11. 07. 2022
Selamm^^
Nasılsınız, keyifler nasıll???
Uzun zaman sonra geldik. Bir önceki bölümde iki gün sonra dedim ancak atamadım kusura bakmayın...
Neyse sizleri daha fazla bekletmeyeyim. Hemen bölüme geçin.
Ama lütfen bölüme geçmeden önce oylama ve yorum yapmayı unutmayın.. rica ediyorum.
Keyifli okumalar güzel okuma perilerim🧚♀️💜
#ozlempoyraz02_
21. BÖLÜM "OYUN"
"Saçmalama! Annem... annem öldü benim."
Cümlem boğazımda takılı kaldı, devam edemedim ve sessizce oturdum koltuğa tekrar. Böyle bir şey mümkün olamazdı ki. Kendi gözlerimle gördüm ben annemin cansız bedenini, sedyeden düşen cansız elini... gördüm. Acı ama benim annemin yaşama şansı yok. Ben annemi kaybettim.
"Annem öldü benim, gördüm ben. Cansız bedeni üzerime yığılmıştı. Hem...hem en son sedyede onu götürürlerken eli sedyeden kaydı, öldü benim annem, öldü!"
Elimle yüzümü kapatıp ağlamaya başladığımda Araz'ın önüme çöktüğünü hissettim.
"Araştıracağım. Belki yanılıyorumdur, ağlama." sesi naif ve rahatlatıcı bir şekilde geldiğinde başımı kaldırdım.
"Annem öldü. Şimdi babamı da kaybedemem."
"Hadi git yat, yarın sabah görürsün babanı. Uyuyor zaten." Ayağa kalktım, bir anda duygusallığım ve ağlamam tutmuştu tekrardan. Araz'da kalktığında bir adım atıp ona sarılıp geri çekildim hemen.
"Bende bu işteyim bundan sonra, bende yardım edeceğim."
"Olmaz. Yeteri kadar başına bela geldi, şimdi tekrar seni kay-" sustu ve yanımdan bir hışımla gitti. Arkasından bakakalırken cümlesinin devamını merak ettim. Seni dedi, kaybedemem mi diyecekti?
Gözlerimi silip kendi odama, Araz'ın çöktüğüm odasına girdim. Üzerimdekileri çıkarıp uzun bir tişört giyip kendimi uykunun tatlı kollarına bıraktım.
***
Sabah etrafımdan gelen seslerle gözlerimi zorda olsa araladım. Bedenim cama doğru dönüktü ve ses arkamdan geliyordu. Üzerimin açıldığını esen rüzgardan hissederken arkamı döndüğümde Araz'ın odada olduğunu ve gardıroptan çantasına birkaç parça eşya doldurduğunu gördüm. Yerimden hızla doğrulduğumda üzerime ince örtüyü aldım.
"Ne oluyor, nereye gidiyorsun?"
"Gitmiyorum, gidiyoruz." diyip elindeki çantanın fermuarını kapadı ve bana döndü.
"Anlamadım, nereye gidiyoruz."
"Otele. Hadi kalk kendine birkaç parça eşya al."
"Neden otele gidiyoruz, neler oluyor?" Odadan çıkıp gidecekken durdu ve bana döndü tekrar, bense neler olduğunu anlamaya çalışıyordum.
"Birkaç günlük işim var ve otelde kalmamız gerekiyor. Davetler filan olacak, bir süre burada yokuz."
"Peki ama babam."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MEYUS: BAŞLANGIÇ
Action"Bu bir başlangıçtı; umutsuzluğa, karamsarlığa ve mutsuzluğa..." Araz ve Seray'ın hikayesi bu. Biri karanlıklar içinde doğmuş, karanlıklar içinde öleceğini hayal eden dünyasında yaşıyor. Diğeri ise ışıkların her zaman açık olduğu ve asla kapanmay...
