ADI YOK HALA #Wattys2018

"Geçmiş Mağlupsa, Gelecek Zaferlerle Dolu Demektir !"

2015-İstanbul

Geçmişte yaşadığım acılar, kayıplar, kötü hatıralar geride kalmıştı. Bugün yeni hayatımın ilk günüydü ve ben sadece bu duruma odaklıydım. Çünkü eğer geçmiş mağlupsa, gelecek zaferlerle dolu demektir.

Okula giriş yaptığım gibi arabamı park edebileceğim bir yer aramaya başladım. Araba modellerine bakılacak olursa zengin değil, baya zengin bir ortamı vardı. Selim babamın ısrarlarıyla kabul ettiğim Range Rover Evoque'mle fazlasıyla onlardan biri gibi görünüyordum. Zorla bile kabul etmiş olsam her gün o kadar mesafeyi taksiyle diken üstünde gelmek zor olurdu ve ben bunun için onlara minnettardım. Tıpkı benim için yaptıkları diğer her şey gibi...

Gözüme çarpan ilk yere park etmeye çalıştım. Çalıştım diyorum çünkü karşı yönden gelen kırmızı bir Audi R8 benimle neredeyse aynı anda hamle yapmıştı. Ama umursamadım ve arabamı güzelce park ettim.

Kural 1: Sakın kendinden başkasının hareketlerini ve dediklerini umursama.

Aynadan bana doğru sinirle gelen sarışın bir kokona günlük planlarımın arasında olmasa da benim için bir sakıncası yoktu. Arabamın yanına geldiğinde yüzünden de okunan siniriyle hırsla cama vurdu. Onun aksine son derece sakin hareketlerle arabamdan indim.

Ve 'Ne var ?' dercesine tek kaşımı kaldırdım. "Burası benim park yerim!" diye cırladı. Kulaklarımı tıkama isteğimi zor zaptederek sorarcasına "Yani ?" diyebildim. "Çünkü buraya hep ben park ederim!" diye cevap verdiğinde biraz önceki sakinliğimi ufak ufak kaybetmek üzereydim. "Ama gördüğün gibi ben park ettim. Şimdi çekil önümden derse geç kalıyorum." diyerek yanından geçmek için hamle yaptığımda adım attığım yere sarışın kokona da adım attı ve geçişimi engelledi. "Burayı benden başka hiç kimse kullanamaz. " diye sinirle söylenmeye devam ettiğinde "Senin ne ayrıcalığın var." diye cevaplamıştım. Saçlarını havalı zannettiği bir şekilde savurup ağır sprey ve parfüm kokusuyla beni boğduktan sonra "Okulun en popüler kızı olarak beni herkes tanır canım." demişti canın çıksın dercesine. Bu dediğiyle onun sadece sinirli bir sarışın kokona değil aynı zamanda 'Bayan küçük dağları ben yarattım!' olduğunu da anlamıştım. "Ben tanımıyorum. Ben tanımadığıma göre sandığın kadar popüler değilmişsin." demiştim.

Cevabımla beraber sinirle büyüyen gözleriyle tam bir şey söylemek üzereyken açık kalan ağzını öyle bırakmasına sebep olan şey bir adet 1.90 boylarında, mavi gözlü, kumral, yakışıklı -ımm tamam aşırı yakışıklı- genç olmuştu. Muhtemelen bu okulda okuyordu ve sarışın kokonanın ona olan ilgisi hala açık kalan ağzından da ortadaydı.

"N'oluyor burada ?" Pekala sesi de güzelmiş. Ortaya attığı lafa kendisini tanımadığım için cevap verme gereği duymadım ve bu görevi karşımdaki sarışın kokonaya bıraktım. Ki o da zaten dünden razıymış gibi hemen lafa atlamış ve kendini müdafaa etmeye çalışmıştı.

"Varoşun tekiyle uğraşıyorum görmüyor musun hayatım ?" demişti. Hayatım demişti. Ne yani bu sarışın kokona ve bu Zeus'un ikiz kardeşi sevgilimiydi ? Resmen 'Varoşun tekiyle uğraşıyorum hayatım demişti.' Varoşun tekiyle uğraşıyorum hayatımmış. Varoşun tekiyle.. Ne varoş mu? Varoş derken ?!

Kural 2: Gerektiğinde Kural 1'i unut ve Kural 3'ü devreye sok.

Sarışın kokona bana resmen hakaret etmişti ve ben hayatım kelimesine takılmıştım. Ben neden Zeus'un ikizini sahiplendiysem sanki! Çok güzel (!)

Kural 3: Damarına basan kişiyi direk göm.

Sorgular gözlerle bana bakan Zeus'un ikizine aldırmayıp 'Gelinim sana söylüyorum kızım sen anla' hesabı sarışın kokonaya hitaben "Arkadaşın bir elimde ayna bir elimde cımbız olayını fazla abarttığı için aynayı elinde unutmuş. Ona bakıp sana kendini anlatıyor herhalde." demiştim. Zeus'un ikiz kardeşi önce şaşkınlık ve hayretle büyüyen gözlerinin ardından gülmemek için dudaklarını dişlemek zorunda kalmıştı. Sahi bu çocuğun adı neydi acaba? Gamzesi de varmış. Düşüncelerimden sıyrılmamı sağlayan tabi ki de sarışın kokonanın cırtlak sesi olmuştu. Yine sadık Kural 1'imi uygulayarak ne dediğini umursamadan arkamı dönmüştüm.