ညကတည္းက အဆင္သင့္ျပင္ဆင္ထားသည့္ ေက်ာပိုးအိတ္ကေလးကို ေကာက္လြယ္ၿပီး ထည့္ထားၿပီးျဖစ္သည့္ ထမင္းခ်ိဳင့္ျခင္းကေလးကို ေကာက္ယူလ်က္ ဆိုင္ကယ္ျခင္းေတာင္းထဲသို႔ ထည့္လိုက္ကာ ဆိုင္ကယ္စက္ႏႈိးရင္း ခပ္ျမန္ျမန္ ေမာင္းထြက္လာလိုက္သည္။ ၾကက္သားျပဳတ္ေၾကာ္ကေလးႏွင့္ ငါးပိေထာင္းေလးသာ ပါသည့္ ေျခာက္တီးေျခာက္ခ်က္ ထမင္းခ်ိဳင့္ကေလး ျဖစ္လာဖို႔အတြက္ သူ မနက္ (၅)နာရီကတည္းကပင္ ႀကိဳးစားခ်က္ျပဳတ္ ျပင္ဆင္ခဲ့ရျခင္းျဖစ္ေလ၏။ အိမ္ေရွ႕လမ္းမမွ လမ္း(၃၀)အထိ တက္လ်က္ အေနာက္ဘက္သို႔ ခ်ိဳးေကြ႕ကာ ေဆး႐ုံႀကီးရွိရာသို႔ ေမာင္းႏွင္လာလိုက္သည္။ ေဆး႐ုံႀကီးဝင္းထဲသို႔ သူ ေရာက္ေတာ့ မနက္ (၈)နာရီပင္ ထိုးေနၿပီ။ ဆိုင္ကယ္ကို ေအာက္ထပ္တြင္ အပ္ခဲ့လ်က္ ေျခလွမ္းသြက္သြက္ျဖင့္ ဖ်ားနာကုသေဆာင္ (၁) ရွိရာသို႔ ေလွ်ာက္လွမ္းလာလိုက္၏။
“တီတီ… သား ေရာက္ၿပီ”
ဝင္ေပါက္ကို ေနာက္ေက်ာေပးလ်က္ အလုပ္ရႈပ္ေနသည့္ အေဒၚျဖစ္သူမွာ ခက္ဆစ္ ဝင္လာသည္ကို မျမင္ႏိုင္ပါ။ ခက္ဆစ္ အသံၾကားမွသာ ဖ်က္ခနဲ လွည့္ၾကည့္၏။ လူနာကုတင္ေပၚရွိ အဖြားမွာေတာ့ မ်က္ရည္စမ်ား ေဝ့သီေနသည့္ မ်က္ဝန္းမ်ားျဖင့္ ခက္ဆစ္အား ညႇိဳးငယ္စြာ လွမ္းၾကည့္ေနသည္။ ခက္ဆစ္က ေမႀကီးအား အားရပါးရ ၿပဳံးျပလိုက္ရင္း အားေပးလိုက္ရ၏။
“ဪ… ေအး ေရာက္ၿပီလား ခက္ဆစ္”
“ဟုတ္ တီတီ၊ ဒီမွာ ထမင္းခ်ိဳင့္။ ၾကက္သားျပဳတ္ေၾကာ္ေလး လုပ္လာတယ္။ ငပိေလးလည္း ေထာင္းလာခဲ့တယ္။ စားခါနီးမွ သံပုရာသီးေလး ညႇစ္စားရေအာင္ သံပုရာသီးေလးလည္း ထည့္ထားတယ္ တီတီ။ တီတီ ဘာေတြ လုပ္ေနတာတုန္း”
ခက္ဆစ္က ေမႀကီး၏ လက္ႏွစ္ဖက္ကို ခပ္ဖြဖြ ဆုပ္ကိုင္ထားလ်က္ တီတီ့အား လွမ္းေမးလိုက္သည္။
“ဒီမွာေလ… ေဆးေတြ မွတ္ေနရတာ။ တိုက္ရမယ့္ ေဆးေတြ မ်ားလြန္းေတာ့ မွားကုန္မွာ စိုးလို႔”
“ဆရာဝန္ႀကီးေတြ Round လွည့္သြားၿပီလား တီတီ”
“ေစာေသးတယ္ေလ ခက္ဆစ္ရဲ႕၊ ကိုးနာရီေလာက္မွ လွည့္တာ”
YOU ARE READING
အချစ်စစ်ပုံပြင် 💙 အခ်စ္စစ္ပုံျပင္ { COMPLETED}
Romance💙 BASE ON AUTHOR'S LIFE AND RELATIONSHIP 💙 မင်းဟာ ကိုယ့်အတွက် ပုံပြင်လေးတစ်ပုဒ် ဖြစ်နေခဲ့မယ်ဆိုရင်တောင်... ဘယ်တော့မှ ဟောင်းနွမ်းမသွားမယ့် ပုံပြင်... ဘယ်တော့မှ ရိုးအီမသွားမယ့် ပုံပြင်... တစ်နည်းအားဖြင့်... ကိုယ့်နှလုံးသားထဲက ဖြစ်တည်ပေါက်ဖွားလာတဲ့...
