feels, hyunchan ❦

you know you make my world light up

" Hadi, herkes masaya! "

Chan'in çağırmasıyla beraber hepsi mutfağa gitmişti. Fakat bir terslik vardı, çocuklardan biri yoktu.

Chan salona gidip baktığında hâlâ koltukta oturan bir adet Hyunjin gördü. Hâlâ bileğini tutuyordu.

" Hyunjin? "

Hyunjin ismini duyduğu an arkasına baktı. Chan'in baktığını görünce ayağa kalkmak istedi ancak ayağa kalkması ve düşmesi bir oldu.

Chan hızlıca yanına geldi, Hyunjin'i kucağına alarak mutfağa götürdü. Jisung tam bir şey söyleyecekken Minho Jisung'un ağzını kapattı.

" Sus da yemeğini ye Ji. "

Chan gülümseyerek Hyunjin'i sandalyeye bıraktı ve kendi yerine geçti.

" Yemekleri hep Chan hyung yapsın bundan sonra. En azından pankek yaparken mutfağı yakmaya kalkmaz. "

" Ya Jisung! Döverim seni benimle dalga geçme! "

Chan kahkaha atmayı bir kenara bırakıp Felix ve Jisung'u sakinleştirmeye çalıştı.

" Hyung hep bana diyorsun azıcık da Jisung'a kız. "

" Merak etme Lixie, Minho halleder. "

Jisung yanında oturan Minho'ya bakıp şirinlik yapmaya başladı. Felix ise çoktan yemeğini bitirmiş, Jisung ve Minho ikilisini izliyordu.

" Hyung sen onları boşver. Sizin dans işi ne olacak? "

" Maalesef yarın yapamayacağız Seung. "

Hyunjin gözlerini büyüterek Chan'e baktı. Chan 'ne oldu' anlamında Hyunjin'e baktı.

" Ne demek yarın yapamayacağız? Ben onun için çok çalışmıştım! "

" Biliyorum ne kadar çalıştığını ama ayağın bu haldeyken dans edemezsin. Ayağının durumu daha kötü olabilir. "

" Bir şey olmaz, lütfen hyung. "

" Hayır dedim Hyunjin. "

Yemekleri bitmişti. Chan ve Changbin mutfaktaki işleri halletmeye çalışıyorlardı.

" Hyung, Hyunjin'e ne oldu? "

" Merdivenden inerken ayakkabısına sakız yapıştı, ayağını burktu. "

" Yani siz de dans edemeyeceksiniz? "

" Evet, maalesef. Ne oldu ki? "

Changbin elindeki tabağı da dolaba yerleştirdikten sonra masaya geçip oturdu. Ardından Chan de oturdu.

" Hep burada kalsanız olur mu? "

" Biz zaten burada kalıyoruz. "

" Hayır, son birkaç gündür buraya uğradığınız bile yok. Ve inan ki, "

Chan'in kulağına fısıldadı.

" Bıktım bunlardan. "

Chan dediği son şey ile gülmüştü. Changbin de gülmüştü.

" Tamam kalırız. "

" O zaman ben hemen kahve yapayım. "

Deyip heyecanla kalktı Changbin. Chan onun bu haline gülümserken Hyunjin'in mutfağa girdiğini gördü. Üzgün duruyordu. Ama Chan'in yapabileceği bir şey yoktu.

Her ne kadar çok çalışmış olsa da ayağının durumunu kötüye itecek bir şey yapamazdı. Hyunjin iki bardağa da su doldurmuştu ve mutfaktan çıkmıştı.