Pov:Peter seni ilk kez uçuracak."Pekala,hazır mısın?"
Tereddüt ederek Peter'a baktın.
"Pek sayılmaz."
Peter yüzünü ellerinin arasına aldı.
"Sadece bana güven."Gülümsedin.Elbette ona güveniyordun.Sadece yükseklik seni biraz korkutuyordu.
"Peki."dedin ve ellerini ona sardın.
Peter seni kucağına aldı ve ağ atmak için rahat olması için seni iyice yerleştirdi.
Şuan rahattın ve biraz rahatlamıştın.
"Bitti mi?" diye sordun.
Peter kahkaha attı.
"Daha ağ bile atmadım."Gözlerin sımsıkı kapalıydı ve yavaşça açtın.
"Hadi hemen başlayalım.Yara bandı gibi olsun.Hızlı ve acısız."
Peter güldü ve ilk ağı attı.
Yukarı çıktığınızı hissettin ve kasıldın.Korkudan ne yaptığını bilmiyordun.Kendini kontrol edemiyordun.Peter'da da durumlar aynıydı şuan senin hareketlerin onun kontrolünü zorlaştırıyordu.Özellikle aşağı taraflarda.İstemsiz hareketlerinle ona sürtünmüştün ve bu onda bazı şeyleri harekete geçirdi.
"Peter?" diye fısıldadın.
Peter kıvranarak "evet?" dedi.
"Hissettiğim şey düşündüğüm şey mi?"
Peter utandı ve biraz kızardı.
"Ben-ben üzgünüm bebeğim.Sadece sen öyle hareket edince-"
"Şuan bunu düşündüğüne inanamıyorum."
"İstemsiz oldu gerçekten."
"Peki peki."
Havada olmaya alışmıştın.Şuan çok daha rahattın.Peter birkaç ağ daha atıp seni güzel bir manzarası olan çatıya indirmişti.
"Bebeğim?"
"Hı?"
"Geldik."
"Oh tamam." dedin ve bacaklarını indirdin.
"Bu inanılmazdı." dedin.
"Buna emin misin? Yolun yarısından fazlasında gözlerin kapalıydı."
Güldün ve ona yaklaştın.
"Yine de," dudaklarına küçük bir öpücük kondurdun.
"Seninle beraber olduğumu hissetmek inanılmazdı."Peter gülümsedi.
"Seni seviyorum."