Ώρες αργότερα ένιωσα το φως του ήλιου πάνω στα μάτια μου. Να τρύπα ανάμεσα από τις μικρές τρυπούλες από το κατεβασμένο πατζουρι σαν κλέφτης.Στηρίχτηκα στα χέρια μου για να σηκωθώ.Νιωθω βαριά σήμερα, το σώμα μου το νιώθω βαρύ.
Περιεργαζομαι λίγο τον χώρο γύρω μου. Τελικά κοιμήθηκα στον καναπέ γιατί ήθελα η Τζομι να έχει έναν ηρεμο ύπνο τουλάχιστον.
Η Τζομι-
Γυρίζω το κεφάλι μου κατευθείαν στο κρεβάτι να δω άμα είναι ακόμα εκεί.
Την βλέπω να κοιμάται τόσο ήρεμα στο κρεβάτι , τα καστανοξανθα μαλλια της κάνουν όμορφη αντίθεση με το χρώμα απο τα σεντόνια μαζί σε συνδυασμό με το πάπλωμα που ειναι σκούρο γκρι.Ανοιγω το κινητό για να δω την ώρα , περασμένες 9. Η μαμά μου είχε στείλει ένα μήνυμα :
" Αγάπη μου συγγνώμη αλλά μετά την δουλειά πήγα στην Βαλια για να πιούμε και τελικά κοιμήθηκα εκεί. Χίλια συγγνώμη και πάλι νιώθω άσχημα. Πως εισαι εσυ; Ο αδερφός σου ; Αμα δεν έχει μείνει φαγητό σε παρακαλώ κάνε λίγα μακαρόνια, θα επανορθώσω!!
Σας αγαπώ!! Φιλιά πολλά!! "Η μητέρα από πάντα είναι τόσο γλυκιά με εμάς, τρυφερή . Με πονά πολύ το γεγονός πως της έχω φερθεί τόσο άσχημα. Δεν το αξίζει. Δεν αξίζει μια κόρη σαν κι εμενα.
Αλλά είναι και διαλυμένη , τόσα χρόνια τρέχει από την μία δουλειά στην άλλη.
Είναι και μάνα και πατέρας από την στιγμή που μας άφησε ο πατέρας μου για την Ροζαλία.
Την αγαπώ τόσο πολύ αλλά παρομοίως με νευριάζει τόσο και δεν ξέρω τον λόγο.
Νιώθω τόσο άσχημα με τα πράγματα που της έχω πει και της έχω κάνει...την έχω πληγώσει πολύ και εκείνη συνεχίζει να με αγαπά. Απίστευτο πράγμα η μητρότητα.Με τέτοιες σκέψης νιώθω ήδη την καρδιά μου να πονάει για αυτο για να ξεχαστω σηκώνομαι για να ετοιμάσω πρωινό για εμένα , την Τζόμι και τον Μορφέα.
Πριν φύγω από το δωμάτιο πλησιάζω το κρεβάτι και κάθομαι στην άκρη του.
Θεέ μου είναι τόσο όμορφη. Πως γίνεται αυτο ένας άνθρωπος να αγγίζει τέτοια ομορφιά;
Αχ...
Παίρνω μια τούφα από τα μαλλια της που έλαμπε στο φως του ήλιου που έμπαινε από τις μικρές τρυπούλες και την χαζεύω. Ήταν σαν σκουρο-χρυσος , φαίνονταν τόσο πολύτιμα.
Μετά από κάποια δεύτερα η Τζομι κούνησε το χέρι της και αυτό σήμανε ότι ήρθε η ώρα για να φύγω. Φοβόμουν να μην ξυπνήσω.Κλείνω σιγά-σιγά την πόρτα από το δωμάτιο μου και κατευθύνομαι προς την κουζίνα που εκεί φαίνεται να κάθεται ο Μορφέας.
-" Καλημερα Μορφέα " ειπα και έκατσα στην καρέκλα απέναντι του.
-" Καλημερα Μέλανι , πως εισαι;" ρώτησε με ελαφρώς αυστηρό ύφος.
-" Καλά, η μαμα-"
-" Ξέρω μου έστειλε και εμένα μήνυμα πριν από ένα λεπτό" ειπε
Φαίνεται κάπως σήμερα. Δεν θυμίζει σε τίποτα τον χθεσινό Μορφέα.
-" είναι όλα καλά Μορφέα; Έγινε κατι;" ρώτησα και τύλιξα τα δεξί του χέρι μέσα στις παλάμες μου. Ανησυχώ....
-" Θα στο πω ωμά και δεν θέλω να με παρεξηγήσεις" λέει
-" Φυσικά πες μου"
-" Εσυ κι η Τζομι είστε μαζι;" Μόλις τελείωσε την ερώτηση του με κοίταξε κατευθείαν στα μάτια. Παγωσα , κάθε φορά που με κοιτάει στα μάτια παγώνω αλλά όχι όπως τώρα. Που ξέρει για την Τζόμι;
Βασικά που ξέρει οτι νιωθω-
Εγω χθες το συνειδητοποίησα πως την είχα crush για λίγο καιρό αλλά αυτός μέσα σε λίγες ώρες--" Πως σου ήρθε αυτο; " ειπα αφού κατέλαβα προσπάθεια να ανοίξω τον λαιμό ώστε να μπορέσω να μιλήσω.
-" Δεν θέλει και πολύ για να το καταλάβεις, το υποψιάζομαι εδώ και καιρό αλλά εχθές όταν σε φώναξαν μου ήρθες κατακόκκινη και τα χείλια σου φαινοντουσαν πως τα είχαν φιλήσει, οπότε βεβαιώθηκα"
Ο αδερφός μου-
Αποκλείεται... δεν το ζω αυτο. Είναι ένας απλώς εφιάλτης όπως κι άλλοι σωστά;
Θα τελειώσει όπου να ναι.Χρειάζομαι λίγο αέρα...για να σκεφτώ.
Πήρα μια βαθιά ανάσα και ετοιμάζομαι να το αρνηθώ , παρόλο που έχει απόλυτο δίκιο.
-" Εγω και η Τζομι; Είσαι τρελός; Είναι κορίτσι! Δεν μου αρέσουν τα κορίτσια......είναι απλά αηδια"-όλα ψέματα.
-" Αα δεν ήθελα να σε προσβάλω." Ειπε και κατέβασε το βλέμμα του στα χέρια του.
Εφόσον δεν με κοίτα , εσκυψα το κεφάλι και έστρεψα αμέσως το βλέμμα μου στην πόρτα του δωματίου μου. Και τότε την είδα. Να στέκεται και να με κοίτα με γουρλωμένα μάτια.
Οχι....οχι...
ΟΧΙ ΑΥΤΟ!
-" Επιστρέφω αμέσως πάω να συμμαζέψω το δωμάτιο μου πριν ξυπνήσει η Τζομι, είναι όπως να ναι" ειπα και έφυγα με γοργο βήμα προς το δωμάτιο.
Επίσης άκουσα τον αδερφό μου να φωνάζει
" Καλά εγώ φεύγω για φροντιστήριο "
YOU ARE READING
°•Not a typical love story•°
Teen FictionΗ νεαρή Μέλανι πολεμά να κατανοήσει και να αντιμετωπίσει αλλά κι να συμφιλιωθεί με τον εαυτό της. Η ίδια πάνω στην σύγκρουση με τον εαυτό της γνωρίζει ένα άτομο ασυνήθιστο που γίνεται o σύμμαχος της....τα πάντα της. Ερωτας; Ζηλια; Φιλιά ; Εκδίκηση;...