Goddess Of Liberty🗝️/Sasusaku Fanfiction [TAMAMLANDI]

Bundle

Eski bir atasözü der ki; Nehir kenarında yeterince beklersen düşmanlarının cesetlerini kıyıda görürsün...

Bir düşmana en ölümcül darbeyi vurmak için zaman iyi bir seçenektir, der bu atasözü, belki de onun hayatına hiç müdahale etmeyip kendi batışını kendisinin hazırlamasına olanak vermelisin der...

Ama bazılarına göre aslında bu atasözü insanların düşmanları sebebiyle günah işlemesini önlemek için ortaya atılan bir safsatadır.

Çünkü, şimdiki dünya öyle bir yerdir ki artık Tanrı'ya inanan, onun ilahi adaletine güvenen kimse yoktur.

Herkes kendi amaçları ve hedefleri doğrultusunda birilerine zarar verir, öldürür ya da yaşatıp korur.

Ama bazıları da hala Tanrı'ya bu atasözünde olduğu gibi güvenmeyi, inanmayı seçer.

Çünkü böyle insanların elinde fazla bir güç yoktur, kalpleri kötülükle kaplı değildir.

Değiştiremeyecekleri şeylerin farkında olarak doğmuşlardır.

Zayıf değillerdir.

Sadece ileri görüşlüdürler...

Peki bu geyşanın tüm bu olaylardaki rolü bu muydu?

Elbette, Tanrı'ya, onun yarattıklarına ve verdiği her bir canın farkında olup inanıyordu.

Bu zamana kadar ona dua etmeyi bir anlığına olsun kesmemişti.

Çünkü, ondan olmuştu ve tekrar ona dönecekti.

Bu yüzden korkmuyordu.

Ama tüm bu yaşadıklarına inanası gelmiyordu.

Tanrı'nın ve yanında olan bu adamın onun için planlarını bilmiyordu.

Elini şişkin karnına koydu.

Gözleri yaşlarla parladı.

O yağmurlu günde adam sadece ona bir çocuk sahibi olmak istediğini söylemişti.

Geyşa bunu beklemiyordu.

Kabul etmeliydi.

Ancak adam onu aldığından beri şartlar değişmişti, artık bedenini satmak zorunda değildi.

Ama göğsündeki baskı ona bir şeyi hatırlatıyordu.

Bu adama borçlu olduğunu...

Bu yüzden bunu bedeniyle ödese de olurdu değil mi?

Adam ona istese bir çırpıda sahip olabilirdi, geyşa direnmezdi ama adam bunun yerine onu aylarca tanımayı seçmişti.

Küçük sohbetlerle ya da konuşulmadan izlenen gökyüzüne, yağmura ve ormanlara bakarak onun varlığı ile avutmuştu kendini...

Onunla sadece zaman geçirmeye odaklanmış, onunla tanışmayı arzulamıştı.

Ama geyşanın anlatabileceği fazla bir şey yoktu.

Çünkü bu zamana kadar başkalarına hizmet etmek için yetiştirilen bu kadın, neyi sevip sevmediğini bile bilmezdi.

Artık kendine yeni bir kimlik yaratmaya gücü olmadığı için adamı kabul etmekten başka bir şey yapmadı.

Belki başka bir zamanda, başka bir hayatta ve bedende olsaydı ona aşık olabilirdi.

Ama yetiştirildiği bu doğaya karşı ihanet edecek becerisi yoktu.

Bu yüzden en kolayını seçmişti.