21.03.2022
Selammm^^^
Nasılsınız görüşmeyeliii???
Neredeyse bir haftadır yoktum ama hemenn geri geldimmm..
Nasılsınız neler yapıyorsunuz???
Hadi bakalımmm keyifli bir bölümle baş başa bırakıyorum sizi,
Lütfen oylama ve satır arası yorumlarınızı eksik etmeyin.
Keyifli okumalar...
^
"Öpmek istiyorum seni, delicesine.."
^
11. BÖLÜM "ÖPÜCÜK"
Etrafım yemyeşil bir orman... kocaman büyük ağaçlar, kuş cıvıltıları ve kokusu ciğerlerimi delip geçen oksijen... üzerimde siyah renk bir elbise, saçlarım açık, rüzgar vurdukça uçuşuyor. İçimde kıpır kıpır eden korku, yürümemi söylüyordu ve çırılçıplak ayaklarımla ağaçların arasından geçe geçe gidiyordum nereye gittiğimi bilmeden. Yanımdan geçip giden sincap beni görmedi, tilki geçti o da görmedi. Ben görünmüyor muydum? Boş bir duvara bakar gibi önüme bakıyordum sonra bir ses ilişti kulağıma, denizin sesiydi bu. Dalgaların kıyıya vurdukça çıkardığı ses kulaklarımı delerken ellerimle kulaklarımı kapadım ve oraya doğru hızla ilerledim. Ayaklarıma batan hiçbir şey canımı acıtmıyordu ama yakın olduğunu biliyordum. Deniz'e doğru yürürken adım seslenildi ve olduğum yerde durdum.
"Seray..." annemin sesiydi bu. Gözlerim doldu hemen. Kurumuş dudaklarımı hareket ettirdim zorla ve bende anneme seslendim.
"Anne..." ses gelmedi. Etrafımda dönmeye başladığımda bu defa babamın sesini duydum.
"Seray..." Gözlerim dolmuştu ama akmıyordu. Neredeydim ben, neden bu haldeydim?
"Baba..." ses yok. Deniz'e doğru ilerlemeye devam ettim. Bir süre öylece yürüdüm. Sonra deniz tam karşımdaydı. Denizin dalgaları kıyıyı adeta tokatlıyordu. Üzerimdeki elbise açık olduğu için üşüdüm ve kollarımı bedenime sardım. Sonra bir ses daha duydum. Annemle babamın sesiydi.
"Seray git buradan, git!"
"Git kızım, git!"
"Anne, baba, neredesiniz?" Sonra kötü bir kahkaha ilişti kulağıma. Sağıma dönüp baktığımda annemle babamın diz çöktürülmüş başına silah dayanmış bir şekilde gördüm. Oraya doğru koştum, koştukça ayağıma az önceye kadar batmayan şeyler şimdi batıyor ve ayağımı acıtıyordu. Tam karşılarında durduğumda annemle babamın yüzü çok netti ama başına silah dayadığı adamın yüzü gözükmüyordu. Bu neydi böyle?
"Bırak onları!"
Yine bir kahkaha attı, silah patladı ve gözlerimi açtım.
"ANNE!"
"Bir şey yok uyumaya devam et. Dolabı kapatırken ya-" elimle yüzümü kapatıp ağlamaya başladığımda her şeyin bir rüya olduğunu anlamamla ağlamaya devam ettim. Yatağın kenarında bir ağırlık hissettiğimde geri çekildim ve bana korkarak bakan Araz'ı gördüm.
"Ne oldu?" Başımı olumsuz anlamada salladım ve üzerimdeki battaniyeyi üzerime çektim ve ağlamaya devam ettim. Bu kâbus neydi böyle? Kalbim hâla küt küt atıyordu, sanki... sanki kalbim ağzımda atıyordu. Derin derin nefesler alıp verirken tekrar konuştu Araz.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MEYUS: BAŞLANGIÇ
Action"Bu bir başlangıçtı; umutsuzluğa, karamsarlığa ve mutsuzluğa..." Araz ve Seray'ın hikayesi bu. Biri karanlıklar içinde doğmuş, karanlıklar içinde öleceğini hayal eden dünyasında yaşıyor. Diğeri ise ışıkların her zaman açık olduğu ve asla kapanmay...
