Deel 25 :)

825 7 2
                                    

⚠️Dit deel bevat een stukje over de dood van iemand en begrafenis enzo. Ik zet aan het begin 🔈dit teken en aan het einde ook zodat je het kan overslaan als je dat liever niet wilt lezen.⚠️

Ik kan het niet uitschakelen, tenminste ik weet niet hoe dat moet. Ik probeer ze vaak te negeren maar soms lukt het niet en wordt het te veel. Net zoals net...

'Zou je kunnen vertellen waarom je in paniek raakte of wil je dat liever niet?' vraagt Raoul die nog steeds naast me zit. Ik denk even na of ik t ga vertellen over al die stemmen, ik besluit daar niks over te zeggen maar even iets te bedenken waardoor het zou komen. 'Uhm nou ik denk dat het allemaal even te veel werd. Die eetstoornis en m'n vader enzo, ik moet het nog even verwerken denk ik.' zeg ik maar gewoon. Misschien zit er ergens wel een kern van waarheid in, het is ook allemaal best veel en misschien dat die stemmen daardoor komen. 'Ja dat snappen wij Jazz, best een pittige periode zo. Wij willen je graag helpen maar dat kunnen we alleen als jij dat wilt en dan moet je ons altijd dingen zeggen die in je hoofd rond gaan. Wij kunnen dan kijken hoe we iets oplossen' zegt Raoul en ik knik 'Dankjewel'. Ik weet dat ik dit gevecht aan moet gaan en dat ik moet praten met de jongens maar dat is een stap die ik nog niet durf te zetten. Het voelt een beetje alsof dat een stap dichter bij de afgrond is terwijl het juist een stap verder van afgrond weg is. 

'Hey gappies' roept Koen als hij ineens binnen stapt 'Hey Koentje' zeg ik en ik zet even een behoorlijk neppe glimlach op. 'Is er iets gaande?' vraagt hij verbaasd als hij even goed kijkt en ons allemaal zo ziet zitten. 'Beetje' zegt Robbie dan, ik weet dat Koen het ook moet weten maar dit is zo abrupt. 'Oh oke, wacht ik hang even m'n jas op en dan wil ik t graag weten' zegt hij terwijl hij naar de kapstok loopt. 

'Wat is er aan de hand dan?' vraagt hij als hij een stoel van de eettafel pakt en naast ons komt zitten. 'Jazzmin had net een paniek aanval en dat kwam door dat het allemaal even veel werd, Het overlijden van der vader en der eetstoornis.' legt Raoul rustig uit. Ik knik maar gewoon want wat moet ik anders, het wordt niet ongemakkelijk stil maar het wordt wel stil. 'ah wat vervelend, kunnen wij je helpen?' vraagt Koen dan aan mij. 'Ik weet niet zo goed hoe, ik denk dat ik het vooral zelf moet verwerken' zeg ik. ~ Ja precies Jazzmin, JIJ ZELF, jij moet dit oplossen en de jongens niet. Daarbij oplossen waarom, t gaat prima zo toch? Kijk dat paniekerige is onzin dat hoeft niet hoor maar verder is het prima zo lijkt mij~ zeggen die klote stemmen weer. Gvd kunnen die nou nooit ff niks zeggen, telkens als ik denk dat ik iets goed doe of zeg komen ze weer, misschien moet ik naar ze luisteren zodat het minder wordt. 'We hebben afgesproken dat ze het zegt als er dingen door haar hoofd spoken zodat we kunnen praten en misschien een oplossing voor dat geen hebben' zegt Raoul en ik knik wederom. 'Oke nou dan doen we dat inderdaad. Komt goed Jazzmin' zegt hij en hij geeft me een knuffel.

 'Het is bijna 15:00 en om half 4 moeten we weg, dus ik ga me even klaarmaken' zegt Matthy. Ik moet ook want anders zie ik er niet uit op die begrafenis. 'Ik ga ook even' zeg ik en ik sta op, ik kijk niet meer achterom want dan zie ik sowieso allemaal blikken op mij gericht. Ik loop Matt z'n kamer in en pak m'n outfit, ik duik zijn badkamer in en Matthy gaat in een andere badkamer. Ik kleed me om, doe een beetje make up op zodat je m'n wallen niet ziet en m'n rode ogen ook niet. Het is een natuurlijke look maar wel mooi. Ik doe m'n sierraden om en doe m'n haar, eerst maak ik het volledig nat want ja krullen he en daarna doe ik er krulspul (lol gekke benaming eig) en komen m'n krullen mooi tevoorschijn. 'Jazz are you done?' roept Matthy als hij z'n kamer in komt 'Ja ik ben klaar, ik kom' zeg ik en ik doe nog even parfum op (Ariana grande parfum natuurlijk hahah, is echt goeie. vooral sweet candy) . Ik loop de badkamer uit en daar staat Matthy in pak en al, het is echt mooi. 'Je ziet er echt goed uit' zeg ik en loop naar hem toe. 'Jij ook schat' zegt hij en geeft me een kusje. Ik krijg telkens als ik hem zie vlinders in m'n buik, ik hou echt van hem. We lopen richting de woonkamer en krijgen allebei complimentjes over onze outfits. 

Is hij de ware? Ft. BankzittersWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu