"ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ဆရာမ"
စာသင္ခန္းထဲရွိ ေက်ာင္းသား၊ ေက်ာင္းသူမ်ားအားလုံး မတ္တတ္ရပ္လ်က္ ဆရာမအား ႏႈတ္ဆက္လိုက္ၾကသည္။ မနက္ပိုင္း စာသင္ခ်ိန္ႏွစ္ခ်ိန္ ၿပီးဆုံးသြား၍ Break Time အေနႏွင့္ (၁၀)မိနစ္ ရရွိသည့္ အားလပ္ခ်ိန္ေလးျဖစ္သျဖင့္ အေညာင္းေျပ လမ္းေလွ်ာက္ထြက္ရင္ ေကာင္းမလားဟု သူ စဥ္းစားကာ ေဘးမွာထိုင္ေနသည့္ ေန႔သစ္ကမာၻအား အေဖာ္စပ္လိုက္သည္။
"ဟိတ္ေကာင္ ေန႔သစ္၊ ငါတို႔ အေပါ့အပါးသြားရင္း Main building (ပင္မေဆာင္)ဘက္ သြားရေအာင္"
"ဟာ... မသြားခ်င္ပါဘူး။ မင္းဘာသာ မင္း သြားေလ။ ငါ အတန္းထဲမွာပဲ ထိုင္ေနမယ္"
"မင္းကလည္းကြာ...၊ တစ္ေန႔တစ္ေန႔ စာသင္ခန္းထဲမွာပဲ ထိုင္ေနရတာ မေညာင္းဘူးလား ဟမ္၊ မပ်င္းဘူးလား။ အတန္းေစာင့္နတ္ႀကီးက်ေနတာပဲ။ တစ္ေန႔လုံး ဘယ္မွ မထြက္ဘဲ အတန္းထဲပဲ ငုတ္တုတ္ထိုင္ေနတာ"
"ငါ... ငါ အျပင္ မထြက္ခ်င္လို႔ပါ ေတးအိမ္ရယ္"
"ဘာမထြက္ခ်င္တာလဲ...၊ မထြက္ရဲတာမလား။ ေယာက္်ားေလးျဖစ္ၿပီး အိစိစိနဲ႔၊ ဟိုမသြားရဲ၊ ဒီမသြားရဲနဲ႔။ ငါေတာ့ မင္းကို အားကိုမရဘူး။ မိန္းကေလးေတြေတာင္ သြားစရာရွိတာ သြား၊ လုပ္စရာရွိတာ လုပ္ေနၾကတဲ့ ကိစၥ။ ငါ့သူငယ္ခ်င္း လုပ္ေနၿပီး ဒီလို ေၾကာက္တတ္ေနတာကေတာ့ မဟုတ္ေသးဘူးေနာ္ ေန႔သစ္၊ ဒီပုံစံနဲ႔ဆို မင္းနဲ႔ ငါ ဘယ္လိုမွ ကီးကိုက္မွာမဟုတ္ဘူး"
ေတးအိမ္၏ စကားေၾကာင့္ ေန႔သစ္ ရင္ထဲ လွပ္ခနဲ နင့္ဟာသြားသည္။ လူေၾကာက္တတ္တာ၊ လူၾကားထဲ မတိုးဝံ့တာ၊ ေယာက္်ားေလးမ်ား ရွိေနသည့္ အိမ္သာထဲမွာ အေပါ့မသြားရဲတာ... ဒါေတြဟာ ငယ္ငယ္ကေလးတည္းက သူ၏ အမူအက်င့္မ်ားသာ ျဖစ္၏။ ေမြးရာပါ ဗီဇဟု ေျပာရလွ်င္ ပို၍ မွန္မလား မသိ။ အသက္အ႐ြယ္ ရလာခဲ့ခ်ိန္မွာေတာ့ သူ၏ စိတ္ေန သေဘာထားမ်ားအား သူ ကိုယ္တိုင္ သိရွိနားလည္လာရသည္။ အမွန္ေတာ့ သူသည္ ေယာက္်ားေလး တစ္ေယာက္မွာ ရွိသင့္တဲ့ စိတ္ေန၊ စိတ္ထားမ်ားထက္ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္၏ စိတ္ေနသေဘာထားမ်ားသည္သာ သူ႔ခႏၶာကိုယ္ထဲတြင္ ကိန္းေအာင္းေနသည္ကို သူ တျဖည္းျဖည္း သိျမင္ခံစားလာရသည္။ ထိုခံစားခ်က္သည္ လိင္တူေယာက္်ားေလးတစ္ေယာက္အား တြယ္ၿငိနစ္ဝင္မိသြားခ်ိန္တြင္ ပို၍ သိသာထင္ရွားလာခဲ့ပါ၏။
ESTÁS LEYENDO
အချစ်စစ်ပုံပြင် 💙 အခ်စ္စစ္ပုံျပင္ { COMPLETED}
Romance💙 BASE ON AUTHOR'S LIFE AND RELATIONSHIP 💙 မင်းဟာ ကိုယ့်အတွက် ပုံပြင်လေးတစ်ပုဒ် ဖြစ်နေခဲ့မယ်ဆိုရင်တောင်... ဘယ်တော့မှ ဟောင်းနွမ်းမသွားမယ့် ပုံပြင်... ဘယ်တော့မှ ရိုးအီမသွားမယ့် ပုံပြင်... တစ်နည်းအားဖြင့်... ကိုယ့်နှလုံးသားထဲက ဖြစ်တည်ပေါက်ဖွားလာတဲ့...
