Love Story (JİLEY)

11.Bölüm

Miley in Ağzından;

Justinle asansörde kalalı 15 dakka oluyor hafiften kıllanmıyor değilim. Kimse neden yardım etmeye gelmiyor.Telefonlarımızda çekmiyo zaten üstüne üstlük bide justinin asansör korkusu offf ne yapacağım ben. Kimse yok mu asansörde kaldık demekten sesim heba olmuştu.Artık sesim çıkmıyordu.Her konuşmamada sesim iyice kısılıyordu.Justin daha berbat halde nerdeyse artık bayılacak duruma geldi.

"Justin iyi misin hiç iyi görünmüyosun !"

"Korkuyorum Miley çıkar beni burdan daha fazla dayanamıcam boğuluyorum."

"Tamam sakın ol derin derin nefes al ben bir çaresini bulucam "

Başını onaylarcasına salladı. Harika korkudan bayılacak olan bir yere tünemiş bir justinimiz, yırtınsamda çıkmıyacak bir sesim var.Sakin olmalıyım .Önce justin justini sakinleştirmeliyim. Justinin yanına asansörün köşesine gittim.

Yere oturup ayaklarımı uzattım. Justine baktım çok korkmuşa benziyordu.Tam bir aptalım. Neden justini dinleyip merdiveni kullanmadım ki. Justine baktım sağ elimle bacağımın üzerine vurdum ne yapmak istediğimi anlayınca başını bacaklarıma koyup kolunun üzerine yattı.

"Jusin iyi misin? " dedim bir yandanda saçlarıyla oynuyordum.

"Evet çok iyiyim korkum geçti. Sayende."

"Justin burda bile şebbeklik peşindesin ben özür dilerim. "

"Neden özür diliyorsun ki?"

"Burda tıkılıp kal-" sözümü kesti.

"Hayır Miley senin bir suçun yok hepsi asansörün suçu " dedi ve asansöre ayağıyla bir tane geçirdi.Kıkırdadım

"Teşşekkür ederim "

"Asıl ben teşekkür ederim eğer sen olmasandın korkudan ölmüştüm.Bu arada senin sesine noldu boğazında kurbağa mı var?"

"Bağırmaktan oldu."

"Miley aptalsın biliyosun dimi "

"Sende "

İkimizde halimize gülüyorduk.Aradan 5 dakika geçti .20 dakikadır burda tıkılıp kaldık.Ahh bu berbat bişey ama yannda justın olunca bu tersine dönüyor.Justin ani bir hareketle bacaklarımda olan kafasını kaldırdım.Bağdaş kurup karşima geçti .Sanırım bişey soracaktı. Umarım düşündüğüm şeyi sormaz.

"Miley bişey soracağım "

"Sor bakalım"

"Geçenlerde ben arabamla buraya gelirken önüme bir kız çıktı . Ne tesadüf aynı sen. Ona çarpmadığım halde bana karşı çıkıp beni azarladı.O sen miydin ?"

" Justinn şeyy..."

"Evet ya da hayır kızmıcam söz"

"Evet" dememle kahkahalara boğuldu.

"Peki beni neden tanımamazlığa verdin ?" diye sordu gülünç sesiyle .

"Yaa justin sen bana çarpmak üzereydin ahh bana justin çarpıcaktı deyip boynuna atlıyamazdım sana kızamazdımda öle işte bende iç sesime uyup tanımamazlığa verdim."

"Peki bana neden kızamıyor mussun söyle bakalım"

Bu sorusuyla iyice utandım .Zar zor bulduğum yalanı söyledim.

"Şimdi sana kızsaydım kameralar falan görürdü ondan yani özel bi nedeni yok"

"Hımm anladım " dedi bir yandanda gülüyordu.

"Peki ya sen benim hakkımda ne düşündün."

"Ben mi ?"

"Evet sen"

"Şey ben yani bilemiyorum hatırlayamadım "

"Justinnnn!!"

"Tamam tamam gerçekten güzel bir kız olduğunu ve sende bişey olduğunu düşündüm"

"Ne gibi bişey "

"Bilmem " biz böyle konuşurken iyice yakınlaşmıştı suratlarımız justin tam beni öpecekken asansör hareket etti.

"Ahh lanet asansör tam zamanında " eminim içinden milyonlarca küfür ediyordur aynı benim yaptıpım gibi.

"Justin kurtulduk " deyip ayağı kalktım ve justine sarıldım.

"Evet kurtulduk." lanet olsunki kurtulduk diye mırıldanıyordu.

Asansör 10.kata geldiğinde Scoot kapıda bekliyordu.

"Ahh çocuklar iyimisiniz çok korktuk."

"İyi-"diyecektim ama justin lafımı kesti.

"Scoot tam 5 saattir asansördeyiz neden çabuk olmadınız."

"Justin abartma 20 dakka oldu" dedim ve kıkırdadım. Justın de benimle kıkırdamaya başladı.

"Hadii çocuklar içeri girelim .Mileyle tanışmaya gelmişler"

"Kim??"

"Gelde bak Miley "

Justinle ikimizde şaşkın şaakın birbirimize bakarken Scootun odasına geldik ve içeri girdiğimde Georga Jones( bu adam tamamen sallama ben bu adamı hikayede menejer olarak kullanıcam kim olduğunu bilmiyorum yani) oturuyordu . Aman tanrım o burda olamaz dünyaca ünlü menejer burda ne arıyor.