Mert çok sıradan geçen bir günün ardından uyur ve rüyasında açıklayamadığı ve bir türlü sonuç çıkaramadığı bir şey görür.
Mert çok uzun, uçsuz bucaksız görünen bir koridorda kendini birinden kaçarken bulur ve arkasına bakmadan koşar.
İlk gün Mert bu...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Eğer adamı uyandırırsam bir bilgi alabilirim diye düşündüm ve adama doğru biraz eğildim. Adam kafasını biraz kaldırdı ve beni görünce panik olarak sandalyeden kalktı ve geriye doğru tökezledi.
Adam: ''Sen, sen buraya nasıl geldin?''
Ben: ''Efendim sakin olun sadece bir kaç soru soracağım.''
Adam: ''Git, defol git buradan başımı belaya sokacaksın.''
Adamın pantolon kemerinde telsiz vardı ve oradan ses gelmeye başladı. Adam telsizi aldı ve tam konuşacak iken telsize elimi uzattım ve telsizi yere düşürdüm. Adamı dolaba doğru hızlıca vurarak kızgınca konuştum.
Mert: ''Ne saklıyorsunuz siz burada? Neden bu kadar katısınız benim buraya girmem konusunda he?''
Adam: ''Bırak, bırak beni! Hiçbir şey diyemem lütfen git buradan!''
Mert: ''Neden, neden diyemezsin?''
Adam: ''Bırak beni!''
Adam beni itti ve boynunu düzeltti.
Adam: ''Şimdi gidersen hiç kimsenin haberi olmaz!''
Adama söylenmenin faydasız olacağını düşündüm. Aklımdaki şey ise adamın yerine geçmekti. Telsize konuşan kişi ben olabilirdim.
- ''Kusura bakmayın. Burada ne haltlar yediğinizi ispatlamak zorundayım.'' dedim ve adamı duvara doğru sertçe ittim. O an arkamdan ne bulduysam adamın kafasına vurdum ve yavaşça sızdığını fark etmiştim.
Odada bulunan giysi dolabını açarak adamı içeriye koydum ve dolabın kapısını kapattım.
O an telsize kulak verdim ve ne dediğini anlamaya çalıştım.
Telsiz: ''04 orada durumlar nedir? Neden ses vermiyorsun?''
Telsizi ağzıma yaklaştırarak konuştum.
- ''Kaçığın teki bir şekilde hastaneye girmeyi başarmış. Onu hastaneden çıkarmak için uğraşıyordum. Şimdi ise güvenliklere haddini bildireceğim.''
Telsiz: ''Tamam toplantı alanına gelmeni bekliyoruz.''
- ''Hemen geliyorum.'' dedim ve odaya tekrar girdim.
Odada binanın planını görmüştüm ve oradan bakarak toplantı alanının nerede olduğunu öğrenebilirdim.
Plana baktığımda giriş kapısına tekrar giderek oradan ilerlemem gerektiğini fark ettim.
İlerledim ve ışıkların kararmaya başlamasından ötürü kameramı çıkararak gece ışığını aktif ettim. İki kapı vardı ve onları da açarak yürümeye devam ettim.
Biraz daha yürüdükten sonra bir kapı daha açarak içeriye girdim ve kütüphaneye ulaştığımı fark ettim.
Burada bir kaç insanlar vardı ve görünmüyorlardı. Sadece sesleri duyulabiliyordu ve sol taraftan geliyordu sesleri.
