THE OMEN OF THE FORBIDDEN RACE

KABANATA XXII: INSIDE THE CAVE

BRIELLE'S POINT OF VIEW

"Okay class, one week from now ay magkakaroon tayo na king tawagin ay Camp O' Willow, kung saan ay pupunta tayo sa sa Elfos Domain para mag-observe sa mga propesyonal nang mga trabahador ng ating sariling races, kasama natin ang iba pang mga lebel, siguraduhin niyong i-respeto niyo ang mga nakatatanda sainyo." Mahabang lintaya ni Prof. Stella. Nagtaas naman ng kamay yung laging sumasabat samin ni Weiner na babaeng Elvis.

"Yes, Ms. Loreine?" Tanong ng guro.

"Just wanna ask lang po if kasama po ba ang ibang race sa Camp O' Willow?" Tanong niya.

"Unfortunately, ilang taon nang tradition na kung ano lang ang race mo ay doon ka lang pupunta, dito may advantage ang mga Royalties dahil nga halos Amalgam sila kaya pwede silang pumunta sa gusto nilang puntahang lugar," Sagot ni Prof. Stella."So, meron pa bang tanong? Kung wala nang tanong you can take your break, let's call it a day." Sabi niya pa. Katapos ay naglakad na siya palabas. Tunayo na nga lahat pati na kami ni Weiner.

"Excuse me," Sabi ni Loreine na pumugil samin ni Weiner sa paglakad.

"Yes, what can we do for you, Ms. Loreine?" Tanong ko.

"Uhm, I just want to offer a friendship to both of you, but I guess our first impression to each other made a bad mark, right?" Sabi niya. Napangiti naman kami ni Weiner dahil doon.

"You know girl, kung agad mo lang sinabi na gusto mong makipagkaibigan at hindi na nagbida-bida edi first day pa lang friends na tayo," Sabi ni Weiner. Napayuko naman si Loreine dahil siguro nakaramdam ito ng hiya. "Anyhow, edi friends na tayo ngayon, right kuya?" Dagdag pa ni Weiner sabay tingin sakin.

"Oo naman, gusto mo bang sumabay sa amin mag-lunch ngayon? And can we call you Lor?" Tanong ko. Tinaas naman nito ang ulo niya at saka kami binigyan ng ngiti.

"Sure-sure, alam niyo kase introvert talaga ako, actually kayo pa lang ang nakakausap ko sa lahat ng classmate natin, ewan ko ba parang ang gaan kase ng pakiramdam ko sainyong dalawa," Sabi niya. Ipininalupot namn ni Weiner ang right arm niya sa left arm ni Lor.

"Let's go na, dyusko gutom na ako," Sabi niya sabay kaladkad kay Lor. Sinundan ko naman sila. Nag-kkwentuhan sila, ayaw ko naman ng sumali kase hindi rin ako makakasingit kay Weiner lalo na may bago siyang kilala, hyper na naman ang aking kapatid. Bigla namang nahagip ng mata ko ang prinsepeng kamukha ni Kio na tumatakbo at mukhang takot na takot. Kaya napag-desisyunan kong sundan ito.

"Uhm, Weiner, Lor. Mauna na kayo sa canteen ah, may daraanan lang ako saglit," Pagpapaalam ko. Napatigil naman sila sa paglalakad at tumingin sakin.

"Ano naman iyon, kuya?" Yanong ni Weiner.

"Basta, sige na sunod na lang ako," Sabi ko sabay takbo para sundan ang prinsepe. Kita ko namang papunta ito sa likod ng building namin, una siyang kumorba sa may bandang garden, kaya naman sinundan ko siya. Nang magpa-korba narin ako ay nasurpresa naman ako sa aking nakita. May kahalikan siyang lalake, napaatras naman ako dahil doon dahil may parte sa loob ko ang nasaktan. Nakatapak naman ako ng sanga nmsa hindi inaasahan.

"Who's that?!" Sigaw ng lalaking kahalikan ng prinsepe, kaya naman tumakbo ng mabilis para makalayo sa  lugar at hindi mahuli ng dalawa...

...

WEINER'S POINT OF VIEW

"Ano kayang sudden agenda ang ginawa ni kuya, mukhang nagmamadali siya kanina," Pagka-usap ko kay Lor. Sumubo naman ito ng spaghetti at iminom ng juice katapos.

"Ayahan mo na, baka importanteang talaga yun," Sagot ni Lor. Napabuntong-hininga naman ako dahil doon.

"Kuya never hide an agenda from me, this is the first time he did it," Sabi ko sabay subo rin sa spaghetti ko. Napansin ko namang wala ang mga Royalties sa pwesto nila ngayon, ano kayang nangyare.

"Pansin ko lang, bakit wala ngayon ang mga Royalties sa pwesto nila?" Tanong ko kay Lor na sarap na sarap sa pagsubo ng spaghetti.

