pangalawang araw na namin dito sa riyadh and i can say talaga namang winelcome kami dito ng super overwhelming. they actually gave me their traditional outfit kaya simula kaninang umaga suot suot ko iyon
tapos na ang meeting at ngayon ay kumakain na kami, magkatabi kami ni rod habang nag kwekwento siya ng mga hindi ko naman maintindihan dahil nakatuon ang atensiyon ko sa pagkain, i'm really hungry because i didn't eat my breaks earlier dahil nagmamadali ako
"president duterte are you single" bahagya naman akong nabilaukan ng itanong ng isang prime minister sa riyadh kay rod iyon
tumingin naman ako kay duterte na namula, i expecting him to answer that but he didn't answer the questions instead tumawa lang siya
hindi ko nalang siya pinansin at pinagpatuloy na ang pagkain while they still talking to each-other
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
natapos ang lahat ng tuwang tuwa sila saakin that's why na kumbinsi ko silang tumulong sa pilipinas.
tuwang tuwa sila saakin because i tell them the story of my dad here in riyadh using those pictures. those hilarious moment of my dad here in Riyadh. sorry dad i need to use you
- pagkapasok naman namin sa convoy agad ko nang tinanong si rod kung bakit hindi niya sinagot yung kanina
tumingin naman siya sa likod namin then he saw bong-go.
"leave us bong. i need to talk to senator imee" napatango naman sila bago silang lahat lumabas
i heard his sighed
"babe that was over the line questions, they shouldn't ask me like that. that's my personal information" walang emosyon niyang sagot.
"may tinatago ka ba" hindi ko alam kung bakit yon ang lumabas sa bibig ko pero nagulat naman siya ng itanong ko yon
agad naman siyang napatingin
"babe i'm tired. pagtatalunan pa ba natin yon" tanong niya, napahinga nalang ako ng malalim
tama nga naman siya pagod siya kaya kahit sa simpleng tanong ko hindi niya masagot. hays
"anyway congrats you did well kanina" mariin nalang ako ngumiti at sinandal ang ulo ko sa window then i close my eyes.
"imee please" minulat ko naman ang mata ko then i look at him
"why? pagtatalunan din natin to" tanong ko bago nilayo ang sarili ko sakanya at sumandal dito sa isang gilid.
rinig ko naman ang buntong hininga niya kaya naramdaman ko naman ang pagtulo ng luha ko pero pinunasan ko na agad para di niya mapansin
is this because of my pregnancy? why i'm becoming emotional? hay baby don't be too harsh to your daddy and mommy. just behave anak
- nakabalik kami sa hotel ng hindi nagpapansinan at dahil magkaiba ang kwarto namin agad na akong tumungo sa kwarto ko
"senator imee" tawag naman ni rod saakin kaya tumingin naman ako sakanya
"i'm sorry mr. president i can't go with you right now i'm tired" sagot ko naman bago dumiretso sa paglalakad pataas.
habang nasa elevator naman ako naramdaman ko naman ang mga maiinit na tubig na bumaba sa mata ko. i can't help but sniff.
why would i need to feel this. ang babaw ko naman ngayon
"come on imee why are you being emotion. where's the firm imee" i remind myself and deeply breathe
ng bumukas naman ang elevator agad ko nang pinunasan ang mga luha ko
dire-diretso narin akong pumunta sa kwarto ko.
agad ko nang ni-lock. ilang minuto pa ng marinig ko naman ang mga katok at boses ni rod sa labas
"babe please talk to me"
"please rod not now"
"babe please" he said habang patuloy sa pagkatok
"babe i'm begging you hindi ako aalis dito hanggat hindi ka nakikipag usap saakin"
humawak naman ako sa sintido ko
"babe i didn't mean that" agad ko nang binuksan ang pinto, bumungad naman saakin ang maamong niya mukha na nagpalambot agad sa puso ko
tama nga, marupok ako pagdating sakanya
tumingin ako sa likuran niya, wala na siyang kasama siguro pinaiwan niya na sa baba.
"i'm sorry for being emotional i just can't temp myself" i said pinunasan niya naman ang mga luha ko na nagbagsakan ulit
bago niya ako niyakap
"i don't want seeing you crying babe. please." naramdaman ko naman ang mga halik niya sa noo ko
"i love you babe" he whispered
"i love you too rod" i said.
- lumipas ang araw namin dito sa riyadh ng puro patago, tsaka lang kami nagsasama sa gabi.
and this day is our uwi day, finally i can now rest myself.
"rod i arrange your things already tara na?" tanong ko
"yeah babe" he said, pagkalabas naman namin sa kwarto agad na akong lumayo sakanya agad na rin siyang pinalibutan ng mga psg
alam kong nakakahalata na ang mga psg pati na rin si bong go na laging kasama ni rod pero lagi namang pinagtatakpan ni rod ang tungkol saamin.
"here senator marcos" may tatlong psg naman din ang sumunod saakin habang dala dala ang mga bagahe ko
habang naglalakad naman ako nag ring ang cellphone ko
i saw irene name kaya sinagot ko naman agad
"hello manang did you heard the latest news?" tanong niya napakunot naman ang noo ko
"what is it" tanong ko
"mr. president with hakahsismabaj" agad namang nag chappy.
"irene? what? i can't hear you teka there's so many people here, hang on. i just call you later" agad ko nang pinatay at iniligay sa bag ko ang cellphone ko.
- natagalan pa ang pagpunta namin sa erolapno dahil maraming pilipino ang nag pa picture saamin.
at dahil sobrang daming media at camera ang humarang saamin todo layo ako sakanya
ultimo sa eroplano ay hindi kami pwedeng magdikit ni rod dahil maraming ibang passenger na official na andito.
"senator the president asking you if your okay" napatango nalang ako bilang sagot bago umalis ang psg sa gilid ko
sa totoo lang hindi naman ako okay eh dahil kulang ang tulog ko kagabi dahil hinihintay ko si rod na may kausap sa telepono kagabi sa veranda.
sino naman ang napaka importanteng tao na yon na kakausapin niya ng madaling araw.
hindi ko na rin siya tinanong about don dahil alam kong pagtatalunan nanaman namin yon kaya minabuti ko nalang manahimik
isinandal ko naman ang ulo ko sa backrest at inilagay ang headset sa tenga ko.
ayoko ang mga ipinapakita ni rod saakin, nagsisimula na akong magtanong sa mga ikinikilos niya pero alam ko naman na hindi niya gagawin ang iniisip ko sakanya dahil malaki ang tiwala ko sa presidente ko.
