Is hij de ware? Ft. Bankzitters

Deel 30 :)

Matthy is gewoon officieel m'n vriendje.. Je kan me niet blijer krijgen!

*Fjuu-uutt* hoor ik achter ons en ik draai me om, er ontstaat een grote glimlach op Koen z'n mond en ik zie hem de andere wenken dat ze moeten komen. Ik kijk Matthy aan die ondertussen ook naar achteren keek en we schieten beide in de lach, Koen zoekt weer is sensatie haha.  Ik zie dat iedereen op ons af komt lopen en ik weet nu al dat ze vragen gaan stellen. 'En wat was dat net?' vraagt Koen met een grijns op z'n gezicht als iedereen nu bij ons staat, ik moet er om lachen want hij weet het best. Ik kijk Matthy wederom aan en hij moet er ook wel om lachen, ik geef Matthy een kus en de rest weet het meteen. Zijn we daar ook maar weer vanaf, ik haat het om te zeggen tegen mensen van: ja ik heb een relatie met.. Als je snapt wat ik bedoel. 

Ik heb eigenlijk nooit echt een relatie gehad, vroeger wel als kind maar dat is meer verkering tussen twee kleuters. Verder heb ik weleens gedate maar meer kwam daar niet uit. Het voelt zo goed met Matthy, al sinds het begin voelt hij vertrouwt en voel ik me geliefd. Rowena, Felicia en Guusje hebben me natuurlijk verlaten en hebben nooit meer contact met me gezocht, net zoals ze dat deden bij de jongens. Ik vind dat nog steeds heel kut, die meiden laten je stikken terwijl we al zo lang vrienden waren en zelfs samenwoonde. Matthy geeft echt om me, de andere jongens ook hoor, maar Matthy gewoon iets anders. Hij is zo lief maar helpt me ook goed, bij alles. 

Nou weer even terug naar het heden, we lopen met z'n alle naar het bootje en we gaan het water op. Juultje en charlotte zijn er ook, Lieke, de vriendin van Raoul, kon helaas niet mee. Robbie is de enige single nog maar dat komt vast snel goed, t is ook een lieve jongen. Ik en Matthy zitten achter op het bootje, we kunnen voor en achter zitten en het stuur is in het midden. De andere drinken voor wat maar wij wilde gewoon even samen zijn. 'Ik hou echt van je Matt' zeg ik en ik kijk naar boven (we liggen zeg maar en dan lig ik tussen z'n benen). 'Ik hou ook echt van jou Jazz' zegt hij en hij geeft me een kusje. Ik kijk richtingen stuur en zie Koen en Juultje deze kant op lopen. 'Hey hey' zegt Juultje 'Heyy' zeg ik en ze komen op het zelfde bankje zitten als wij. 'Zullen we zo gaan zwemmen?' vraagt Koen en ik zie Matthy enthousiast knikken, 'ik vind t goed hoor, ga je ook mee?' vraagt juultje en ze kijkt naar mij. Ik knik terwijl ik weet dat ik dat eng vind, nu zie je alleen m'n littekens op m'n armen en benen maar dalijk ook op m'n buik. Niet alleen zie je me littekens maar m'n buik zelf vind ik al een probleem op zichzelf, ze vinden me sowieso dik en lelijk. Kut.. ik ga te veel nadenken. Ik hoor ze praten maar weet niet wat ze zeggen, ik zit helemaal in mezelf en die klote stemmen komen weer.

 ~Misschien moet je gewoon niet gaan zwemmen met dat dikke lijf van je, dan word je ook niet uitgelachen. Misschien is dat beter, dan hebben ze het tenminste gezellig en verpest je het niet Jazzmin. Ze vinden je niet leuk, Matthy neemt geen relatie met je omdat hij je leuk vindt. Dat doet hij alleen omdat je zogenaamd zielig bent, je bent echt een aansteller. Ze gaan dalijk eten maar je eet niet mee, dat verdien je niet.~

Ik begin het warm te krijgen, ik voel een paniek aanval komen. Kut nee niet hier, niet nu.~ Jazzmin doe nou is normaal~  'Gaat het Jazzmin?' vraagt iemand en ik schud m'n hoofd zodat ze zien dat het niet gaat. 'Wat voel je?' vraagt weer iemand maar ik kan niet antwoorden, ik begin te huilen en trillen. M'n ademhaling word moeilijker en het wordt nog warmer om me heen. Ik voel twee armen om me heen die m'n knuffelen en diegene geeft me ook een kus op m'n haar. 'Het komt goed Jazz, rustig in en uit ademen. Ik ben bij je' hoor ik en ik probeer rustig te ademen. Ik lig tegen iemand aan en voel een rustige hartslag waardoor ik zelf ook iets rustiger word. Ik tril nog steeds en heb het ok nog warm maar m'n ademhaling gaat beter, ik krijg water aangeboden maar ik wil het niet. Ik kom langzaam bij en hoor beter wat mensen zeggen en zie beter wat en wie voor me zitten en om me heen staan. Gelukkig zijn alleen Robbie en Raoul erbij gekomen, ik schaam me kapot. 'Gaat het weer een beetje schat?' vraagt Matthy als ik omhoog kom en recht op ga zitten. ik knik en neem toch even een slok van het water wat me aangeboden was. 'Sorry' is het enige wat ik kan uitbrengen, ik ben moe en heb geen zin om te praten. 'T is oke Jazz, het werd waarschijnlijk even te veel' zegt Raoul terwijl hij een arm om me heen slaat, Ik knik als soort bedankje ofzo. 

Ik baal, ik baal ervan dat ik niet normaal kan zijn en paniek krijg als ik besef dat ik ga zwemmen en dat mensen me dan zien. Waarom ben ik zo?

Hey mensjes, een nieuw deeltje voor jullie! wederom niet zo lang maar t is oke.
Joee, ik ga zwemmen met deze hitte :)

18-07-2022