Mr. Suplado

Chapter 9.

FRANCIS'S POV

Nagbubuhat ako ngayon ng mga libro. Napalingon ako kay Shar. Mukha namang nag eenjoy sya.

Okay! Naglalakad kami pabalik sa room at ang ingay - ingay ni Shar! Napasigaw tuloy ako at dahil may klase, nagalit samin yung teacher at eto! Pinaglinis kami ng Library.

Amp. Walang ibang tao dito. 5 pm na kasi.

"Kasalanan mo to e."-ako-

"Ha? Pano ko naman naging kasalanan? E ikaw yung sumigaw e."-Shar-

"Pano ininis mo ako!"-ako-

"Pano ayaw mong mamansin!"-Shar-

"Pano……"-ako-

Hay. Wag na nga. Pointless lang pakikipagtalo sa kanya.

After 1 hour ay natapos na namin ang pinapagawa samin.

"Yehey! Uuwi na tayo."-Shar-

Nauna na ako papuntang pinto. Pagkahila ko nun ay hindi ko mabuksan.

Huh?

Tinry ko ulit.

Nakalock sa labas!

"O ayaw mo pang lumabas?"-Shar-

"Nakalock e."-ako-

Tinry nya din buksan yun pero ayaw talaga.

"Hala! Pano yan?"-Shar-

"Nasan cp mo?"-ako-

"Ay oo nga pala!"-Shar-

Kinuha nya ang cp nya sa bulsa.

"Amp! Low bat!"-Shar-

"Hay nako! Itapon mo na nga yan!"-ako-

"Bakit ikaw? Nasan cp mo?"-Shar-

"Nasa locker!"-ako-

"Wow! Locker na pala ngayon ang nagamit ng cp!"-Shar-

Natawa sya pagkatapos nun.

"Natatawa ka pa sa sitwasyon natin?"-ako-

"Nakakatawa kaya."-Shar-

Baliw.

"Pano na?"-ako-

"Maghintay na lang tayo ng dadaan."-Shar-

Okay! 6 pm na din e.

Umupo na lang ako sa isang upuan. Si Shar naman ay natingin ng mga libro. Bubuklatin nya tas ibabalik. Walang magawa.

Ilang oras na ang nakakalipas! 9 pm na pero wala pa ring nadaan.

"Hala! Lagot tayo!"-Shar-

There's no use kung nagpapanic pa ako. Bahala na.

Umupo sa tabi ko si Shar.

"Ang dami- daming upuan, bakit dito ka pa pupwesto?"-ako-

"E kasi baka mamaya mamatay yung ilaw."-Shar-

Okay. Yaan mo na nga.

"Gutom ka na ba?"-Shar-

"Hindi."-ako-

Sakto naman na tumunog ang tiyan ko.

"Ikaw hindi, pero yung mga bulate mo sa tiyan, gutom na! Hahaha"-Shar-

May kinuha sya sa bag nya.

"Eto o! Gumawa ako ng sandwich. Madami to kaya mabubusog tayo dito!"-Shar-

Totoong gutom na ako kaya kumuha na ako ng sandwich.

Pwe!

"Ano palaman nito?!?"-ako-

"Peanut butter plus cheese plus strawberry jam! Masarap ba?"-Shar-

Masarap? E lasa ngang! Basta!

Napalingon ako sa kanya. Naghihintay sya ng sagot ko.

"Oo."-ako-

Hindi masarap promise!

Bigla na lang naging sobrang lapad ng ngiti ni Shar.

Kahit ilang beses na syang ganito, parang ang saya- saya ko dahil alam kong dahil sakin kaya nakangiti sya.

"May tanong lang ako Kiko."-Shar-

Nilingon ko sya.

"Ano yun?"-ako-

"Bakit ka nagpapanggap na suplado?"-Shar-

Sobrang nagulat ako sa tanong ni Shar.

"Ano na naman ang sinasabi mo?"-ako-

"Wag ka nang magkaila Kiko! Alam ko naman na mabait ka talaga. Pero bakit kailangan mo pang magpanggap na suplado?"-Shar-

Tss. Bakit nga ba?

Simple lang naman. Ayaw ko nang masaktan. Ayaw ko nang mapalapit pa sa isang tao o bagay o kahit sa ano! Ayaw ko lang na makaramdam na naman

Bumuntong- hininga ako.

"Kahit naman sabihin ko sayo, hindi mo maiintindihan."-ako-

"E pano ko maiintindihan kung di mo sasabihin?"-Shar-

Hay..

Wala naman sigurong mawawala kung ikukwento ko kay Shar.

"Basta! Promise mo! Wala kang ibang pagsasabihan?"-ako-

"Oo naman! Promise! Cross my heart, hope to die."-Shar-

Natawa naman ako.

"E kasi nga. Nasaktan na ako dati. Mabait naman talaga ako pero inabuso yun ng babaeng minahal ko."-ako-

"Panong inabuso?"-Shar-

"Hindi nya pala ako minahal, ginamit nya lang ako para may taga gawa sya ng mga hw nya. Ang tanga ko e."-ako-

Tumayo si Shar.

"Alam mo, hindi mo deserve ang mga ganung babae! Nakakainis sya!"-Shar-

"Wow. Dalang- dala?"-ako-

"E kasi naman! Dahil sa walang kwentang babaeng yun, no offense, nagka ganyan ka na."-Shar-

Natawa ako.

Wala naman talaga syang kwenta.

Masaya pala pag nasabi na tong tinatago kong hinanakit? Hahaha

-------------

Vote and comment :) thanks!