Magic Universe🔥💧 (Minsung) -DÜZENLENDİ-

67 "Anılarda Saklı Gerçekler"

Üstümü giyip yanlarına gittim. Herkes bilgisayarın başındaydı.
Tek bilgisayar ve 5 kişi... Herkesinkine tek tek bakacaktık mecbur. Aslında telefonları vardı da...

HJ:Siz ikinizinkine en son bakalım bence.

Han:Neden?

HJ: Sürpriz olsun işte aaa.

Önce üçüne bakmıştık. Seungmin Seul Üniversitesini kazanmıştı. Felix ile Hyunjin ise başka bir şehirde Üniversite kazanmışlardı. Onlar için hiç sorun yoktu. Asıl sorun bizdik. Ben ile Jisung...

SG:Pekala sevinci bir kenara atalım. Önce hanginizinkine bakalım?

LK: Önce Jisung.

Han:Ama-

LK: Aması yok ben hiç hazır değilim. Önce seninki.

Seungmin bilgileri girene kadar akşam olacaktı zaten orası kesin...
Birde bize baktırmıyorlar pislikler.

Üniversiteyi görünce üçü de şok olmuştu. Şaşacak ne vardı?

Hyunjin ve Lix birden zıplayıp bağırmaya başladılar.

F:BİZİMLE AYNI ÜNİVERSİTEDESİNNN!

Han: Ci-cidden mii?

Ekrana baktık. Doğruydu...

SG: Eğer Minho'da sizinle aynı Üniversiteyi kazanırsa ben ne yapacağım tek?

LK:Sus ya! Jisung'dan ayrı kalmam işte daha ne istiyorsun sen?

SG:Pardon onu unuttum ben...

Ardından benimkine baktılar. Bu sefer hepsinin yüzü düşmüştü. Benle Jisung'da öylece bakıyorduk.

LK:E hadi ama söyleyin işte!

Seungmin başını kaldırdı ve bana baktı. Yüzünden anlamıştım ne olduğunu.

Elimi yukarı kaldırdım.

LK:Tamam dur söyleme!

Tekrar başını eğdi. Bende onunla beraber başımı eğdim. Jisung ise bize bakıyordu.

Tamam Seul Üniversitesi en iyi Üniversitelerden ama Jisung'tan ayrı kalmak benim için ölümle aynı şey... Ve sorun şu ki birbirimize fazla uzağız.

Onların kazandığı Üniversitede bizimki ile aynı seviyedeydi. Ama dediğim gibi farklı illerde.

Bu demek oluyorki bu sefer kalan ben giden Jisung olacak. Gerçi bu evde kalamazdım artık. Çünkü Üniversiteye uzaktı. Ev tutacaktım bir tane.

Han:Olum söylesenize!

F: Seungmin ile aynı üniversite.

Jisung bir hışımla bana döndü.

Han:Sen delirdin mi? En iyi üniversiteyi kazanmışsın ama üzülüyorsun.

LK:A-ama senle ayrı kalacağız...

Han:Hadii amaa. Teknoloji gelişti, telefon diye bir şey var. Hem tatiller de birbirimizi görmeye gelebilirizz. Üzülme lütfennn. Hem üniversite bitince tekrar bir araya gelirizzz. (Diğerlerine dönerek) Değil mi çocuklar?

F: Jisung kırk yılda bir kere de olsa haklı valla. Hem merak etme Jisung bize emanet.

Han:Sen önce bi kendine bakmayı öğren, sonra bana bakarsın.

HJ: Hoşt! Karışma Lixime, döverim seni.

LK: Bakalım kim kimi dövüyor?

HJ: Şaka yaptım be hyung.