Chasing Nothing [COMPLETED]

PROLOGUE

"No please don't leave me, I'll change h'wag mo lang akong iwan." I pleaded under the heavy rain.

"You don't have to change Clio, ako ang problema dito. I'm letting you go, para sa'yo rin naman 'tong ginagawa ko." she weakly smiled at me.

"For me? Really!? You're hurting me tapos sasabihin mo na para rin sa'kin itong ginagawa mo?" i scoffed.

"Please don't be like this, ano ba ang ginawa ko for me to deserve this shit?" pag hagulgol ko habang mahigpit na hawak ang kamay niya na agad naman niyang binawi sa'kin at walang pag dadalawang isip na pumasok sa sasakyan niya.

"Love! Please I'm begging you ayusin natin 'to!" hindi ako titigil sa pag mamaka-awa, i can't let her go.

I won't let her go.

Sa gitna ng malakas na ulan nakita ko nalang ang sarili ko na hinahabol siya, hoping that this is a dream.

Since that day hindi ako tumigil sa pag hahanap sa kanya, kahit alam ko na tutol si Dad.

Dahil alam ko na tutol siya sa aming dalawa at ito ang gusto niya.

Hindi ko alam kung buhay pa ba siya, hindi ko alam kung nasaan siya. Ni isang balita ay wala akong narinig tungkol sa kanya.

Nasubukan ko na din mag reach out sa family niya pero wala akong na tanggap na respond ni-isa.

I'm chasing after her. But then I realized I was Chasing Nothing. She's nowhere to be found.