TEMPTATIONS OF US

CHAPTER 34

ilang oras din bago kami nakarating sa siargo, ang sabi ni rod there's a resort that he rent for us

so ibig sabihin kami lang andon, ang taray niya talaga

si irene and paula lang ang nakasama dahil ang iba kong pamilya may mga sari sariling agenda

kahit si greg meron ding meeting sa company nila but he said na baka mahabol naman daw siya

i hope.

helicopter nalang din ang sinakyan namin para di ganon ka hussle tsaka para hindi narin masyadong ma issue sa mga media.

habang pababa naman ako ng helicopter walang palyang alalay naman ni mr. president saakin

"mr. president did you think this place is safe for us?" tanong ko ng nakababa na ako

"i wouldn't put the life of my life in danger" he said before he wink at inalalayan niya naman sila irene

apat lang kami ngayon pero ang saya saya ko na at na e-excite ako kapag naiimagine ko na ang itsura ng dagat

"magandang buhay mr. president and senator imee and to the beloved youngest daughter of the late president" agad naman akong napangiti ng binati nila kami

kinalabit naman ako ni irene

i look at her "why" i ask

"sigurado ka no media for today? even camera?" tanong niya napailing nalang ako habang todo yakap siya kay paula habang si paula naka hat and sunglass

cutie.

masyado talagang allegic ang kapatid ko sa media.

"yeah bunso. there are no anything" tumango naman siya bago kami tumuloy maglakad bigla naman kaming huminto ng may convoy na bumukas sa harap namin

"mr. president" agad naman nila kaming pinagbuksan.

sumakay naman kaming lahat sa first row ng van katabi ko si irene habang nakayakap parin sakanya si paula

habang sa left side ko naman si mr. president.

"hindi ba naiinitan si paula" tanong ko naman dahil todo balot ang bata dahil kay irene

"no she's not manang nakakahinga pa naman siya" sagot niya

"so hihintayin mo pang hindi na huminga bago mo pa luwagan yang mga balabal mo sa anak mo" tanong ko habang natatawa bago niya tinanggal ang balabal na nakabalot kay paula

agad namang bumungad saamin ang batang naka swimsuit. napangiti nalang ako dahil bagay talaga sa anak ni irene ang napili kong kulay

"manang talaga!" she rolled her eyes

"ano ka ba irene ang bata bata pa ng anak mo kung maka complain ka"

"nasanay ka kase nung bata ka na naka filipiñiana ka agad eh. pwes ano ba irene wag mong itulad si paula" dagdag ko pa

"pag ikaw nag kaanak ng babae maiintindihan mo ako" i just rolled my eyes bago ko sinandal ang ulo ko sa balikat ni rod.

"ehem ehem" i heard fake cough agad ko namang tinignan si irene

"Irene!" bawal ko naman sakanya

"manang mahiya kayo! wala yung asawa ko dito" natawa nalang ako and to be fair sakanya nalang ako dumantay habang hawak naman ni rod ang kamay ko.

-
nagising nalang ako ng tapikin ako ni irene "manang masakit na ang balikat ko" pagiinda niya naman kaya naman umayos na ako ng pagupo

ang oa niya di naman ako ganon ka bigat eh

sandali naman akong natigilan ng marealize ko na nakahinto na kami

"are we here" tanong ko napangisi naman si mr. president habang si irene naman natatawa

tulog na tulog parin si paula sa bisig niya.

"oh bakit kayo tumatawa" naiinis ko namang tanong sakanila

"manang nananginip ka pa ba? lutang ka eh. don't tell me nahawa ka na kay ano?" di niya tinapos ang sasabihin niya ng hampasin ko siya

"ano ba" agad naman na akong inalalayan ni rod pababa ganon din sila irene

ng makababa naman kami napakagandang tanawin naman agad ang nakita ko, shocks ang ganda dito

"mr. president this is so good" agad niya naman akong hinawakan bago kaming lahat dumiretso sa hall kung saan kukunin ang mga susi

-
"yes i found it na mr. president a 2suite reservation for 2 House of representatives of cabinet" napatango nalang ako bago kinuha ni mr. president ang susi

"are you sure di magsasalita yan sa media baka may makaalam" tanong ko napangiti siya.

"she wouldn't babe. i sure you and irene are free here. you can do whatever you want" pinalo naman ni irene ang pwet ko.

gagang to, si rod lang pwedeng gumawa non. napatingin naman ako sakanya  she's simply laughing

"i'm really sure you love that everything" she said while having a widely smile

inirapan ko lang siya

"mom" napabaling naman kami kay paula, oh she's awake

"hey beautiful how's your sleep" bungad ko naman

"i'm okay tata how about you mom did you sleep on our trip?" tanong niya kay irene

"not really anak your tata lean on my shoulder that's why even in just one blink it's hard for me. ang bigat pa mandin niya" reklamo niya, oa

"irene hindi ako mabigat ano ba!"

"ang oa mo ulo ko lang yon ha" dagdag ko pa, "pikon ang tata mo" narinig ko naman bulong niya kay paula bago sila sabay tumawa.

napailing nalang ako, mag ina nga sila.

"tito daddy can you carry me? i know mom are tired already. she's been carrying me since we left" ang talino talaga ng anak ni irene

i do hope ganyan rin maging anak namin ni mr. president

agad naman siyang binuhat ni rod.
"did you like the place makulit na bata" tanong ni duterte sakanya

"i would like the place so much tito if i have my dad" natawa naman si irene

"i miss him so much tito because this past few days  he doesn't have a time for us" nawala naman ang ngiti ni irene.

i know that she always understand greg dahil naka depende siya kay greg as of now.

she doesn't have work after all.

pero ano pang silbi ng pagiging mag asawa nila if they're not helping eachother.

"he's on his way paula, tsaka i know your mom miss your dad so much" agad namang namula si irene

"no i'm not, alam niyo andami niyong sinasabi sa anak ko. tara na kaya" nauna na siyang naglakad

"eneri!" tawag ko naman sakanya agad naman siyang lumingon then she glared at me

natawa nalang ako.

"here's the key oh? lutang ka?" agad naman siyang bumalik to handed the key.

"magkatabi kayo?" tanong niya, tumango naman ako

"why" she ask

"anong why?" tanong ko din sakanya

"if dad was alive i know he won't let you. kua rod ano na galaw galaw" tinapik niya si rod

napakamot nalang ng ulo si duterte.

"nako irene itong ate mo nalang talaga ang hinihintay ko eh" he pinch my cheeks na kaagad namang kinapula ko.

"hey stop that. andiyan yung anak ko sa harapan niyo oh" she reprimanded us before she handed the key.

nauna naman siyang pumunta sa kwarto para she can check it freely while the other staff guiding her.

ewan ko ba dito sa kapatid ko napaka perfectionist. mukhang ang germs pa ata ang takot sakanya eh.