Ablasının son sözlerini duyan Çolpan, tekrar sarıldı boynuna .
- Abla...
- Şöyle bacım.
- Tılsım, babam ...
Getiremedi cümlenin devamını.Gozlerindeki yaşlar daha da fazlalaştı.
Ayda nin yüzündeki buruk gülümseme anında silinmişti.
-Bilirim .
Buraya gelene kadar içinde cılız bir umut vardı. Duyduklarina inanmak istememişti, yalan olması için alkışlar etmişti, her ne kadar gerçek olduğuna adı gibi emin olsa da ..
- Bilirim ...
Ablasının sesinin titrediğini duyan Çolpan , boğuk bir hıçkırık sesi çıkardı.
-Kandaşının üzülmesini istemeyen Ayda , elleriyle gözünün yaşlarını sildi hemen .
Yüzüne zorla bir gülümseme yerleştirdi.
Tekrar ayrılıp yine Çolpan 'ın yüzünü elleri arasına aldı, parmaklarıyla göz yaşlarını sildi .
-Artık ağlamak yok , Çolpan Hân , dedi zorla gülerek.
Ablan geldi .
Kandaşımızla babamızın intikamını alacağız.
Otaktakilere sırayla bakarak , yüksek sesle konuştu:
-Gök tengriye andım olsun ki Alpagu Hân dan , kandaşımın ve babamın öcünü ellerimle alacağım.
Yüzü güldü Çolpan 'ın, Ablası istediğini alır, kafasına koyduğunu başarırdı, biliyordu . Ama bir yandan da , ya onu da kaybedersem diye bir kurt düşmüştü içine.
Balamir ' in içini tuhaf bir his kaplamıştı bu sözleri duyunca. İlerde başlarına gelecek bazı şeyleri hissetmişti sanki .
Kün ata girdi lafa ;
- K- kızım dur hele bi , hâlâ şaşkınlıktan konuşamam, öç dersin ; dedi kekeleyerek .
Sen misin gerçekten.. Nasil olur bu?
Gülerek Kün ataya döndü Ayda .
-Kün atam... diyerek sarıldı.
Kün atayla arası çok iyiydi Ayda nın.
2.babası gibi görürdü onu.
Kün ata kisa bir an duraksadı, sonra o da doladı kollarını.
- Demek hayattasın güzel kızım , bilsen ne kadar yas tuttum arkandan...
- Geldim Kün atam , dağıma, size döndüm..
- Kılıç sesleri kesildi , dedi Balamir , boşluğu bakarken .
- Ne yaptın Ayda ?
Sinirli bir gülüşle ona döndü Ayda ;
- Alplarım , alplarini keserdi ben içeri girerken ,
Bitirdiler demek ki , dedi alaylı gülerek.
Balamirin morarması Saltuk u iyice keyiflendirmisti . Üstelik candaşı ölmemiş yaşıyordu .Gelip onları içinde bulundukları korkunç durumdan çekip çıkartmıştı. Sevdiği kadinin yüzü gülecekti artık.
-Ayda bikem , dedi neşeyle .
Ayda ya doğru yürüyüp omzuna elini koydu.
-Hoşgelmişsin, ama çok şaşkınım gerçekten.
Neşeyle, diğer elini Saltuk un omzuna koyarak karşılık verdi Ayda ,
- Hoşbulduk , candaşım.
Batuga dayanamayarak söze girdi .
-Nolur burda biri anlatacak mi artık ?
Kimsin sen hatun , kimsinde bu kadar alpın vardır ?
-Anlatacağiz Batuga teginim , bekleyesin , dedi Saltuk gülümseyerek .
Şaşkınlıkla Saltuk a döndü Ayda .
- Saltuk , Batuga mıdır bu oğlan ?
-Batugadir , bikem.
Ayda Batuga ya döndü, yaklasarak gözleriyle taradı tegini.
