Pray

212 29 15
                                    

Bahar yavaşça etkisini göstermeye başlamıştı.

Güneş gelen açık pencereden güç alarak iki elimdeki gösteri yelpazelerini iki yanımda açtım ve kibarca salladım.

Zihnimde yankılanan biwanın sesiyle gözlerimi kapattım ve kendimi akışa bıraktım.

(Biwa: Geleneksel bir Japon çalgısı)

Sağ elimdeki yelpazeyi zarif bir hareketle kaldırıp tekrardan açtım ve pencereden hafifçe esen rüzgarın doğrultusunda sağ ayağımı öne atıp eğildim.

Etrafımda dönerken içimde canlanan küçük çiçeklerin tomurcuklarını hissettim.

Bu iyiydi.

Ben iyiydim.

Sağ ve sol elimdeki yelpazeleri yukarıya fırlattım ve tekrardan yakalayıp açık bir şekilde yüzüme tutup yüzümü sanki gizli bir suikasçi gibi herkesden gizledim.

En sonda sol elimdeki yelpazeyi pencereye doğru tutup ayaklarımı çapraz yaparak kibarca eğildim ve zihnimdeki buwanın sesini susturdum.

Derin bir nefes verdiğimde arkamdaki kapıdan bir alkış sesi yükseldi.

Yelpazeleri bir kenara bıraktım ve beni pişkince alkışlayan sese doğru döndüğümde karşımda tüm güzelliğiyle İno duruyordu.

Sinirlenmemek için içimden ona kadar sayarken konuştum.

"Ne istiyorsun?"

Önce yüzüme sonra altımdaki hizmetçi kıyafeti olarak giydiğim uzun etekle bol tişörte baktı.

"Bu kadar zavallı biri olarak fazla çabalamıyor musun?"

Beni sinirlendirmeye çalıştığı belliydi ancak buna asla izin vermeyecektim.

Yelpazeleri elime aldım ve ona cevap vermeden omuz atarak yanından geçtim.

Öfkeli iç çekişini duyduğumda tek kelime etmeden onu üst katta kudurması için bıraktım ve dar basamaklardan alt kata inip Tsunade-sama'nın kapısının önünde durdum.

Elimdeki yelpazeyle ardından buraya ilk geldiğimde aklımda canlanan anılarla başbaşa kaldım.

Her seferinde bunu yaşıyordum.

Burukça gülümsedim.

Aklımı dolduran siyah gözler ve ifadesiz bir yüz benim için hep buradaydı.

Karşımda oturmuş ve bana tebessüm etmişti.

Onun sayesinde bir de annemle babamın tatlı hatırasıyla 5 yıl geçirmiştim.

Boğazım düğümlendi ve yutkunmak zor geldi.

Annemle babamı göremeyeceğimi bilsem bile Tsunade-sama'nın odasına girerken belki Sasuke'yi görürüm umuduyla gitmiştim çoğu zaman...

Benim hayatımda önemli bir rolü olacağını söylerken Tsunade-sama'nın aklından ne geçtiğini bilmek isterdim.

Kapıya birkaç kere vurdum.

"Gel!"

Toparlandım ve yüzümü her zamanki saygı ifademe büründürdüm.

Kapıyı yana çekip açtığımda Tsunade-sama çay içiyordu.

Eğildim.

"Efendim, kusura bakmayın rahatsız ediyorum."

Başımı kaldırdığımda Tsunade-sama'nın dalgınca çayına baktığını gördüm.

Kibarca öksürdüm.

"Efendim?"

İrkildi ve bana baktı.

"Kusura bakma Sakura. Dalmışım."

Tekrardan eğildim.

"Önemli değil efendim. İyi misiniz?"

Bana dikkatlice baktı.

Sanki bir şeyler söylemek ister gibi bir hali vardı ama sorgulamak bana düşmezdi.

Elimdeki yelpazeleri gösterdim.

"Pratik yapmama izin verdiğiniz için teşekkürler, efendim. Yelpazeleri bırakmak için gelmiştim."

Başını salladı.

Odaya girdim ve yelpazeleri yan taraftaki şiltenin üstüne koydum.

Sonrasında çıkmak için arkamı döndüğümde kararsız sesi beni durdurdu.

"Bekle Sakura."

Yavaşça ona döndüm.

Eliyle karşısındaki yer minderini işaret etti.

Beni aradan geçen yıllara rağmen bir kere bile konuşmak için odasına almamıştı.

Ama şimdi buradaydım.

Yeni bir şeyler olacaktı...

Gergince gülümsedim ve karşısına oturdum.

Dikkatle bana baktı.

Konuşacağı sırada kelimelerini dikkatle seçeceğini fark ettim.

"Aradan geçen yıllarla çok daha güzelleştin, Sakura...Şimdi kaç yaşındasın?"

İltifatı karşısında gülümsedim.

Ama kaç yaşında olduğumu hesaplamam gerekecekti.

Annem bir keresinde beni çok karlı bir gecede doğurduğundan bahsetmişti.

Hmm...

"24 olması lazım efendim."

Memnuniyetle başını salladı.

Ama onu rahatsız eden bir şeylerin olduğu çok açıktı.

Tereddütle ona baktım.

"Bir şey mi oldu, efendim?"

Bana baktı ve gülümsemeye çalıştı ama sahteliği gün gibi ortadaydı.

"Artık zamanı geldi, Sakura..."

Ellerimi birbirine kavuşturdum.

"Neyin efendim?"

Bana baktı ama sanki yıllardır yetiştirdiği bir eserin haklı gururunu yaşıyor gibiydi.

"Artık bir Geyşa olmanın, özlerine dönmenin zamanı geldi..."








Sasusaku ile kalın...

Sasusaku ile kalın

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


Goddess Of Liberty🗝️/Sasusaku Fanfiction [TAMAMLANDI]Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin