THE OMEN OF THE FORBIDDEN RACE

KABANATA XVII - GET MORE CLOSER

WEINER'S POINT OF VIEW

Nararamdaman kong may nakatingin sakin, kaya naman binuksan ko ng dahan-dahan ang aking mga mata at unti-unti kong naaninag ang isang kaakit-akit na pamilyar na mukha. Nakita ko namang biglang nanlaki ang mga mata niya at umiwas ito ng tingin sakin.

"Gising kana pala, tatawagin ko lang ang kuya mo at healer," Sabi nito. Tumayo namna ako ng dahan-dahan, nagulat naman ako ng imbes na lumabas siya ay inalalayan niya ako sa pagtayo.

"Oh, akala ko ba tatawagin mo sila?" Nanghihinang tanong ko. Nag-ayos naman siya ng tayo at nag-umpisa nang maglakad.

"Y-Yeah, I-I'm going to call them." Sabi niya sabay sara ng pinto..

Minutes passed...

Narinig ko namang bumukas ang pinto at nakita ko ang gulat na itsura ni kuya. Agad naman niyang itinulak ang healer na kasama niya bago pa siya makatingin sakin at ini-locked ang pinto.

"Anong ginagawa mo kuya?" Naguguluhang tanong ko. Bigla naman itong tumakbo papunta sakin at kinuha at inilabas niya ang lalagyanan ng contact lens. Doon ko na na-realized kung bakit siya nagkakaganto.

"Isuot mo na," Bulong niya. Kaya agad kong kinuha, binuksan, at sinuot na ang contact lens. "Shit, pinapakaba mo ako." Sabi ni kuya sabay hinga ng malalim at pumunta sa may pinto at binuksan ito.

"What are you doing, Brielle? Are you crazy?" Inis na tanong sakanya ng healer. Kinamot lang ni kuya ang kanyang batok.

"Sorry po, m-may inayos lang po ako," Sagot ni kuya. Nagbuntong-hininga lang ang healer at iiling-iling na lumapit sakin. Kita ko namang pumasok din sa pinto si Prince Devon. Tumingin naman ito ng masama sakin at dagiling lumapit.

"Your eyes, what happened?" Naguguluhang tanong nito. Doon ko nga naalalang baka kaya siya nagulat kanina ay dahil nakita niya ang tunay na kulay ng aking mga mata. Kaya umiwas ako ng tingin sakanya.

"What happened to his eyes, Prince Devon?" Tanong ng healer. Umiling naman si Prince Devon.

"Oh, nothing don't mind me." Sagot naman ng prinsepe. Kaya naman itinapat na ng healer ang kanyang kamay sa aking noo, sunod no'n ay may kulay green na enerhiya ang bumalot sakin. Ilang saglit lang ay nawala narin agad ito.

"Okay, pwede ka ng ma-discharge ngayon din. Wala naman akong injuries na nakita sa katawan mo, maaaring over fatigue lang ang nangyari sayo kaya ka nahimatay, sige alis na ako." Sabi ng healer. Tumago na lang ako bilang sagot.

"I'll go ahead too, Grazilda is still unconscious." Sabi naman ni Prince Devon. Tinanguan ko naman siya at nginitian.

"Thank you for being here, My Prince." Sabi ko. Bigla namang naging uncomfortable ang mag mata niya at tumalikod at naglakad n alang ng mabilis.

"So, magbihis ka na para maka-alis na tayo." Sabi ni Kuya Brielle sabay abot ng damit at cloak ko. Naka-patient gown kase ako. Kaya tumayo ako at kinuha sakanya ang mga ito...

...

PRINCE DEVON'S POINT OF VIEW

Fuck it! Why does my heart always pounded so fast and pounding so hard whenever Weiner compliments me. I really don't like it, I can't bare but to show some of my feelings because of him!

"But, I am sure that the color of his eyes were stunning rainbow color. I know, I saw them in very near view." Naguguluhang pagka-usap ko habang naglalakad papunta sa kwarto ni Grazilda...

Minutes passed...

Nakarating narin ako sa harapan ng pinto ng kwarto niya dito sa hospital sa loob ng Akadimía Evlogías tou Theoú. Kumatok naman ako bago pumasok. Nang makapasok na ako ay kita ko naman ang mga kapwa ko Royalties na nag-kkwentuhan, habang wala paring malay si Grazilda. Napansin naman ni Sirenity ang presensya ko. Kaya tumingin ito sakin.