Bölüm-9

550 25 10
                                    

   Sabah biraz geç kalkmıştın. Sonuçta tatildi. Bugün antremanında yoktu. Tüm gün evdeydin. Gezip tozacak arkadaşlarında yoktu. Vardı aslında ama böyle gezmelere gidecek kadar yakın değildiniz.

   Chan'da bugün izinli değildi. Tüm gün yatmaktan başka hiç bir şey yapamazdın. Kalkıp üstünü değiştirip dışarı çıktın. Azıcık müzik dinleyerek yürüyüş yapmak istemiştin. Parkları geziyordun. Oynayan çocuklara bakıyordun. Eskileri hatırlamaya başlamıştın. İstemiyordun o günleri hatırlamak. Güzel olsa bile unutmak istemiştin bir an. Unutmak istemiştin ama daha fazla anı aklına gelmişti. Yaptıklarınız,insanların sözleri hepsi aklında dolaşıyordun. Bazı şeyleri yeni anlamaya başlamıştın. Neden öyle yaptıkları,neden öyle davrandıklarını...

   Markete uğramaya karar verdin. Bir kutu ramen,içecek ve muzlu süt almıştın. Koreye geldiğinden beri muzlu süt içiyordun. Hoşuna gidiyordu.  Artık eve gitmeliydin.

   Eve vardığında hemen ellerini yıkadın. Ve mutfağa gittin. İçeceğini buz dolabına soğuması koyup su ısıtmak için su ısıtıcısını çalıştırdın. Dolabı açtığında eline bir paket düştü. Cips paketiydi. Onları bir tabağa boşaltıp sıcak suyu ramen kutusuna koydun. Normalde bu tür yiyecekleri çok sıklıkla yemezdin. Ama k-drama izlerken bunları yemek güzel oluyordu. Odana gidip açtığın sitedeki filmlere göz gezdirdin. Pek ilgini çeken film yoktu. Bu sefer animelere bakmaya karar verdin. Yeni bir anime çıkmıştı. Biraz açıklamasına göz gezdirdin. İyi gibi gelmişti. Açıp izlemeye başladın. Perdekeri kapatıp led ışıkları açmıştın. Çok iyi bir ortam hazırlamıştın kendine.

   Sonunda animenin 1.bölümünü bitirmiştin. Yiyeceklerinde bitmişti. 2.bölüme başlayacakken Chan kapıyı tıklatıp odaya girdi. Lambayı açtı. Seni masada,kucağında yiyecek tabaklarıyla otururken gördü. Kafanı ona doğru çevirdin. Birden kahkaha atmaya başladı.

- Ne yapıyorsun böyle?

- Canım sıkılmıştı anime izleyeyim dedim.

- Keşke beraber izleyebilsek ama abinin çok işi var.

- İstersen ramen yapabilirim sana.

- Gerek yok. Sen keyfine bak.
   Diyip kapıyı kapattı Chan. Sende kaldığın yerden devam ettin izlemeye.

   Öğlen olmuştu. Hatta akşam olmak üzereydi. 5.bölüme gelmiştin. Animenin 1.sezonunun bitmesine daha bir sürü bölüm vardı. Otura otura bacakların ağrımıştı. Azıcık evi gezdin. Abinin odasına girecektin ama işi vardır diye düşündün. Sıcak su dolu bardak bir eline,diger elinede bir kahve paketi alıp odana döndün. Tekrardan anime izlemeye devam ettin.

   Biraz daha zaman geçtikten sonra birden bağırışma sesi geldi. Hemen kalkıp salona gittin. Yengen Chan'a bağırıyordu. Anlamıştın neden geldiğini. Chan sesini yükseltmeden konuşmaya çalışıyordu. Sessizce onları izliyordun. Birden kapı çaldı. Hemen kapıyı açtın. Gelen amcandı. İçeri girmesi için geri çekildin. Amcan hemen yengenin yanına gitti. Yengen hala bağırıyordu. Amcan onu sakinleştirmeye çalıştırıyordu. Olanları oradan izliyordun. Karışmak istemiyordun.

- Tamam canım. Abartma sende. Mirasta bizim hakkımız yok ki. Vermemekte hak-

- Sen bir sus!!!
   Yengen amcanın sözünü kesmişti.

