Hırsız /NaruSasu

20

On beş dakika sonra zil çaldı. Gelen Naruto'ydu. Cidden koşmuş olmalıydı ve bu Sasuke'yi olması gerekenden daha da keyiflendirdi. Otomatiğe basıp kapıyı açmasına rağmen Naruto bir türlü yukarı çıkmıyordu.

"Naruto!" Diye seslendi aşağı ama Naruto'nun birisiyle konuştuğunu duydu. Ne konuştuğunu anlamıyordu.

Kapının önündeki terlikleri ayağına geçirdi ve merdivenlerden aşağı indi. "Naruto?" Diye seslendi zemin kata inen son merdivenlerin en tepesindeyken.

"Aman Tanrım!" Dedi gördüğü mükemmel manzarayla. Naruto'nun ayağının dibinde tam dört tane yavru köpek vardı!

"Cidden ben getirmek istemedim." Dedi Naruto suçluymuş gibi kollarını kaldırırken ama gülümsüyordu. "Bu beyaz olan paçama yapıştı, sonra kardeşleri de geldi. Sonra ben onlara dört tane sosisli açma alıp verdim. Sonra peşime takıldılar."

"Tanrım!" Dedi Sasuke neredeyse zıplayarak merdivenleri inerken. Hemen iki tanesini kucağına aldı. "Kucakla diğer ikisini. Yukarı çıkaralım ve karınlarını bir güzel doyuralım."

Naruto kıkırdadı ve diğer iki yavruyu kucakladı. Dört yavru birden ikisinin kucağında tepinip duruyordu ama ikisi de hızlıca merdivenlerin tepesine tırmanmaya başlamıştı bile.

Sasuke tam kapının önüne geldiğinde açık pencerelerden gelen rüzgar ile cereyan oldu ve demir kapı kapandı.

"Hassiktir!" Dedi Sasuke refleks olarak. "Anahtar yok! Anahtar yok!"

"Bende-'' Naruto kendi lafımı kendi kesti ve hemen kucağındaki köpekleri aşağı indirdi. Ayağı ile hafif itekleyerek bacak aralarından çıkmamalarını sağladı. "Ee şey..."

Sasuke tek kaşını kaldırdı. Kucağındaki köpekler bile sanki cevap bekliyormuş gibi Naruto'ya bakıyordu.

"Şimdi şöyle-" Durdu ve toparlamak istercesine masumca gülümsedi. "Burası sözümü kesip bu konuyu sonra konuşuruz demen ve benim de sonra konuşana kadar bahane üretmem gereken kısım."

"Hayır ben bahaneni şimdi bekliyorum." Sasuke de inatlaşarak gülümsedi. Tabiki de bahaneye gerek bile yoktu. Naruto Sasuke'nin evinden laptobunu çalmıştı yani ille bir şekilde eve girebilmesi lazımdı. Anahtar en masum yoldu.

"Anahtarını verdiğin kişilere dikkat et." Dedi Naruto cebinden bol anahtarlı anahtarlığı çıkarırken.

"Benim tek arkadaşım Sai. Üniversiteden." Dedi Sasuke net bir şekilde. "Sai asla böyle bir şey yapmaz."

"Evet ama anahtarını çoğalttırdığın anahtarcı yapabilir."

"Sen-ne?" Sasuke beyin cıvışması yaşıyor gibi gözüküyordu.

"Tüm arkadaşlarım seni biliyor, biri de tesadüfen anahtarını çoğalttırdığın anahtarcıda çalışıyordu. Evinin karşısındaki çiçekçinin deposuna hem benim hem de senin neden bu kadar kolay girdiğini düşünmedin mi?"

Sasuke'nin yüz ifadesi düşünmediğini kanıtlıyordu.

"Çünkü orası arkadaşım İno'nun dükkanı. Üniversite bittikten sonra babası çiçekçi dükkanlarını ona bıraktı. Hani anlattığım benim dışımda sap olan kız vardı ya? O işte."

"Hay amına koyayım sen benim etrafımı turan taktiğiyle sarmışsın." Sasuke'nin tepkisi doğaldı.

Naruto kahkaha attı ve tek tek anahtarlara bakarak doğru anahtarı bulmaya çalıştı. "Öyle demeyelim de seninle daha yakın olmak için elimdeki her şansı kullandım. Emin ol babam seni tanımamasına rağmen sana minnettar çünkü onun yaptığı onca şeye rağmen işe gitmeyen ben senin için kargo taşımaya başladım. Bak, yönetimle ilgilenmesi gereken ben asgari ücretle çalışan işçilerin yapması gereken işleri yapmaya başladım."