Mert çok sıradan geçen bir günün ardından uyur ve rüyasında açıklayamadığı ve bir türlü sonuç çıkaramadığı bir şey görür.
Mert çok uzun, uçsuz bucaksız görünen bir koridorda kendini birinden kaçarken bulur ve arkasına bakmadan koşar.
İlk gün Mert bu...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Tamam, kararımı vermiştim. Silahı aldığım anda hızlı davranıp hepsini vuracaktım.
Silahı aldım ve önce incelemeye başladım. Robotun tekrar kaybolmasını bekledim ve sonunda gitmişti.
Solumda 2, sağımda 2 ve son olarak tam da karşımda bulunan insanlar vardı. Birinin vururken diğeri beni anında etkisiz hale getirebilirdi belki ama belki de uzun bir süre fark edemezlerdi.
Tam da sırasıydı. Hepsinin dikkatlerinin dağıldığını fark ettim ve soldan başlayarak hızla ateş etmeye başladım.
Silahın tetiğinden elimi bir an bile çekmiyordum ve hızlıca sağa doğru dönerek bana ateş edilmesinden korktuğum için teker teker hepsini kurşundan geçirmek istedim. Ve işe yaradı. Hepsi gözlerimin önünde yere serilmişti ve son nefeslerini veriyor gibiydiler. Yaşlı adama doğru yaklaştım ve bana doğru bakarak zor bir nefesle ''bunu neden yaptın?'' diye sordu.
Hiçbir şey demeden kafasına son mermiyi daha sıktım ve etraf derin bir sessizliğe büründü. İşte o an aklıma proje 1 gelmişti. Sese duyarlı deney.
Yaşlı adamın cesedine eğildim ve anahtarı aradım ve anahtarı bulduğum zaman buruk bir sevinç hissettim. Toplam 5 kişiyi öldürmüştüm ama hak etmişlerdi. En azından içime biraz da olsa bu şekilde su serpiştirmek istiyordum ama yaramıyordu.
Arkamı dönmek istedim ama bir hırıltı duydum. Korkudan dökülen terlerimin haddi hesabı yoktu. Arkamda duran şey neydi? Gözümün ucuyla biraz dönerek baktım ve devasa bir yaratık. Bağırmaya başladım ve o vahşi pençesiyle beni var gücüyle savurdu. Proje 1 kızmıştı.
Anahtar yanımda kapı ise sol çaprazımdaydı. Ne yapabilirdim? Daha kendimi toplayamamıştım ve karşımda bana doğru koşan proje 1 adlı bir yaratık vardı.
İşte o an çaresizliği iliklerime kadar hissetsem de sağıma baktığımda tabancanın yerde öylece durduğunu gördüm.
Normal bir tabanca devasa bir yaratığı öldürebilir miydi ki?
Ama o an bunları düşünmenin bir şeyi değiştirmeyeceğini fark etmiştim. Çünkü artık proje 1'in ağzında parçalara ayrılıyordum.
Bu olaylardan 3 yıl sonra TSK'nın başlattığı soruşturma sonucu yazılan makalede şunlar yazıyordu: ''12.02.2025 yılı içerisinde Akıl Hastanesi için araştırmalar yapılmış ve insanı şaşkına çeviren detaylar ele geçirilmiştir. İnsan aklının almayacağı bir deney kurmak isteyen bir tarikat ve onun liderliğinde gelişen aksiyon dramında Mert Sürkeş isimli gazeteci fark etmiş ve deneyleri başlamadan sonlandırmayı başarmıştır. Kahramanımızı her zaman anacağımızı bildirmek istiyorum ve yakınlarına baş sağlığı diliyorum.''
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
