THE OMEN OF THE FORBIDDEN RACE

KABANATA I - LATE

BRIELLE'S POINT OF VIEW

"Kuya Brielle, wake up! We're late already at the first day of school!" Dinig kong sigaw ni Weiner - nakababatang kapatid ko. Kaya naman tumayo ako mula sa pagkakahiga at nag-stretching at huminga ng malalim.

"Oo wait lang maliligo muna ako!" Sigaw ko naman bilang tugon. Bigla naman siyang nag-hiss at kinalabag ang pinto ko ng malakas. "Gosh! So, you're not even took a bath?! You're a dumbass kuya ever! Just do it faster, I will wait you downstairs!" Galit na sigaw niya na nagpatawa sakin. Dinig ko naman ang yabag ng mga paa niya na pababa ng hagdan kaya naman pumasok narin ako sa banyo at inumpisahan na ang aking morning routine...

An hour passed...

Tapos na akong maligo at sinusuot ko na ang aking uniform. Simple lang naman ang uniform namin, white polo with a necktie, black pants, and black shoes lang naman. Sinuot ko narin ang contact lens ko, hindi dahil malabo ang mata ko kaya ko ito sinusuot, kung hindi para matago ko ang kakaibang kulay ng mata ko na kulay rainbow, ganun din naman ang mata ni Weiner kaya nagsusuot din ito ng contact lens. Katapos no'n ay kinuha ko na ang bag ko at lumabas na ako sa aking kwarto at bumababa na...

Nang malapit na akong makababa ay nakita ko ang bipolar kong kapatid na nakabusangot habang nakatutok sa kanyang cellphone.

"Let's go?" Tanong ko. Kaya naman humarap ito at tinaasan ako ng kilay. "Kuya, you should eat before we go to school. I won't allow you to leave without any food stuck in your stomach. Sit here and eat." Utos niya. Kaya naman napangiti ako at lumakad sa may mesa at umupo, at saka na ako kumuha ng pandesal at pinalamanan ito ng mayonnaise. Kahit bipolar ang kapatid ko, at kahit mukhang matigas siya sa panlabas, super caring at lovable niyang kapatid sakin. Minsan nga napagkakamalan pang siya ang panganay saming dalawa dahil mas mature daw siyang gumalaw kesa sakin.

"I made you a coffee, but I don't know if it's already cold, just re-heat it if it's got cold." Sabi niya habang nakatingin parin sa kanyang cellphone. "Thank you, bunso." Sabi ko naman sabay kuha ng kape sa tabi niya.

"Yuck kuya! Don't call me bunso, I have a name," Sabi niya habang nakatutok parin sa cellphone niya. "Okay, Weiner Charlotte. My beautiful gay brother na mas babae pa ang itsura at pangangatawan kesa sa tunay na babae." Panunukso ko sakanya. Bigla naman siyang tumingin sakin ng masama.

"Hoy Brielle Charlotte, my introvert bisexual kuya na malaki ang katawan kahit hindi nag-ggym. Huwag mo akong simulan, kung hindi, hindi na kita ipagtatanggol doon sa nireject mong pangit na gangster na lagi kang ina-abangan sa labas ng school!" Sabi niya na nagpasama ng mood ko.

"Okay okay, you won. Tara na nga at sobrang late na natin." Walang ganang sabi ko na nagpatawa sakanya. Tumayo naman ako at naglakad na palabas, sumunod naman ito sakin habang umaalik-ik pa.

"What did I say to you a while ago? Huwag mo akong simulan kuya," Panunukso niya. Inisnaban ko na lang siya at huminga ng malalim. Bigla ko namang naalala si Papa.

"Weiner, nasan pala si Papa Alex?" Tanong ko. "He already left, he said he had an urgent meeting with his client." Sagot naman ni Weiner.

"Sobrang busy na ni papa lately noh?" Natanong ko naman bigla. "Yuh, but we need to understand him na lang, tutal lahat naman ng ginagawa niya ay para rin satin. By the way kuya, mag-teleport na lang kaya tayo? Kase if sasakay pa tayo sa taxi ay baka lalo lang tayong ma-late, you know, traffic." Sabi ni Weiner. Tama ang dinig niyo, kaya nga naming gawin yun, dahil hindi kami mortal na tao, ibang nilalang kami na nakakagamit ng magic. Tinuturuan din kami ni papa ng iba't ibang uri ng simpleng mahika o Utility Hex kapag may oras siya at isa nga itong teleportation sa natutunan namin, medyo di ng alang kami sanay.

"Pero, baka mahilo't magsuka na naman tayo, Weiner." Daing ko naman. Huminga lang ng malalim si Weiner. "Kesa naman hindi tayo makahabol sa orientation. Alam mo naman nandun lahat ng mga rules, regulations, and other important things we need to know in our school 'di ba?" Sabi ni Weiner. Napatampal na lang ako sa aking noo at umiling.

