Goddess Of Liberty🗝️/Sasusaku Fanfiction [TAMAMLANDI]

Decease

İçim bomboştu.

Sanki çorak topraklar gibiydi, suya muhtaç ama su onu ne kadar canlandırabilirdi ki?

Ellerimi birbirine kavuşturdum ve giydiğim basit beyaz kimono üzerinde bakışlarım gezindi.

Gördüğüm ve giydiğim onca göz yoran maiko kimonolarından sonra bu gerçekten rahatlatıcıydı.

Biraz olsun bana moral vermişti.

Sasuke at arabasının kapısını kapatmadan önce bana baktı.

"Hazır mısınız?"

Hazır olmadığımı söylemek onu durdurmayacaktı.

Zaten tek bir cevabım olacaktı.

İşlemeli perdeyi kenara çektim ve geyşa evinin girişinde bize bakan Tsunade-sama ile gözlerimiz buluştu.

Yüzünden hiçbir şey okuyamıyordum.

Ancak gülümsemeye çalıştım.

Gözlerime ulaşmayan bomboş bir gülümsemeydi bu, o da anlamıştı.

Bana baktı ve başını anlayışla eğmekle yetindi.

Bu onunla son görüşmemizin tek sinyaliydi.

Boğazıma bir yumrunun oturduğunu hissettim.

"Hazırım."

Sasuke başını salladı ve kapıyı kapattı.

Ardından yanımda gitmek üzere atına bindi.

Gözlerim diğer pencere iliştiğinde tıpkı Sasuke'ye benzeyen başka birinin de bana eşlik etmek için atına bindiğini gördüm.

Artık geri dönüşü olmayan yola girmiştim.

Yapacak bir şey yoktu.

Tan perdeyi çekeceğim sırada evin girişinde bir yüz belirdi.

Gözlerimi kısıp odaklanmaya çalıştım.

Bu İnoydu.

Önce at arabasına ardından bana baktı.

Gözlerinden üzüntüsü yansıyordu.

Ancak bu üzüntü benim değildi, kendisinindi.

Bana eğilip selam verdiğini gördüğümde başımı eğmekle yetindim ve perdeyi çektim.

Onunla ne yaşamış olursak olalım ikimiz de istemediğimiz hayatlar yaşayamaya mecbur bırakılmıştık.

Ve kaçışımız yoktu.

Araba hareketlenmeye başladığında gözlerimi yorgunluktan zor açıyordum.

Saraya ne kadar yolumuz olduğunu bilmiyordum ama biraz uyumak bana iyi gelecekti.

Oturduğum döşeme ki yastıklardan birini aldım ve başımın altına koyarak uzandım.

Gözlerimi kapattım ve kendimi her şeyin daha iyi olduğu bir hayale kaptırarak uyuyakaldım.

***************

Güneş tepeye iyice yükselmeye başladığında İtachi Sasukeye seslendi.

"Burada biraz mola verelim."

Şehirden çıkmalarının zor olacağını düşünerek erkenden çıkmışlardı ancak işler beklediklerinden daha iyi gitmişti.

Ve programın ilerisinde hareket ederek yolun çoğunu bitirmişlerdi bile...

Sasuke atının dizginlerinden çekerek nazik bir hareketle durdurdu.

Eğer böyle giderse akşam olmadan rahatça saraya varırlardı.