Huwag Kang Pa-fall! | Winrina

Chapter 26 - For Real

I don't wanna die or fade away

I just wanna be someone

I just wanna be someone

"Dive and disappear without a trace," narinig kong sumabay kumanta si Giselle.

"I just wanna be someone. Well, doesn't everyone?" nilingon ko si Ning sa likod. Sumabay rin kasi siya sa kanta.

Kanina pa kami nakaalis sa barangay. Siguro malapit na ring mag-30 minutes pero medyo malayo-layo pa ang biyahe namin. Akala ko nga kanina hindi na kami magkakasya sa sasakyan kasi ang dami lang nilang dalang bag. Yung bag nga ni Ning parang hanggang bukas pa eh hindi naman kami mag-oovernight doon. Buti na lang at nagkasya naman sa likod ng kotse yung important na dadalhin namin lalong lalo na yung mga pagkain. Bumili rin kasi sila Ning ng tilapia kahapon kasi napag-usapan namin na mag-iihaw rin kami ng isda. Ang dami lang naming dala at buti na lang napagkasya namin yon lahat sa sasakyan.

Naisipan rin naming makinig na lang ng kanta from our playlist instead sa radyo para mas customized siya kaya naka-connect yung phone ko ngayon sa bluetooth ng sasakyan.

Gamit ko ngayon yung playlist namin ni Karina. Tinanong ko siya kanina if okay lang na yun yung i-play kasi magaganda naman yung mga songs doon. Noong una nga akala ko super magkaiba kami ng vibes pagdating sa mga songs na pinapakinggan namin and it turns out, we share the same vibes pala. Ang saya lang makinig ng songs lalo na kapag pareho kayo ng gustong genre.

Pero halo halo kasi yung mga naka-add doon na songs. Swerte lang kasi mga upbeat yung naka-shuffle na nasa queue ngayon. Bagay sa atmosphere kasi excited kaming lahat.

And if the sun's upset and the sky goes cold

Then if the clouds get heavy and start to fall

I really need somebody to call my own

I wanna be somebody to someone

Someone to you

"You ohhh~"

Natawa kaming lahat nang sabay-sabay naming kinanta yung part na 'yon.

Nakaupo ako dito sa front seat habang nasa likod yung mga shunga. Panaka-naka rin naman yung paglingon sa amin ni Karina pero dahil nga siya yung driver namin, kadalasan nasa harap lang ang tingin niya.

"Alam niyo ba kagabi pa ako excited halos hindi na ako nakatulog."

"Share mo lang Ryujin?"

"Edi wag kayong makinig kung ayaw niyo!" nakita ko siyang humalukipkip sa rearview mirror.

"Uy kain tayo nagugutom ako," Hindi na kami inantay ni Ning at kumuha na siya agad doon sa bag kung saan nakalagay yung mga pinamili naming mga snacks kahapon.

"Ryujin pabukas nga."

"Kuha na kayo."

Lumingon ako sa likod at nagsisimula na nga silang kumain. Inabot naman nila sa akin yung pagkain kasi may mga sarili na silang hawak sa kamay nila.

Tiningnan ko si Karina. Busy pa rin siya magdrive.

Kumuha ako ng isa tapos inilapit ko yung kamay ko sa kanya. Taka naman niya akong nilingon.

"Gusto mo?" alok ko. Agad naman niyang sinubo yung hawak ko.

"Thanks babe," she said as she glanced at me. Kumuha ako ng pagkain na sakto na sa amin tapos sinusubuan ko si Karina every time na mauubos niya yung binibigay ko sa kanya.