TEMPTATIONS OF US

CHAPTER 31

Irene's PoV

i saw how manang faint buti nalang nasalo siya agad ni kua

"hon ready the car" nag aalala ko namang sigaw kaya naman agad siyang lumabas to ready the car

agad namang nilabas ni kua si manang habang buhat buhat niya

pinasok niya na agad sa kotse, halata naman sa mukha niya ang pagaalala

"susunod nalang kami" tumango naman si kua "text ko nalang sainyo yung hospital" he started the car then he left out

agad naman akong bumalik sa loob
"momma what happen to tata" tanong naman ni paula.

"kulang lang siya sa tulog anak kaya ikaw matulog ka ng mabuti ha" tumango naman siya

a minute has passed ng dumating na sila mommy at bonget

"finally you all here sinugod si manang sa hospital" agad naman nanlaki ang mga mata nila

"what happened" tanong naman ni mommy "we don't know basta nahimatay siya" sagot ko naman

"where mr. president brought manang" tanong ni bonget

"the nearest hospital here" i said
agad naman silang nataranta lumabas

"how about you di ka sasama" tanong ni bonget "wala kasama si paula dito" sagot ko

"kami nang bahala tita" sagot naman ng tatlong boys "thank you" agad ko naman silang niyakap

"behave anak ha we'll just go to you tata to check her ah" i said she just nood and kiss my nose

"why momma what really happened to tata" she ask. i pinch her cheeks

"mukhang may makakaaway ka na" sagot ko lang sakanya before she frowned her head.

"i don't understand you mom" she said i just giggle's

"later anak" i said

buti nalang wala siyang topak ngayon

agad naman kaming lumabas ni greggy para pumunta na

-
habang pababa na kami hindi na ako nag aalala kay manang dahil to be honest dalawa lang naman yan eh

either may sakit siya or else buntis siya, di malabong mangyari yon lagi silang mahilig mag exercise ni kua eh

di kase marunong mag take ng protection, napailing nalang ako

agad naman akong hinawakan ni greg. he guided every step that i take.

pagpunta naman namin sa information nasa 2nd floor na daw si manang kaya agad naman kaming pumunta don

pagpunta naman namin don i saw them talking as in lahat sila

ano to meeting?

halata naman sa mga mukha nila ang pagaalala

"how she is" tanong ko naman kay kua rod.

"nagpapahinga na but until now we still waiting for the doctor checkings" napatango nalang ako

-
ilang minuto pa ang nakalipas habang ang lahat ay naguusap parin bigla namang lumabas na ang doctor

"are you the family of the patient" tumango naman kaming lahat

"you all don't have to worry because she's fine now with her child" agad naman nanlaki ang mga mata nila when they hear that

di na ako nagulat dahil that also happen with me when i was carrying paula in my tummy

nakita ko naman na umiiyak na si kua rod because they're really emotional i grab my camera then i take them a picture.

i have 10shots before i decided to stop

"take care of my daughter rod" payo naman ni mama while she's hugging kua duterte. "i will ma" he said

"kailan ang kasal" singit naman ni bonget

"i'm planning to do the proposal" na excite naman ako when kua rod say that.

shocks finally may nahanap ng the one ang bruha.

pero agad namang nawala ang mga ngiti ko when i remember, how can kua rod do that?

i know this will be the difficult thing, dahil walang ibang pipigil sakanila kundi ang mundo lang.

"thank you doc" ako na ang nag thank you kay doc dahil nakalimutan ata ng pamilya ko na andito pa si doc

"you may now see her" he said then left out i just smile

agad na kaming lahat pumasok, manang are still peacefully sleeping

pak sino ka diyan manang?

-
Imee poV

nagising ako ng may marinig akong ingay sa paligid ko, i open my eyes i saw them staring at me

nakita ko naman that their face enlightened when they see me waking up.

"finally" umupo naman sa tabi ko si rod habang sila naman pumaikot saakin

"ang pangit naman ng pagkakaikot niyo parang huling araw ko na to ah" agad naman silang lahat natawa

"what happen" tanong ko naman

"you faint" sagot ni irene

"no, not that i mean bakit kayong lahat andito and why am i here"  naguguluhang tanong ko naman

rod hold my hand

"babe you're not just one na" medyo na slow naman ako sa sagot ni rod kaya napakunot ang noo ko

"nako kua sabihin mo na ng direct mahina at slow si manang sa mga ganyan" nagtawanan naman sila ng sabihin yon ni irene

i rolled my eyes at her.

"so ano nga" tanong ko naman

"we have baby na" he said na kinalaki naman ng mata ko WHAT!?

"baby?" tanong ko dahil di parin ako makapaniwala

"your pregnant babe" he said agad namang tumulo ang luha ko after he said that.

halos magdikit naman ang labi ko dahil wala akong masagot tanging iyak lang at yakap kay rod.

antagal ko nang hinihiling nito kay mark, pero bakit mas nataon pa kay rod. sharp shooter ata ang presidente

nakita ko naman silang lahat na nakayakap na rin sa isat isat, i just shooked my head before i giggle

"join us" alok ko naman bago sila yumakap lahat.

alam kong ito na ang magiging simula ng lahat, ang buhay namin ni rod kasama ang magiging anak namin... pero paano nga ba namin sisimulan kung ngayon palang natatakot na ako?

and as i remember....i'm a marcos.