Bölüm-21

315 20 14
                                    

   Chan sonunda gelmişti. Gece geç saatte geldiği için bugün evdeydi. Dinlenecekti. O eve geldiğinde sen uyuyordun, bu yüzden görememiştin onu.  Ama sabah kalkar kalkmaz onun yanına gittin. O uyuyordu hala. Sessizcene yanına gelip uzandın. Yanağına bir öpücük kondurduktan sonra hafif gözlerini açtı. Karşısında seni görünce heyecanla:

"Y/NNN! Seni çok özledimmm."

"Bende seni abiii."

Direkt kucaklaştınız. Bir süre öyle kaldıktan sonra ilk ayrılan sen olmuştun.

Chan orada neler yaptığını sana anlattı. Sonra sende ona anlatmıştın. Havadan sudan konuştuktan sonra sen kendi odana dönmüştün. Chan'ın dinlenmesi gerekiyordu.

Bugün evde kalacaktın. Biraz Chan'la zaman geçirirdin. Hem kafanı dağıtmaya yardımcı olurdu.

Tabii Chan saat 2'de uyanmıştı. Bu zaman zarfı içerisinde canın çok sıkılmıştı. Youtube'de zaman geçirmiştin birazcık. Sonra hiç oynamadığın oyunları indirip oynamaya başladın. Böyle zaman öldürmüştün.

Chan uyanır uyanmaz senin yanına gelmişti.

"YN! Birşeyler yapalım mı?"

"Olurda yeni mi uyandın abi?"

"Evet. Tabii eve çok geç geldiğim için..."

"Ee? Neler yapmak istiyorsun?"

"Sen ne yapıyorsun ki?"

Yanına gelip ne yaptığına baktı.

"Oyun mu oynuyorsun?"

"Canım sıkıldığı için oynuyorum."

"Tamam hadi kalk birşeyler yapalım. Bir yerelere gidelim. Sen kahvaltı ettin mi?"

"Hayır, etmedim."

"Güzel. Gidip bir yerde birşeyler yiyelim."

"Olur."

Yataktan kalkıp telefonunu masana koydun.

"Et yiyelim mi? Canım bu günlerde çok çekiyo. Sen diyette misin?"

"Evet... Ama bir kereliğine bozabilirim. Antrenörümün bundan haberi olmaz."

"Tamam o zaman. Bende gidiyim hazırlanayım. Şu halime bir bak."

Üzerini gösterdi. İkiniz aynı anda güldünüz. Bir tshirt ve şort giymişti altına.

"Tamam. Bende hazırlanayım."

Odandan çıkıp kapıyı kapattı. Sende hemen üstünü değiştirdin. Çantana eşyalarını koyup odadan çıktın. Chan'ı beklemek için salonda koltuğa oturdun. Oda hazırlanıp merdivenlerden inip yanına geldi.

"Hazır mısın?"

"Hazırım."

"Tamam. Hadi çıkalım."

Evden çıktınız. Tabii Chan güvenlik konularında hassas olduğu için kapıyı 3 kez kilitlemişti. Ekstra "Anahtarını aldın mı?" Diye sormuştu. Halbuki kendi anahtarı vardı. Ve az önce kapıyı kilitlemişti...

Arabayı açıp sürücü koltuğuna yerleşti. Sende hiçbir şey demeden öne, onun yanına oturdun. Sana kısa bir bakış attıktan sonra arabayı çalıştırdı. En son öne oturduğunda hastaneden mutsuz bir haberle ayrılmıştınız...

17 yaşına gelmiştin. Artık büyümüştün. Yani sen öyle düşünüyordun. Ama Chan'a göre sen hala küçük bir çocuktun.

Kısa süre sonra bir lokantaya geldiniz. Chan senin elini tutup çekiştire çekiştire bir masaya getirtti. Hemen arkanızdan bir garson geldi ve siparişlerinizi aldı.

Bang Chan ile hayal et: AğabeyHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin