα ότι εσύ ως πρόεδρος θες το ινστα της για να ενημερώνεσαι σχετικά με το Β2 που ειναι άτακτο τμήμα. Συγγνώμη....Συγγνώμη που σε χρησιμοποίησα , νιώθω πολύ χάλια για αυτο. Για αυτο αν σε ρωτήσουν κάτι σε παρακαλώ πες τους πως το ζήτησες εσύ!"

- " αα Οκ , τελικά στο έδωσε;" ρώτησε
χαλαρά

Κάτσε λίγο-δεν θα με φωνάξει; Δεν θα με κάνει κήρυγμα για το ψέμα; που ειναι ο αδερφός μου!!

- "Ναι μου το εδωσε-αλλα δεν είσαι θυμωμένος και ούτε θες να με φωνάξεις που είπα ψέματα;" ειπα λίγο διστακτικά.

- " Μέλανι ακου" λέει και κατεβάζει το πιρούνι από το χέρι του και ανακαθεται στην καρέκλα.

- " Δεν πρόκειται να σου φωνάξω και δεν είμαι νευριασμενος απλά καλά έκανες και με ενημέρωσες. Σε βλέπω ποδο χαρούμενη είσαι όταν μιλάς για την Τζόμι, πρέπει να θες πολύ να γίνεται φίλες. Χαίρομαι για αυτό." Ήταν μια πλήρης απάντηση

Φαίνεται πως τελείωσε το φαγητό του γιατί σηκώθηκε από την καρέκλα και με πλησιάζει.

Σηκώνει το δεξι χέρι του και το βάζει στο πανω μέρος του κεφαλιού μου.
Με χάιδεψε το κεφάλι με ένα απαλό χαμόγελο και ειπε :

- " Στείλε της ένα γεια οπότε είσαι ετοιμη" και ύστερα έφυγε στο δωματιο για να κοιμηθεί.

Ακόμα δεν το πιστεύω πως κατάλαβε. Με χαροποιεί ιδιαίτερα αυτό. Αν και είμαι λίγο σοκαρισμένη με το χάϊδεμα γιατί το ξαναέκανε μετά από χρόνια , λέω να ακολουθήσω την συμβουλή του.

<<Σε ευχαριστώ αδερφέ μου>> ειπα από μέσα βάζοντας το χέρι στην καρδιά.

.....

Αυτά έγιναν το μεσημέρι. Μετά το φαγητό πήγα και κοιμήθηκα κι εγώ με την σειρά μου.

Τωρα πια είμαστε απόγευμα που αυτό σημαίνει πως θα της στείλω επιτέλους μήνυμα...