KORKU | BakuDeku [omegaverse]

15

Lütfen yorum yapın Pls

Bebek hala ağlıyordu. "Bebeği verin." dedi Deku. Katsuki ayağa kalkıp bebeği aldı. Bebek tanıdık ama yabancı kokuyla şaşkınca baktı Katsuki'ye. Kırmızı gözler kesişti. Bebek sustu ve sanki anlıyormuş gibi inceledi onu.

Katsuki kaldı bebeğe bakarken. Kimindi bu bebek. Düşündüğü şeyin olmaması için dua etti.
—
Bebek bir süre sonra tekrar ağlamaya başladı. Annesinin kokusunu arıyordu. Sağlık görevlileri Deku ile ilgileniyordu. Sedyeye yatırılınca bebeğine dayanamadı.
"Kacchan, onu bana ver."

Katsuki bebeği sedyenin yanındaki boşluğua yatırdı. Deku, düşmesin diye eliyle destekledi.
Dışarı çıktıklarında Deku'nun gözleri ışıktan acımıştı. Gözlerini kıstı ve etrafa bakmaya başladı. Annesini, Mitsuki annesini, eski arkadaşlarını gördü. Patlayan flaşların ardındaki gazetecileri gördü. Bebeğini kendine daha da yaklaştırdı. Korkmuştu. Rüya bile olsa korkmuştu. Ambulansa bindiğinde de tutuşunu gevşetmedi.

Hastaneye geldiğinde doktorlar bazı testlere sokmuş, muayene etmişlerdi. Çok yorgun hissediyordu ve hala bir rüyada olduğunu düşünüyordu. Bazen rüyaların gerçek olduğunu sanır mutlu olurdu. Uyandığında ise sonuç büyük bir hüsran. O yüzden kimseyle samimiyet kurmamaya başlamıştı.
Çok yorgundu, test sonuçları çıkana kadar uyumak istiyordu. Sonuçta birazdan gerçekliğe uyanırdı.

"Bebek nerede?" diye mırıldandı.

Katsuki, İnko ve Mitsuki odadaydı. Katsuki bir an olsun yanından ayrılmıyordu. Tekrar kaybolmasından korkuyordu.

"Doktorlar onu muayene ediyor." Katsuki bebeği sormaya korkuyordu. Alacağı cevap gerçeği değiştirmeyecekti. Bunun farkındaydı.

"Güzel." derken uyumak üzereydi İzuku. Katsuki, İzuku'nun saçlarını yavaşça okşadı. Hızlıca uyumasını sağlamıştı bu. Dakikalar sonra içeriye doktor girdi.

"Herhangi darp izi var mı bakmam ve not almam gerekiyor. Kahramanlık ajansına yollamak için, biliyorsunuz." dedi doktor. Katsuki kafa salladı. "Sizi çıkarmam gerekiyor."

"Ben eşiyim, onlarda anneleri. Kalmamızda sakınca yok." dedi itiraz istemeyen sesiyle. Doktor mesajı almıştı.
Deku'nun üstünde tişört yoktu. Üzerindeki örtü çekildiğinde vücudundaki yaralar kendini göstermişti.

İnko hıçkırmamak için eliyle ağzını kapattı. Mitsuki'ye yaslandı. Katsuki dişlerini sıkıyordu. Birkaç not tuttu doktor ve incelemeye devam etti. "Kesik." diye mırıldandı. Şortu biraz aşağı çektiğinde dikiş izlerini gördü.

"Şaşırtıcı," dedi. Katsuki'ye döndü. "Hastanın doğum yapmış olma ihtimali?"

Katsuki kaçtığı düşüncelerinin dile getirilmesiyle kaskatı kesildi. "Yanı-" titrek çıkan sesini düzeltmek için boğazını temizledi. "Yanında bebek vardı. Kendi bebeği mi bilmiyorum." dedi kısaca. Doktor kafa salladı ve not almaya devam etti. Biraz daha kontrol etti.

"Bu raporu bizim ajansa ilet." dedi Katsuki. Doktorun yazdığı yazıyı kastediyordu.

Deku uyanana kadar, düşünceler içinde, bekledi. İzuku kıpırdandı.

"Ben buradayım güzelim. Sakin ol." Sakinleştirici feromonlarını yaydı. İzuku gülümsedi. Kendine geldiğinde etrafını inceledi. Katsuki'yi görünce kalbi tekledi. Ne zaman görse ilk günkü heyecanı hissediyordu onda. Vücudu yaşlansa da aşkı asla eskimiyordu.

"Acıktın mı? Senin için yemek aldım." Arkasındaki tepsiyi kucağına aldı ve yedirmeye başladı. İzuku itiraz etmeden yedi. Aylar sonra ilk defa düzgün ve güzel bir yemek yiyordu. Gözleri doldu. Çok güzel bir rüyadaydı.