   Yengeni zaten sevmiyordun. Bu olaydan sonra dahada sevmemeye başlamıştın. Hemen Chan'ın yanına geçtin. Chan için üzülüyordun. Bu yaşında bunlarla uğraşması iyi değildi. Sesinide yükseltemiyordu,sinirlerine hakim olmaya çalışıyordu. Amcanın zoruyla yengen evden sonunda çıktı.

- Onun adına çok özür dilerim Chan. Bir daha olmaması için elimden geleni yapacağım.

- Sıkıtı yok amca.

- Hadi görüşürüz. İyi günler

- Sanada.

   Amcan evdeb çıkıp gitti. Chan da kendini koltuğa bıraktı ve derin bir nefes aldı. Yanına geçip oturdun.

- Off işim vardı. Zar zor izin aldım. Ben gidiyorum.

- Tamam abi. İstediğin bir şey var mı?

- Teşekkürler ama yok.

- Tamam.

   Odana gidip yatağına uzandın. Yatağının yanındaki sehpadaki kitabı açıp okumaya başladın. Karnın acıkmıştın. Mutfağa gidip bir şeyler hazırlamaya başladın. Belki Chan da acıkmıştır diye düşünüp onada bir şeyler hazırlamaya başladın. Güzel bir tabak hazırlayıp onun yanına gittin. Kapıyı tıklattığında içeriden "Gelebilirsin" diye sesi duyulmuştu. Kapıyı açıp;

- Abi acıkmışsındır diye düşündüm bir şeyler hazırladım sana.

- Ahh Y/N ne kadar düşüncelisin. Tam da zamanında yetiştin karnım çok acıkmıştı.
   Tabağı ona uzattın.

- Teşekkür ederim abiciğim.

- Bir şey değil abim. İçecek bir şey getireyim mi?

- Gerek yok yanımda soğuk kahve var. Bu bana yeter.

- Tamam o zaman ben odamdayım.

   Odana çıkıp kaldığın yerden anime izlemeye devam ettin. Akşam coktan olmuştu. 1 bölüm daha izlefikten sonra salona inip kitap okumaya başladın. Bir taraftan da Chan'ı bekliyordun. Kapı sesi geldi. Chan merdivenlerden iniyordu. Duş almıştı. Üzerinde oldukça büyük bir sweat-shirt vardı. Klasik şortunuda giymişti. Yanına gelip oturdu. İkinizde toktunuz.

- Azıcık gezinmeye ne dersin Y/N?

- Olabilir ama nereye gideceğiz?

- Bilmem bakarız.

- Tamam o zaman ben hazırlanayım. Ama sen duş almışsın ya üşütürsen??

- Yok ne üşütmesi yaa.

- O zaman saçını kurut. İstersen yardım edebilirim.

- Gerek yok ben yaparım. Sen git hazırlan.

- İyi o zaman.

   İkinizde hazırdınız. Dışarı cıkmıştınız. Korede gerçekten hayat gece başlıyordu. Herkes dışarıdaydı. Sabah gittiğin parklara gitmiştiniz. Chan bu parklarda olan anılarını anlatıyordu sana. Aslında bu seni mutlu etmişti ama onun anıları senin anıların gibiydi. Tanıdık geliyordu. O hatırlamak istemediğin anılar. Rahatsız olmuştun ama bunu Chan'a belli edemezdin. Zorlansanda belli etmiyordun.

   Artık çok geç olmuştu. Eve dönüyordunuz. Bir taraftan da sohbet ediyordunuz. Bu hiçbir zaman eksik olmazdı. Eve varmıştın. Chan odasına gitmişti. Sende üstünü değiştirip yatağına girdin. Şöyle bir günü gözden geçirdin. Değişikti. Karmakarışıktı. Umarım bir daha boyke karışık olmaz diye içinden geçirdin. Telefonuna gelen mesajla kafanı o tarafa çevirdin. Kaydedilmemiş bir numaradan mesaj gelmişti. Bildirim çubuğundan baktın mesaja. "Y/N umarım beni unutmamışsındır." Tek sıkıntı mesaj korece değil. Türkçe yazılmıştı...

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Herkese merhabaaa!!
Heyecanlı bir şekilde bitirmeye karar verdim. Umarım olmuştur. Aktif olmaya çok çalışıyorum. Pazartesiden sonra zar zor aktif olacağımı düşünüyorum ama olsun.
Eğer bir yanlışım varsa şimdiden özür dilerimm
Yorum yapmayı ve oylamayı unutmayınn!!

Bang Chan ile hayal et: AğabeyHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin