Korku bir insana her şeyi yaptırabilecek nitelikteydi. Karşımda ki adam ise kesinlikle bu terimden mahrumdu.
Hatırladığım anıların tamamı onunla ilgiydi. Çünkü o benim hayatımı yöneten kişinin ta kendisi. Kaybettiğim anılar tek tek gün yüzüne çıkarken onun hakkında bildiklerim her şey ortaya dökülüyordu
Ailemi çocukluğumu hatta bu durumda olmamın sebebi onun suçuydu ama sanki yaptıklarından gurur duyuyormuşcasına karşımda pislik bir insanmış gibi gülümsüyordu.
"Ruh hastası pislik " ondan iğrenircesine gözlerine baktım. Gözlerini yumdu, sinirleniyordu.
Yavaş adımlarla bana yaklaşıyordu "Sence de biraz fazla abartmıyor musun bebeğim" hayretler içerisinde ona baktım." Seni öldürmek isteyen hatta hayatta oluşunu bir kaza olarak gören aileni öldürdüğüm için benimle böyle konuşamazsın" eliyle çenemi sıkıca tutup yüzüne bakmama sağladı.
Olaylar daha da artarken o ciddiyetle gözlerime bakıyordu. Başımı salladım aşağı yukarı. "Haklısın sanırım" diyerek onu afallatmıştım. Başımı eğerek göğüsüns yasladım. Göz yaşım yavaşça kıyafetini ıslatırken eli enseme gitti. " Sen her zaman haklıydın ailem beni öldürmek istedi bana sahip çıkan tek sen oldun" başımı kaldırıp dolmuş gözlerimle gözlerine baktım. " Beni herkesten korudun " elimi vücuduna sürterek beline sarılmıştım.
" Seni herkesten çok ben seviyorum bebeğim " deyip eliyle yanağımı okşadı. Aker'in gözlerindeki bakış çok yoğun bir his gibiydi. Bu sevgi veya aşk değildi.
Saplantı.
Gülümsedim " Evet " diyerek dudaklarına indirdim bakışlarımı. Yavaşça yüzüme doğru eğilip tam öpecek iken belindeki silahı alıp geriye çekildim. Tam kafasına doğru tuttuğum silah ile olduğu yerde kaldı."Sakin ol o silahı bana ver" deyip eliyle işaret etti.
" Adamlarına söyle geri çekilsinler " dedim ruhsuz bir şekilde. "Karan!" İsmimi dudaklarından sinirli bir şekilde ilk defa duymuştum. " Sana bir daha tekrar etmeyeceğim yoksa" sinirle gülerek bir adım yaklaştı.
" Yoksa ne olur ?" Alay edercesine konuştuğunda yerimden kıpırdamadım. " Vururum "
" Bebeğim beni vursan sence rahat olacağını mı sanıyorsun " bu sefer ben gülümsemiştim.
" Seni vuracağımı kim söyledi?" Silahı bu sefer kendi kafama doğrulttum. Gerilmişti.
" Hayır " diyerek bir adım yaklaşacak iken silahı biraz daha oynatıp yerinde durmasını sağladım." Kendini vuramazsın , sen daha küçük bir bebeksin benim bebeğim "
" Sence kaybedecek neyim var " sinirle elini yumruk yapıp camdan adamlarına baktı eliyle işaret yapıp geri çekilmesini söylerken ciddi olduğumu kavramıştı.
"Burada bitmeyecek Karan biliyorsun."
" Biliyorum " deyip gülümsemiştim." Ama senin zaafın olduğumu da biliyorum "diyerek Cam kapıdan çıkıp hızlıca çıkışa yürüdüm.
Tam kapıdan çıkarken yukarı baktım. Bana bakıyordu. Onu umursamadan mekandan çıkıp hızlıca bir taksiye atlamıştım. Silahı belime yerlestirip beni arıyan Atalay'ı takmadan telefonu hızlıca camdan yere atıp parçalanmasını sağlamıştım.
Baya bı mekandan uzaklaştıktan sonra cebimden çıkardığım parayı adama uzatıp arabadan indim. Etrafıma bakındığımda çok ev yoktu şimdi en yakın bir otel bulmalıydım.
Kenar köşelerinde bilmedik bir otel bulduğumda anında girip tek kişilik bir oda istemiştim. Bu akşam ki hem bedenime hem ruhuma ağır gelmişti .
Kendimi yatağa bıraktığımda belime batan silah ile acıyla inledim baya bi yakmıştı canımı.
" Hay sikeyim senin silahını sahibi ne ki hayır gelsin " silahı çıkartıp bir süre süzdüğümde yandaki düğmeye basıp şarjörünün çıkmasını sağladım elime düşen metal parçasıyla dudaklarımı ısırdım.
Mermi yerinde mermi yoktu. " Orospu çocuğu " diye bağırarak silahı sinirle yere atıp bedenimi yatağa bıraktım.
Benimle oyun oynamıştı.
.......
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