"Sige sige, pero sa CR na lang ng school tayo mag-teleport para if ever na magsuka tayo, diretso cubicle na." Paliwanag ko naman na tinanguan naman niya. "Nice idea, kuya. So let's go na?" Tanong nito sakin. Tumango naman ako at hinawakan ang kamay niya sabay pikit at inisip ang lugar kung saan naming gusto pumunta...

...

"Kuya, open your eyes already, we're here," Sabi ni Weiner. Kaya naman dagli kong binuksan ang aking mata at doon ko nakita ang CR ng school namin. Bigla namang nangasim ang sikmura ko, indikasyon na malapit na ako magsuka, kaya naman pumunta ako doon sa isang cubicle at nagsuka. Naramdaman ko naman ang paghagod ni Weiner sa'king likuran.

"You're so weak ah kuya, look at me, hindi na ako nasusuka, medyo nahihilo na lang. Okay ka na ba?" Tanong sakin ni Weiner. Nagpunas naman ako ng bibig at pumunta na sa may washbasin at binanlawan ko ang aking bibig.

"Okay naman na ako, so tara na sa may gymnasium?" Tanong ko. Tumango lamang si Weiner at nauna na sa paglalakad palabas ng bathroom. Sinundan ko naman siya at nagmadali na kaming pumunta sa gymnasium para mahabol pa ang program. Magkaklase lang kami ni Weiner, pareho na kaming Grade Twelve, pareho kaming seventeen years old, at pareho naming inaabot ang pagiging Valedictorian sa nalalapit na pagtatapos namin sa senior high. Noong elem si Weiner ang Valedictorian at ako ang Salutatorian, noong junior high naman ay ako at siya naman ang salutatorian, at ngayon senior sisiguraduhin kong ako parin ang mananaig, pero in a fair game naman kami at walang sakitan ng loob.

Ilang sigundo pa ang nakakalipas ay sa wakas ay nasa harap na kami ng mga nakapilang estudyante aat ang nagsasalitang principal naman na kasalukuyang binibigay ang mga new rules and regulations sa school...

"Hi Brielle," Dinig kong bulong ng isang pamilyar na boses saking likuran. Hurap naman ako at nakita ang isang magandang lalaki na medyo may kaliitan. "Hi rin, Kio." Malamig na pagbati ko sakanya. Bigla naman itong yumakap sa aking braso, an agad ko namang tinabig. Napaharap naman samin si Weiner dahil doon. Tumaas ang kilay ng aking kapatid at rinolyo nito ang kanyang mata.

"Hoy Kio, I don't know if you were deaf or you became an idiot. Didn't my brother said many times that he will never accept your love for him? So, please stop bothering my brother and just find another that much better than my brother. Jezzz, I pity you!" Sarkastikong lintaya ni Weiner. Nalungkot naman ang mukha ni Kio at huming ng malalim at ngumiti ulit.

"I won't find another man that can be better than Bri, because no one can be better than Bri. I will wait until the time comes that he will accept my love for him, Weiner. U-Uhm by the way, I need to go to the CR, I suddenly want to pee, see you around!
" Pigil luhang sabi ni Kio sabay patakbong pumunta sa Cr. Huminga naman ng napakalalim si Weiner.

"Hanggang kailan mo sasaktan ang sarili mo at taong mahal mo, kuya?" Tanong ni Weiner sakin. "Hanggang alam kong maaari siyang mapahamak nang dahil sakin. Alam mo namang bukod sa mga taong may masamang motibo sakin ay may kapangyarihan din tayong maaring makasakit sa mga mahal natin sa buhay. Kaya hangga't maari ay pinipigilan kong maging malambot at tanggapin ang confession niya." Paliwanag ko naman. Tinapik-tapik niya lang ang balikat ko at binigyan ako ni Weiner ng isang mapait na ngiti...

Five hours passed...

Kasalukuyan na kaming naglalakad ni Weiner palabas ng school, susunduin daw kase kami ng company driver ni papa.

"Jezzz, kapag talaga first day of class eh wala man lang ginagawa," Biglang sabi naman ni Weiner. Tumango naman ako bilang sagot.

"Bri!" Sigaw ng pamilyar na boses ni Kio, kasabay no'n ay narinig ko ang pagputok ng baril, nagtakbuhan na rin ang mga tao sa paligid, at ang sunod ko na lang nakita ay ang nakayakap na si Kio habang nakangiting nanghihina sakin. Bigla naman itong sumuka ng dugo at doon ko na nakapa ang dugong dumadaloy sa kanyang likuran.

"KIO!" Nasigaw ko na lang...

...

Don't forget to vote, comment your feedback, and share my story❤️

Check the Multi-Media above for more clear idea about the appearance of Brielle Charlotte.

You are all beautiful today, kyubies!