Loyal / HYUNLİX

27- I will protect you

"Yetkimin olmaması umurumda değil! Kariyerim bitecek olsa bile, bütün Sydney uçaklarının ertelenmesini istiyorum! Bugün ve yarın için."

"Ve Lee soyadına sahip 40-50 yaşlarında bir çift görürseniz onlara numaramı verin. Sonra oğulları Lee Felix'in hastanede olduğunu söyleyin. Bulun onları bana Dae! Gerisi bende."

Hwang hastanenin dış kapısının önünde telefonuyla konuşurken, koruması Dae'nin bu söylediği şeye yetkisi olmadığını söyledikçe daha da sinirleri bozuluyordu.

TelefonuvDae'nin yüzüne kapattıktan sonra yüzünün önüne gelen sarı tutamları bir eliyle geriye attı.

Ortalığı yakıp yıkmak istiyordu Hyunjin. Şu an sevgilisi hastane odasında ateşler içinde yatarken, o 'sözde' ailesinin ellerini kollarını sallayarak gitmelerine izin veremezdi. Onlara bu yaptıklarının bedelini gerekirse kolay yoldan, gerekirse zor yoldan ödetecekti.

Beyaz gömlekli, büyük bir ihtimal doktor olabilecek birinin ona yaklaşmasıyla dikkatini adama verdi,

"Bay Hwang?"

"Buyurun benim."

"19 numaralı odada yatan Lee Felix uyandı. Sizi istiyor."

Hyunjin duyduğu şeyle derin bir nefes aldı mutlulukla. Başını salladı ve teşekkür ederek hastane kapısından içeri girdi.

Deja vu yaşıyordu, birkaç ay önce sevgilisi bıçaklandığı zaman hastaneye nasıl geldiğini hatırladı Hyunjin.

Odanın önüne geldiğinde yavaşça kapı kolunu indirdi ve oluşan aralıktan Felix'e baktı. Orada öylece yatmış odanın penceresinden dışarı izliyordu.

Odaya girip kapıyı arkasından kapattı, Felix duyduğu ses ile kapıya döndü. Sevgilisiyle göz göze gelince gülümsemeye çalıştı.

"Hyunjin..."

"Geldim bebeğim."

Hyunjin hemen kapıdan uzaklaştı ve Felix'in yattığı yataktaki boşluğa oturarak elini ellerinin arasına aldı.

"İyi misin biraz daha?"

Bir eliyle elini sıkıca tutarken diğer eliyle Felix'in sarı saçlarını okşuyordu Hyunjin.

"Gitme..."

"Gitmeyeceğim bebeğim. Buradayım. Sen yeter ki iyi ol."

Felix kolundaki serumu umursamadan geniş yatağın kenarına kaymaya çalıştı biraz.

"Felix ne yapıyorsun? Kendini yorma."

Felix yatağın kenarına yattığında yanındaki boşluğu işaret etti.

"Yanıma yat..."

Hyunjin sevgilisinin kısık sesiyle acı bir gülümseme yerleştirdi yüzüne. O kadar çok ağlamıştı ki sesi kısılmıştı.

Biraz doğruldu ve yavaş hareketler ile yüzü Felix'e dönük olacak şekilde yanına yattı.

Altta kalan elini Felix'in parmaklarına geçirdi. Boşta kalan elini de Felix'in güzel yüzüne götürdü.

"Her şey düzelecek sevgilim. Sıkma canını."

Felix durgundu, hâlâ atlatamıyordu ailesinin onu reddetmiş olabileceğini. Ortada kalmış gibi hissediyordu. Ama Hyunjin vardı...

Felix Hyunjin'e daha da yaklaşmış ve kafasını boynuna gömmüştü. Hyunjin elini onun güzel yüzünde gezdirirken, Felix'in gözleri yavaş yavaş kapanıyordu gelen uyku ile.

Felix uykuya kendini kaptırırken Hyunjin küçük çenesini tutup kendine bakmasını sağlamıştı. Felix'in kapalı gözlerine, morarmış göz altlarına, soymaktan yara olmuş dudaklarına baktı. Sevgilisine bunları yapanları pişman edecekti.