İyi gecelerrr hepinizeee
Nasılsınız sağlığınız sıhhattiniz nasılll.??
Umarım iyisinizdirrr🙏
Bölüm gecikti kusura bakmayın :(
Hadi hemen bölüme başlayın ama başlamadan önce oylama yapmayı ve satır arası yorumlarınızı unutmayınn!!!
Keyifli bol güzel okumalar güzel okuma perilerim🧚♀️❤
10.06.2024
31. Bölüm "BİRLİKTELİK"
Bir rüyaysa her şey, ancak bu kadar güzel olabilirdi.
Ellerim, ayaklarım soğuktandır mıdır bilmem ama titreşime geçmişti sanki. 'Bana seni sevmeyi öğret...' demişti. Sonrası dudaklarını dudaklarıma mühürlemek olmuştu. Araz beni sevmek için benden yardım mı istiyordu? Beni gerçekten sevmek mi istiyordu? Gerçekten istiyor muydu?
Kafamda deli sorularla cebelleşirken birkaç büyük adım atıp ellerini yanaklarıma koydu. O an sanki tüm vücudum soğuktan sıcağa kavuşmuş gibi mayışmıştı.
Gözlerimin içine bakarken dudaklarını arayalayıp tam bir şey diyeceği sırada ilk ben konuştum.
"İçtin mi?" dedim ve hemen devam ettim. "Yoksa bunları asla söylemezsin!"
Gülümsedi.
"Seray ciddiyim. İlk defa bir insana duygularımdan bahsediyorum, biraz normalin dışında olmuş olabilir her şey ama..."
"Aması filan yok olmaz! İstemiyorum ben seni!" diyip geri çekildim. Bedenim soğudu bir anda. Neler oluyordu? Ona yakınken sıcacıktım, ondan uzaklaştığımda soğuk.
"Beni seviyorsun!" Sert yüzünü saatler sonra ilk defa göstermişti.
"İşte sen bu'sun Araz! Tam da bu! Benim duygularımla alay eden Araz'sın sen! Evet kabul ediyorum. Seviyorum seni! Oldu mu? Seviyorum! Senin beni sevmeyeceğini bilmeme rağmen duygularıma engel olamadım ve sevdim seni!"
"Dinle beni." dedi.
"Dinleyecek bir şey yok. Duygularımı bastıracağım ve seni unutup yeni bir hayat kuracağım."
"SENİ SEVİYORUM BE KADIN! ANLASANA!"
Gözlerimiz o cümleden sonra birbirine kenetlendi. O an anladım işte beni sevdiğini. O da beni seviyordu.
"Bu muydu istediğin?! Evet bende seni seviyorum!"
Gözlerim dolarken bana yaklaştı usul usul. İzin verdim elini belime dolamasına, izin verdim beni kucaklayıp tekrar eve sokmasına. Duygularımın sanki bir düğmesi vardı ve şuan eror veriyordu, ve ben bir tepki veremiyordum. Çünkü Araz'da beni seviyordu. Beni sevmeyeceğini düşündüğüm adam beni seviyordu ve bunu bana yine kendi gibi sert bir şekilde itiraf etmişti.
Yanan şöminenin başına gelip beni oturttuğunda Burcu hemen beni bir battaniyeye sarıp sarmalamıştı. Çünkü aşırı derece titiyordum, zatüre olamam imkansızdı bu durumda. Araz'a baktığımda soğuk sanki ona bir etki etmemişti. Gayet halinden memnundu. Burcu, ona da bir havlu ve battaniye getirmişti ancak almamıştı.
"Doktor'u arayacağım." diyip yanımızdan gittiğinde Burcu geldi yanıma. Hiçbir şey demeden saçlarımı kurulamaya başladı. Ben hâlâ tepkisiz bir şekilde beni tedavi etmeye çalışan arkadaşımı izliyordum.
"Merak etme, iyi olacaksın. Korkma sakın."
Yarım saat sonra gelen doktor üşüttüğümü ve dinlenmemi söyleyip gitmişti. Araz hemen yanında getirdiği korumalarından birine doktorun verdiği ilaçları alması için gönderirken Burcu da bizi Araz'la evinde misafir ettiği odada yalnız bırakıp gitmişti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MEYUS: BAŞLANGIÇ
Action"Bu bir başlangıçtı; umutsuzluğa, karamsarlığa ve mutsuzluğa..." Araz ve Seray'ın hikayesi bu. Biri karanlıklar içinde doğmuş, karanlıklar içinde öleceğini hayal eden dünyasında yaşıyor. Diğeri ise ışıkların her zaman açık olduğu ve asla kapanmay...