"Marahil ay binigyan na naman sila nh mission ng academy, lagi kasing ganon kahint pa sa mga kuya nila, basta katapos ng mga discussion nila eh paniguradong may mission silang matatanggap at ang mga mission na iyon ay ginaganap halos sa labas ng academy." Mahabang paliwanag ni Lor, tapos ay uminom ito ng juice.

"Pasensya na sa paghihintay," Sabi naman ni kuya. Binigyan ko naman siya ng nakakairitang tingin.

"Ano bang naging agenda mo at bigla mo kaming iniwan?" Inis na tanong ko.

"Kio," Simpleng sagot niya. Na-get ko naman agad ang gusto niyang sabihin. So, all about that prince na naman pala. "By the way, pansin ko lang, bakit parang hindi ko na ata nakikita si Singleton?" Tanong ni kuya na nagpa-rolyo sa aking mga mata.

"May social anxiety raw ang gaga kaya nagpapabili na lang ng pagkain sa ka-roommate niya, pero doubt ako, feel ko may iniiwasan siya eh," Sagot ko naman. Actually, nag-uusap parin kani ni Singleton though Mind Communication. I thought her how to do it, and she became addicted in using it as she always call me every night to tell me what are the things she experience everyday in class.

"Order muna pala ako," Sabi ni kuya. Umiling naman ako at inabot sakanya ang tuna sandwich niya at ang bottle of water.

"Don't bother, pinag-order na kita." Sabi ko. Binigyan naman niya ako ng isang malapad na ngiti sabay kuha sa pagkain. Katapos no'n ay nagtuloy lang kami sa pagkain ang kwentuhan...

...

BRIELLE'S POINT OF VIEW

Gabi na at tahimik na ang buong paligid, naghahanda na kami ni Weiner para pasukin ngayon ang kweba at malaman ang lahat ng lihim na itinatago nila roon...

"Ready ka na ba kuya?" Tanong ni Weiner habang nakapalad. Hinawakan ko naman ang palad niya at tinanguan siya.

"Yup, let's go!" Excited na sigaw ko. Kaya pumikit na kami, at ilang saglit pa...

"Kuya, open your eyes, we're already inside," Sabi ni Weiner. Kaua binuksan ko ang mata ko at tumambad sakin ang lugar na tanging kinang ng mga hiyas ang nagpapaliwanag.

"This place actually a majestic scenery," Sabi ko.

"Let'a go more further, kuya," Sabi ni Weiner. Kaya naman nag-nod ako bilang sagot at naglakad na nga kami sa pinaka-loob ng kweba. Ilang saglit pa ng paglalakad ay tumambad samin ang dalawang daanan.

"Ano kayang daan ang tatahakin natin, Weiner?" Tanong ko. Napabuga naman ng hangin ang kapatid ko.

"Feel ko sa right side," Sabi niya na pinagtakhan ko.

"Bakit naman?" Tanong ko. Tinaasan naman niya ako ng balikat bilang sign na hindi niya rin alam.

"Ewan, parang may nararamdaman kase akong presence dito," Sabi niya. Kaya naman kinuha ko ang kamay niya at tumakbo papasok.

"Edi tara na," Bulong ko. Katapos ay tumabo kami. At habang tumatakbo ay may natatanaw na kaming mas maliwanag na ilaw sa dulo, kaya may binilisan pa namin. Ilang saglit pa nang marating namin ang dulo ay nagulat naman kami sa tumambad samin.

"What the heck is this?" Pagtanong ni Weiner dahil sa pagkabigla sa nakita. Isa kasing babawng nakatanikala ang leeg, kamay, at mga paa ang mukhang nanghihina, sugatan, at punit-punit narin ang damit dahil sa hampas ng mga latigo rito.

"W-Weiner, Brielle kay tagal ko kayong hinintay," Nauutal na sabi nito na nagpagulat samin.

"P-Paano mo nalaman ang pangalan namin? Sino ka?" Nauutal duing tanong ni Weiner. Binigyan naman kami ng mapait na ngiti ng babae, pero hindi parin siya sumasagot na nag-trigger naman ng galit ko.

"Sumagot ka! Sino ka ba!" Galit na sigaw ko.

"M-Marahil ay h-hindi niyo ako nakikilala pero kilala ko kayo, ang pangalan ko ay Darsy, mga mahal na prinsepe." Manghihinamg sagot niya...

...

Muntik na akong hindi makapag-UD dahil sa pagka-irita ko sa lalamunan ko, nagka-sore throat kase ako, ang sakit sa pakiramdam hindi ako makapag-focus, buti na lang tumalab ang pagmumumog ko ng maligamgam na tubig na may asin. Anyhow, enjoy reading!

Don't forget to vote, comment, and share my story (These three things matter for the growth of my story and of myself personally.)