Mert çok sıradan geçen bir günün ardından uyur ve rüyasında açıklayamadığı ve bir türlü sonuç çıkaramadığı bir şey görür.
Mert çok uzun, uçsuz bucaksız görünen bir koridorda kendini birinden kaçarken bulur ve arkasına bakmadan koşar.
İlk gün Mert bu...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
- ''Deneklerden biri olmak üzereyim. Lütfen!'' dedi.
Hemen çantamı sırtımdan indirdim ve içindekilere göz gezdirirken pense buldum. Bunun ne işi var diye düşünecek değildim. Hemen penseyi aldım ve adamı bağladıkları o kalın ipi kestim.
Elim ile kesilecek gibi değildi. Adam hemen ayaklandı ve bana sarıldı.
- ''Çok, çok teşekkür ederim. Çok sağ olun. Gerçekten size minnettarım.'' dedi.
- ''Fakat yardımınıza ihtiyacım var.'' dedim.
- ''Nedir, nedir o?'' diye sordu heyecanla.
- ''Buranın ne alt olduğunu ispatlayacağız. Ve buradan sonra kurtulacağız.''
- ''Olur. Tabi ki olur. Yoksa?'' dedi ve ''yoksa?'' diye sordum.
- ''Yoksa sen de mi gazetecisin?''
- ''E- evet.'' dedim.
- ''Ben de.'' dedi ve ''sonra anlatırım'' diye ekledi.
Beni takip et dedi ve hızlı bir şekilde karanlığını içinde koşmaya başladı.
- ''Dur.'' dedim.
- ''Bura düşündüğümden karanlıkmış. Fenerin var mı?'' diye sordu bağırarak.
- ''Bağırma, bağırma be adam.'' dedim içimden. O an yanımda bir nefes hissettim.
Soluma baktım ve neredeyse korkudan ölecektim. Delilerden biri fakat dişleri neredeyse yok denilecek kadar azdı ve ağzından kanlar akıyordu. Kafasında bir iki tel saç kalmıştı ve korku filminden fırlamışa benziyordu.
- ''Lütfen git başımdan.'' diye ittirdim ve karanlığa koştum.
Koşarken el fenerini çantamdan çıkarmalıydım ve bunu başarmıştım.
Feneri hemen yaktım ve bir kez daha korkmuştum. Biriyle çarpıştık.
Bu kurtardığım adamdı.
- ''Pardon.'' diye kalktım ve adamı da kaldırdım.
- ''Bak yeni tanıştık fakat bana güvenmeni istiyorum tamam mı? Beni takip etmelisin'' dedi ve aydınlığa açılan bir koridora doğru yürümeye başladı.
