'Zo je hebt Milo nog niet gevonden?' vraag ik plagerig 'nee ik zou mijn god niet weten waar hij zit' 'ik weet t' zeg ik met een grijns 'Maar ik zeg niks' vervolg ik daarna.
'Oh weet je t zeker?' vraagt hij met een grijns en geeft Koen z'n camera. 'Weet je t heel zeker?' vraagt hij nogmaals en hij kom op me afrollen in z'n rolstoel. Ik ren weg maar word achtervolgd door Matthy, hij is best snel en kan hij me pakken. Ik gil en voel twee handen om m'n middel die me eerst bij hem op schoot trekken en vervolgens beginnen te kietelen. 'AH MATT!' gil ik 'Weet je nog steeds zeker dat je niks gaat zeggen?' vraagt hij met een grijns terwijl hij me blijft kietelen. 'OKE OKE GENADE!' gil ik en hij stopt 'Ik geef je een hint' zeg ik helemaal buitenadem als ik weer recht op sta. 'T ruikt daar niet zo lekker' vertel ik hem terwijl hij z'n camera weer ophaalt bij Koen. 'Oke oke en nog meer?' vraagt hij 'Uhm klein' zeg ik snel. 'Meer ga ik je niet vertellen' voeg ik toe. 'Klein en t stinkt?' herhaalt hij met een verbaasde blik, ik knik als goedkeuring en hij rolt richting de kliko. Hij zegt niks en trekt in 1 keer de deksel van de kliko af 'JA HEBBESS!' roept hij hard en ik moet lachen. Milo komt omhoog en is dus ook gevonden, 'Nu Roelie nog' zeg ik in de camera. 'Jup maar waar zit hij?' vraagt hij en kijkt mij aan 'Deze keer weet ik het echt niet' reageer ik. 'Mag ik z'n locatie vragen?' vraagt hij aan de jongens 'Van mij mag t' zegt Robbie en Koen en Milo zijn t er mee eens. Ik vind t ook wel prima want dan hebben we hem sneller.
'Jaa' roept Matthy als hij de deur van een toilet opent en Roelie ziet staan op de toilet. 'nee he. t was hier wel lekker rustig' zegt hij lachend als hij van t toilet stapt. We praten nog even kort over de verstop plekken en sluiten daarna de video af.
'Vond je t leuk?' vraagt Matthy als we terug naar de auto gaan. 'Ja zeker! Alleen nu wel heel moe en beetje hoofdpijn' vertel ik hem. 'Wil je op schoot?' vraagt hij dan aan me en dat sla ik natuurlijk niet af. Ik ga voorzichtig zitten en samen rollen we naar de auto. T besef komt dan dat we weer in de auto gaan, m'n spanning zit dan ook best hoog. 'Komt goed Jazz' zegt Matthy als we naast elkaar in de auto zitten en ik knik. Ik leg m'n hoofd op zijn schouder en doe m'n ogen dicht. Binnen mum van tijd ben ik in slaap gevallen.
'Jazz, we zijn er.' hoor ik iemand zeggen en ik open langzaam m'n ogen 'mhm' antwoord ik en ik kijk om me heen. 'Kom je schat?' en ik knik, ik kruip uit de auto en rek me nog even uit. Dan ga ik samen met Matthy ook naar binnen.
'is het goed als ik al ga slapen?' vraag ik 'Ja tuurlijk' antwoord Robbie en iedereen knikt' 'Slaaplekker' hoor ik Raoul zeggen en ik loop richting de slaapkamer. Ik doe een groot shirt aan en een kort stof broekje en ga in bed liggen. Zodra m'n hoofd het kussen raakt slaap ik al.
POV Matthy
'Moet er nog iemand wat te drinken?' vraag ik en ik sta op van de bank. 'Nee hoor' hoor ik en dus is t makkelijk, ik hinkel naar de keuken en pak een glas cola voor mezelf.
'We moeten denk ik ff beetje bij praten' zeg ik als ik weer ga zitten. 'Oke, waar wil je over praten?' vraagt Koen serieus 'Over Jazzmin' zeg ik eerlijk. Ik krijg wat bezorgde blikken geworpen en begin met m'n verhaal
'Het gaat weer wat slechter met haar. Van de week heeft ze zichzelf weer pijn gedaan en ze vertelde me dat ze zich slecht voelt. Mentaal moe legde ze uit. Ik heb ook t idee dat het met eten niet best gaat. Ze eet minder en onregelmatig waardoor ze soms gewoon niet eet. Aankomende vrijdag moet ze naar het ziekenhuis voor een controle en ze is best bang, net zoals dat ze is voor auto rijden op t moment. Ik weet niet zo goed hoe ik haar ken helpen maar ik wil wel helpen want ik wil niet dat het nog slechter gaat.' Ik zie de jongens knikken en ze begrijpen me volgens mij. 'Ik denk dat we eerst moeten helpen om dat eetschema weer op te pakken, het mentale stukje is lastiger om te helpen vanuit ons omdat we geen psycholoog zijn. We zouden kunnen vragen aan der of ze met iemand wil praten buiten ons. Kijken of dat wat zou helpen. Het schema hangt nog op de koelkast dus dat moeten we gewoon weer oppakken en beter op letten.' vertelt Raoul en ik ben het er wel mee eens .'Ik zal het met der overleggen of we inderdaad niet iemand kunnen zoeken die haar wil helpen en met der wil praten over het mentale stuk' zeg ik en ik zie Raoul knikken. 'Dankje jongens, dat ik ff m'n verhaal kwijt kon' zeg ik 'tuurlijk kan dat, mag altijd' zegt Robbie en ik knik.'Ik ga denk ik maar naar bed' zegt Milo als we een aflevering van een serie hebben gekeken. 'Is goed, ik ga ook' zeg ik en hinkel achter hem aan. 'slaaplekker boys' zeg ik als ik bijna m'n kamer in loop. Ik kleed me zachtjes om en ga naast Jazzmin in bed liggen. 'Ik hou van je' zeg ik en geef der nog een kusje. Daarna val ik zelf ook in slaap.
Feest, dit was deel 45 :) Bedankt allemaal voor de 4,5K reads en ik hoop dat jullie m'n boek verder blijven lezen! xx mij
24-08-2022
JE LEEST
Is hij de ware? Ft. Bankzitters
FanficIs hij de ware? Het boek dat je wel wilt lezen als je van fanfictions houdt! Jazzmin (23), Rowena (22), Felicia(23) en Guusje (23) zijn beste vriendinnen en wonen samen in een huurhuisje in Utrecht. Ze zijn al heel lang beste vriendinnen en studere...