Azıcık cilveleştirelim.
......
"Senin yüzünden " diye bağırdığımda, karşımda sanki hiçbir şey yaşanmamış gibi duruyordu. Ben ise onun aksine daha kötü bir hâldeydim. Aklımdan çıkmayan o görüntüler yüzünden midem ve vicdanım rahat etmiyordu bir türlü. İki gün olmuştu ben hâlâ Aker gibi sakin olamıyordum, kendime bunu yediremiyordum hiçbir şekilde.
" Yeter artık Karan " diye fısıldayan adama baktım , ellerini göğüs hizasında birleştirmiş dik duran vücudu ile bana bakıyordu.
"Sandığın kadar masum insanlar değildi onlar, oradakilerin hepsi bir avuç pislik sürüsü " gözümden yaşlar akarken kendimi güçlü durmak için zorluyordum elimin tersi ile göz yaşımı silip işaret parmağımı Aker'e doğrulttum.
" Yine de bunu bana yaptırmak zorunda değildin." Parmağımı avuç içine alıp elimizi birleştirdiğinde yavaşça bana doğru yakınlaşmıştı.
" Karan bebeğim eğer için rahatlatacaksa o pislikleri sen öldürmedin. Silah senin elinde olabilir ama tetiğe basan bendim." diyerek bir eliyle çenemi yavaşça okşuyordu. Gözlerine baktığımda sanki bana güven vermek isteyen biri vardı orada.
"O insanların ölmesi bütün kimsesiz çocuklar için bir şans " nefesimi düzene sokmaya çalışırken Aker yanağımdan akan yaşı silip yüzüme doğru eğilmişti. " Sen
ya da ben ikimizden biri onlar için bir iyilik yaptık. İyilik yapan sensin bebeğim onları öldüren kişi de benim." Deyip gözlerimin içine bakarken başımı olumlu bir şekilde sallamıştım.
Aker'in yüzünde saniyeler sonra gülümseme ortaya çıkarken bir anda dudaklarını dudaklarıma bastırması ile ne yapacağımı bilmiyordum. Alt dudağımı sıcak dudaklarının arasına alıp emdiğin de gömleğini avucumun içine alıp sıktım.
Benden ayrılırken bakışları hâlâ dudaklarımdaydı. Boğazını temizleyip kendine gelirken hiçbir şey demeden yanımdan ayrılıp odaya girmişti. Arkasından bos bir şekilde bakmaya devam etmiştim.
Kendimi koltuğa bırakıp derin bir nefes aldım kendisinin de söylediği gibi onları ben öldürmemiştim. O kişilerin ölmesi iyi sonuçlar çıkarsa da asla bunu yapacak biri değildim.
Saniyeler sonra " Aç mısın?" sorusuyla başımı olumsuzca sallayıp karşımdaki duvarı izlemeye devam ettim. "Emin misin midemde hiçbir şey yok Karan"
"İştahım yok " deyip kısa keserken Aker önümde dikilmeye devam ediyordu. Dakikalar içinde kapı çaldığında Aker'e baktım. İçeri giren takım elbiseli adam elinde tuttuğu kutuyu masaya koyduğun da Aker cebinden çıkardığı bıçak ile kutudaki bantı kesti.
Eline aldığı kutu ile yanıma gelirken sırıtarak yüzüme bakıyordu ben ne var manasında başımı salladığımda elinde tuttuğu kutuyu yavaşça yere bırakıp içinden çıkardığı yavru köpek ile tüm dikkatim dağılmıştı.
Elinde tuttuğu köpeği yavaşça zarar vermeden alıp bana bakmasını sağlarken bu kadar tatlı olması içimde ısırma isteğimi artırıyordu. "Aman Allah'ım ne kadar tatlısın sen " deyip burnunun üstünü öptüm.
" Sana benziyor " Bakışlarım Aker'e dönerken bana bakarak sırıtıyordu. " Enik gibisin " dediğinde kaşlarımı iyice çattım.
Enik ne demekti ki ?
O yanıma yaklaşıp elimde tuttuğum yavru köpeğin başını okşadı. " Yavru köpek gibi korkunca hemen arkama saklanıyorsun "
" Korkutma o zaman beni " dediğimde bir süre köpekte olan bakışları bana döndü.
" Her bir korkuyu tat ki sana tecrübeler edindirsin Karan " yanımdan ayrılıp içerden getirdiği mama kabı ve mama ile içine biraz boşaltıp yere koydu.