-Batuga, ne kadar büyümüşsün..
-...
-Ben senin teyzenim , Batuga.
Hiç mi hatırlamazsın ?
- Teyzem mi ?
...
Batuga nin zihninde silik hatıralar dolaşmaya başlamıştı.
Sarayın bahçesinde kılıç talimi yapan 3 kadin...
Annesi , Çolpan teyzesi ve ....
Biri daha vardı. Yüzü silik ... Batuga kenarda onları izlerken yanına doğru yaklaşan biri .. Batuga nin yanağını okşuyordu. Sonra alnına bir öpücük kondurdu . Merak etmeyesin yeğenim , iyilestirecegim kolunu .
- Ne diye bu zamana kadar Kün Atama göstermemişler ki bu alıklar seni ?
Arkadan bir ses geldi sonra ... Annesinin sesi ...
-Bacım, aydı gel . Bak Çolpanı nasıl geliştirdim sen yokken ...
-Gelirim , kandaşım...
...
- Ayda teyze , dedi batuga gördüğü silik düşten sıyrılırken .
Tabi yaa .
- Yaa , hatırladın demek teyzeni . Bi an unuttun sanıp küsecektim sana ,dedi gülerek kadın.
- Tamam 6 yaşındaydın ama 6 yaş ta az değil ki canım. Yetmez mi teyzeni hatırında tutmana.
Saltuk Çolpana doğru baktı, yüzü gülüyordu sevdiğinin. Onun yüzünün ışığı Saltuğunkini de aydınlatıyordu sanki , karanlığının onun yüzünu de karartması gibi .Göz göze geldiler . Gülümsedi Çolpan. " Düşte miyim , Saltuk " diyordu sanki gözleriyle ona.
- Aydı dedi Ayda , yeter bu kadar şaşırma size . Gidip uçmağa varan alplarimizi kurgana koyalım , yaralarımızı saralım . Boşa harcayacak vaktimiz yoktur.
Balamire doğru bakti.
- Ben de sonra Alpagu Han 'ın yanına gidiyorum , ve eski yurdumuza geri dönüyoruz . Giderken bu albiz i da çok sevgili ağabeyisinin önüne atıyorum .
- Atamazsın, Ayda Bike , dedi Balamir. Abim hakkımda ölüm yarlığı verdi , beni verdiğin gibi kellemi alacak .
Ayda otağın kapısına doğru yürürken durdu. Sarsılmıştı ama belli etmeyecekti .
- Eeee , banane sizin aile işlerinizden ?
Arkasina döndü tekrar .
- Neden atamayım ki seni ölüme?
Acı bir tebessüm etti adam.
-Kiyamayacagindan değil herhalde , Ayda Bike , bilirim bana acimayacagini.
- ...
- Beni zindandan Çolpan Hân kaçırdı, dağ da sakladı. Şimdi abim beni onun sakladığını öğrenirse .... Gerisini sen bilirsin herhalde .
- Ne der bu albiz Çolpan , dedi gözünü Balamirden ayırmadan .
Çolpana döndü.
Neden kurtardın bu albızı ?
Nasıl tehlikeye atarsin kendini?
- Ablam , öcümüzü almak için başka çarem kalmamıştı. Tahtı almaya çalışırdı Balamir . Alpagu dan öcümü almak , onu tahtından etmek için yaptım.
Tekrar Balamire döndü Ayda.
- Bilmez misin bacım sen , bununla yola çıkılmaz. Kendini kurtarmak için daği da seni de yakardı bu . Tıpkı bugün yaptığı gibi . Bak , yetişmeseydim , imdi belki dağ yok olmuştu..
-...
Koskoca Çolpan Han ,ablasını görünce, o eski bikeye dönmüştü sanki.
- Tamam bacım, uzun uzun konusucaz bunları, şimdilik bu albizı saklamaya devam edicez . Sonra bakarız duruma dedi ve çıktılar otaktan.
