°•Not a typical love story•°

part.16~Πρωτόγνωρο συναίσθημα.

Κλείνω την πόρτα και κατευθύνομαι προς το δωμάτιο μου. Μπαίνω μέσα και κλειδώνω.
Κλείνω τα πάντα και χάνομαι κάτω από τα σκεπασματα. Εκεί που ηρεμώ ξαφνικά ξύπνησε μια ανάγκη,  που μέχρι στιγμής δεν το ιχα ξανανιώσει.

Νιώθω μια ένταση σε όλο σώμα,  καίγομαι παντού , νιώθω σαν το σώμα μου αναζητά κάτι.
Ζεσταινομαι υπερβολικά σε σημείο δυσφορίας , για αυτο κι εγώ έβγαλα την μπλούζα μου. Το κρύο σεντόνι κάπως ηρεμεί την κατάσταση αλλά και πάλι...κάτι λείπει. Εκείνη η ένταση κάτω, κάτω,κάτω από το στομάχι δεν έχει φύγει τελείως. Δεν ξέρω τι να κάνω...εύχομαι να ήταν εδώ η Τζομι να μου έλεγε τι και πως αλλά δεν είναι.  Είμαι πολύ άπειρη σε αυτά τα θέματα για αυτο κι εγώ χωρίς να ξέρω τις συνέπειες έβαλα το δεξί μου χέρι μέσα στο εσώρουχο και με το αριστερό κατέβασα το παντελόνι μου. Συνέχισα με το δεξί μου χέρι και δοκίμασα να τρίψω την εξωτερική μεριά μου, στην αρχή δεν ενιωθα τιποτα αλλά μετά από κάποια δευτερόλεπτα άρχισε να αισθάνεται πιο καλά από όσο φανταζόμουν.

Καθώς περνούσε η ώρα τα δάχτυλα μου όλο και πιο πολυ κατέβαιναν συνεχίζοντας αυτήν την διαδοχική κίνηση,ξανά και ξανά.
Χωρίς να το συνειδητοποιησω έπιασα τον εαυτό μου να παραμιλα με έναν πιο αισθητικό τρόπο. Έναν ερωτικό θα έλεγα.

Αχχ μακάρι να ήταν η Τζομι εδώ.

Οι κινήσεις των δαχτύλων ξαφνικά έγιναν πιο γρήγορες με αποτέλεσμα  μου φύγει ένας πολύ δυνατός ήχος. Όλη αυτή η έξαψη αμέσως αλλά τώρα όλα είναι υγρά.

Τι είναι?

Τ ι ε  ι  ν α  ι?

Δεν είναι ακριβώς υγρό αλλά κάτι πιο πηχτό και διαφανές. Τρέχω αμέσως στο μπάνιο με ρούχα στην αγκαλιά μου, κάνω ενα ντουζ και ξεπλενομαι καλά . Είμαι λίγο σοκαρισμένη από αυτήν την κατάσταση που ένιωσα γιατί ήταν κάτι πρωτόγνωρο αλλά και παλι- όχι για μια μαθήτρια.

Δεν ξέρω τι επαθα πραγματικά.

Για να αποφύγω τον Μορφέα και τις ερωτήσεις του πάω κατευθείαν στο δωματιο μου και κοιμάμαι αφού βεβαιωθώ πως όλα είναι στεγνά και καθαρά.

Με ξυπνα ένα σφυρί που χτυπάει μια κατσαρόλα.
Οχι αυτός μάλλον είναι ο ήχος κλήσης μου. Το κινητό μου μάλλον θα χτυπά.

Το κινητό χτυπά!!

Πετάγομαι κατευθείαν από το κρεβάτι κι τρέχω απαντι στον καναπέ όπου εκεί έχω το κινητό μου. Η Τζομι καλεί!

Η Τζομι καλεί; Τι μέρα και τι ώρα ειναι;
Σηκώνω το τηλέφωνο.

-"Παρακαλώ,  μελανι εδω."

-" Ωχ! Γειά σπυ Μέλανι ! Πως νιώθεις καλύτερα?"

-" Ναι πολύ καλύτερα ευχαριστώ! Εσύ πως εισαι; όλα καλά με την μητέρα σου ;"

-" Ναι όλα καλά,  δεν ήταν κάτι σοβαρό."

-" Εμ...Τζομι; Θα πας την Δευτέρα σχολείο;"
Ρωτάω για να συνεχίσω την κουβέντα μας.

-"Ναι θα πάω Μέλανι " λέει και γελάει.

-" Τότε θα έρθω κι εγω" νιώθω μια ικανοποίηση πάντως.

-" Ααα Μέλανι σε κλείνω έχω μια υποχρέωση,  θα σε πάρω αμέσως!"

-" Ναι φυσικά κάνε την δουλειά σου!"

Τερματίστηκε η κλήση και εγώ είμαι όλο μέλια.
Με πήρε τηλέφωνο για να βεβαιωθεί πως ειμαι καλά. Πήρε ευθύνη των πράξεων της....σπάνιο για άνθρωπο.

Η ώρα είναι χρυσός ! Πρέπει να διαβάσω για το διαγώνισμα! Αμάν το διαγώνισμα!

Παω στην κουζίνα ετοιμάζω κατι πρόχειρο να φάω και πάω να διαβάσω κατευθείαν για να μην το έχω το απόγευμα.

Σήμερα πάντως είναι μια όμορφη μέρα ομολογώ, έχει ήλιο κι καθαρό ουρανό ότι πρέπει για ένα ραντεβού μαζί της.

Εεε! Συγκεντρωσου Μέλανι! Έχεις διαγώνισμα 4μηνου! Βάζω ακουστικά, την αγαπημένη μου Playlist  και ξεκινάμε!

--------------------------------------------

Thanks and love you guys!❤