Selam
............
Koştukça adımlarım sanki daha da yavaşlıyor batıyordu bu durum ise zorlaştırmıştı işimi.
Ne oldu ne bitti derken kendimi sanki bir oyunun içerisinde ölmemek için direnen , öldükçe tekrardan dirilip baştan başlamış bir şekilde bu hikayeye devam ediyor gibi hissediyordum.
Neydi bu yaşadıklarım.
Nereye gittiğimi bilmeden sadece gidiyordum. Aklıma Atalay gelmişti numarasını ezberdim çünkü tek tanıdığım oydu. Hemen telefonu çıkarıp onu aradım.
"Alo" yeni uyanmıştı.
"Atalay benim Karan " diyerek kendimi açıkladığımda homurdandı.
"Ne oldu aminakoyayim saat gecenin 3' ü " bıkkın bir şekilde nefes verdim.
"Gideceğim bir yer yok ve nerede olduğumu bilmiyorum beni gelip alabilir misin konumu sana atarım ." Diyerek bir süre cevap vermesini bekledim. Etrafa baktığımda kimse yoktu ama yine izleniyormuş hissine kapılmıştım.
"Tamam hemen at geliyorum" deyip telefonu kapatmıştı. Konumu ona gönderip bir duvarın köşesine yavaşca oturdum. Bacağım o kadar ağrıyordu ki .
İlerden bir kaç ayak sesi gibi ses gelince dikkatlice oraya baktım. Kimse gözükmüyordu. Yerimden kalkıp oraya doğru ilerlemeyi tabiki de düşünmüyordum.
Kafamı duvara yaslayıp Atalay'ın beni almasını bekleyecektim.
Bir kaç dakika da yanımda hızla duran arabaya baktım. Atalay arabadan inip hızlıca yanıma gelmişti.
"Bir şeyin var mı ? Lan amcik ne arıyorsun sen burada " kolumdan tutarak kalkmam için destek olurken ona baktım.
"Bir kaç isim vardı sonra yolumu kaybettim." Diyerek yalandan bir açıklama yaptığımda pek inanmasada kafasını salladı.
Araba baktığımda sanki içinde biri daha vardı. Ama arabadan gelen ışıktan dolayı kim olduğunu görememiştim.
Yavaşça beni arka kapıya doğru götürüp kapıyı açtı , yerime otururken diz kapaklarımı ovuyordum ağrıdan.
Atalayda arabaya bindiğinde çalışan arabayı sürmeye başladı.
Önde oturan kişi henüz daha görememiştim.
" Oğlum tek başına buralara gelme Allah korusun bir psikopat çıkar cesedini ararız " diye aynadan bakarak beni uyardığında cevap vermeden sessiz kalmıştım.
"Degil mi gardaş psikopatı var manyağı var bu ülkenin. " Diye yanındaki adamdan onay almak istercesine sorduğunda meraklı bakışlarım göremediğim adamdaydı.
"Evet Allah korusun bir katile denk gelirsen parça parça bulurlar bedenini" tanıdık ses ile başımdan aşağıya kaynar sular dökülürken arkasına gülerek dönen Aker'e baktım.
"Atalay " diyebildim sadece onunla konuşmak bile istemiyordum . Nereye gitsem anında yanımda bitiyordu pislik.
"Efendim gülüm " diyerek aynadan bana bakan Atalay ile Aker'in bakışları bu sefer ona dönmüştü.
" Bu adam kim siz nereden tanışıyorsunuz?" Diye sorduğumda Aker seslice gülmüştü.
" Cano benim arabam yoktu bu benim yan komşum Aker sağolsun verdi arabasını onunda bir kaç işi varmış benimle geldi ." Açıklama yaptığında kaslarım çatıldı.
Komşu ?
Aker'e baktığımda sırıtıyordu sadece. Araba yavaşladığında etrafa baktım. Henüz Atalay'ın evine varmamıştık.
"Ne oluyor " diye sorduğumda Atalay arkasını döndü. "Benzini bitti arabanın ne yapacağız" diyerek sorduğunda ikimizin bakışıda Aker'e dönmüştü.
"Bagajda bidonda benzin olacaktı Atalay istersen onu kullan " dediğinde Atalay başını sallayıp arabadan indi. Şuan sadece ikimiz vardık.
"Sakın onun kılına zarar vereyim deme "
Arabanın durduk yere benzinin bitmesi normal bir şey değildi Aker cebinden çıkardığı pamuk ile sinirle arabadan inip arkaya ilerlemişti. Kapıyı açıp çıkmaya çalışsam da kilitlemişti. Bağırıp cama vurdum ama hiçbir ses çıkmadı.
"Ruh hastası aç lan kapıyı !!" Diye bağırdım ama cevap olarak bir hiçlikti bir kaç dakika sonra kapı açılmıştı.
"Öne geç " deyip Atalay'ı arabaya yasladı. Ön koltuğa geçtiğimde Atalay'ı arkaya yatırıp kapıyı kapattı . Şoför koltuğuna oturup arabayı çalıştırdığında ona baktım.
Cebimden çıkardığım bıçağı ona doğru tuttum . " İn arabadan yoksa saplarım bıçağı boynuna " diye tehdit etsemde beni pek taktığı yoktu. Bir anlık sinirle koluna bıçağı salladığımda hiç bir tepki vermeden. Arabayı durdu.
Kanayan koluna baktığımda bıçağı elimden alması bir oldu . Hemen bana doğru yaklaştığında geriye doğru eğildim.
" Usluca otur oturduğun yerde yoksa arkadaşın bir bacağını zorla kullanır" dediğinde bıçağı Atalay'ın bacağına tutuyordu.
Başımı olumsuzca salladım." Dur tamam lütfen " deyip yerime sindim o kanayan koluna bakıp . Geri arabayı sürmeye devam etti .
Atalay'ı evine bırakıp yatağına yatırmıştı. Ben ise bir mal gibi yanında bekliyordum.
Evden ayrılıp karşı eve geçtiğimizde kapıyı açıp bekledi. İçeri geçip geçmemek arasında gelsemde belimden hafifçe itip içeri gecmemi sağladı.
Kapıyı kapatıp bir kaç kez kitledi . Anahtarı cebine koyarken bakışlarım ondaydı. Beni şuan öldürebilirdi.
Etrafıma baktım kendimi koruyabileceğim bir nesne var mı diye ama yoktu.Yavaş yavaş bana doğru gelirken olduğum yerde korkusuzca onu bekledim.
"Hep gülüm mü diyor sana " diye arkama doğru geçtiğinde başımı olumlu anlamda salladım.
"Hiç bedenine dokundu mu ? Ellerine koluna bacağına." Ne diye soruyordu ki bunları. Kafamı tekrar olumlu anlamda salladığımda nefesini boynumda hissettim.
Boynuma kondurulan ufak öpücük ile bedenim titremişti.
"Peki ya böyle hiç öptü mu?" Kulağıma fısıldadığında yutkundum .
"Hayır" dedim ifadesiz sesim ile güldü.
"Dokunamaz zaten " diyerek gülüp uzaklaşmıştı arkamdan.
Neydi bu kalbimin ritimsizliği .
.......
Selam
