Loyal / HYUNLİX

10- I don't care

"Öyle bir korktum ki o an!"

"Sen öyle arayıp, Bay Young her şeyi öğrendi diyince ben daha da korktum Felix."

"Ne bileyim, telaşa kapıldım. Ama bu da... iyi sanırım. Alt tarafı 5 gün."

Hyunjin ve Felix bir kafede beraber otururken, dün yaşadıkları son olayların üzerinden gidiyorlardı.

Dün Ceo Young Felix'i aramış ve acilen şirkete gelmesini söylemişti. Felix aklına gelen ilk şeyle korkarak şirkete gittiğinde, Ceo Young ona; Hyunjin'in 5 günlüğüne Busan'a gideceğini, onunda burada Seoul'de kalması gerektiğini söyledi. Yani aslında bu iyi haberdi, en azından diğer ihtimalden daha iyi.

"Normalde menajerim olarak benimle şehir dışına gelmen lazım. Fakat bu adam neden böyle bir şey yaptı hâlâ anlayamıyorum."

"Ya anladıysa?.."

"Sanmam. Ayrıca sana baştan da dedim. Umurumda değil. Ayrıca öylesine gitmiyorum Busan'a, moda haftası başlayacak ve ben defileye davetliyim."

"Ne zaman bineceksin uçağa?"

"Bakalım. Saat şu an 18:17, az kalmış. Bir saat sonra havaalanındayım."

"Çok durduk. Ben artık gideyi-"

"Dur Felix!"

Felix tam kalkmak için kalkarken, Hyunjin onu kolundan tutup durdurmuş ve onu geri oturtmuştu.

"N-Ne oldu?"

"Şu ilerideki 5 gün içinde kendini bana özletme."

"Anlamadım?"

"Yarın sabah Busan'da olurum. Bana oradayken her gün fotoğraflarından atsana."

"Fotoğraf mı? Şey... olur."

"Ben gideceğim şimdi. Gel sarılalım hadi."

Hyunjin cümlesinden sonra ayağa kalkmış ve kollarını açarak beklemişti. Felix etrafına bakındıktan sonra ona karşılık sandalyesinden kalkıp Hyunjin'in beline satılmıştı. Hyunjin yukarıdan çenesini, Felix'in kafasının üzerine koymuş ve arkadan sırtını kollarıyla sarmıştı. Etraftaki onları tanıyan, tanımayan müşteriler onlara bakarken Felix rahatsız olmuştu.

"Herkes bize bakıyor."

"Biliyorsun. Umurumda değil."

Hwang bunu ne olursa olsun, sıkılmadan söylemeye devam edecekti. O da diğer insanlar gibi özgürce yaşamayı hak eden biriydi. Bir model veya artist olması bir şeyi değiştirmezdi ne de olsa.

Ayrıldıklarında, Hyunjin ellerini gülümseyerek Felix'in iki omzuna koydu.

"Görüşürüz Felix."

Hyunjin tam gidecekken dışarıdan gelen birkaç ses onları böldü. Kafenin dış kapısının öndeki kalabalıkla oldukları yerde durdular. Daha 10 dakika önce orası bomboştu.

Barikatların ardındaki hayranlar kameralarını açmış beklerken, korumaların birisi kafeden içeri girmişti. Bu kişi Dae-ho'ydu.

"Hyunjin Bey, arka kapıdan çıkabilirsiniz. Ön kapı gördüğünüz gibi çok kalabalık."

"Gerek yok. Kimseden saklanmıyorum ne de olsa. Hayranlarım, onları görmek istiyorum."

Hyunjin'in bu hayatta bağlı olduğu şeylerden biri de hayranlarıydı. Ailesinden sonra, hayranları onu her şeyiydi.

Felix'e başıyla kapıyı işaret etti ve onun önden geçmesini sağladı. Bedenini ele geçiren gerginliği susturmaya çalışan Felix kapıdan, arkasında Hyunjin ile çıkar çıkmaz insanlar heyecan ve sevinç çığlıkları atmaya başladı.