ဂ်ီေဆာင္း တကၠသိုလ္ဆိုတာက နာမည္ႀကီးတဲ့အေလ်ာက္ ေသာက္ေၾကာတင္းေလးေတြတအားမ်ားလြန္းသည္။ အာဏာရွိလူတန္းစားေတြရဲ႕ သားသမီးေတြဆိုတဲ့ ေခါင္းစဥ္ေအာက္ ေက်ာင္းေကာင္စီမွအစ ေျပာရဲဆိုရဲမရွိ။
”ကိုကို ဂ်ီေဆာင္းတကၠသိုလ္က တအားခမ္းနားတယ္မလား အထက္တန္းၿပီးရင္ အဲ့မွာ Scholar ရေအာင္လုပ္မလို႔ ”
”နင္တက္ခ်င္ေနတာဆိုလုပ္ေပါ့ အခုထိငါ့မ်က္လုံးထဲခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ ေက်ာင္းသားမေတြ႕ဘူး ”
ေဆာင္းဟာက ရယ္ေလေတာ့သည္။
”ကိုကိုကစိတ္မရွည္လို႔ရမလား အခုက တကယ့္တကၠသိုလ္ဆရာျဖစ္ေနၿပီ ”
လစာေကာင္းသေလာက္ လ်စ္လ်ဳရႈသင့္တာေတြမ်ားသည္။ တစ္ပတ္ေလာက္ရွိေသးေပမယ့္လည္း အတန္းပိုင္ေတြကို လာဘ္ထိုးတာကလည္းမ်က္စိေရွ႕။
**
”ေဟး ေက်ာင္းသားေတြ အတန္းမတက္ဘဲ ဘာလုပ္ေနတာလဲ ဘယ္အခန္းကလဲ ”
ပီေကဝါးေနသည့္ ေက်ာင္းသူမေလးတစ္ေယာက္ႏွင့္ ေယာက်္ားေလးႏွစ္ေယာက္အပါအဝင္ စုေဝးေနတာျဖစ္သည္။
ထိုထဲကမွ ေအးစက္ေသာမ်က္ႏွာေပးႏွင့္ ေကာင္ေလးက ေဆးလိပ္ကိုင္ထားေသးတာ။
”ေဆးလိပ္ေသာက္ေနတယ္? စည္းကမ္းထိန္းသိမ္းေရးေရာက္ခ်င္ေနၾကတာလား ဒီလိုေက်ာင္းကိုလာၿပီး”
ေဆးလိပ္အား ေျခေထာက္ဆီသို႔ပစ္ခ်ကာနင္းေျခသည္။
”ရၿပီလား ”
ယဥ္ေက်းျခင္းအမူအရာကင္းမဲ့စြာတုံ႕ျပန္ၿပီး ဂ႐ုမစိုက္ဟန္လုပ္ကာထြက္သြားသည္။
နာမည္ကဒ္ျပားကို ဖတ္မိလိုက္ရသည္က ကြၽန္ေတာ္သင္တဲ့အခန္းကျဖစ္သည္။
”Jeon Jungkook? ”
ေသာက္လက္စေဆးလိပ္အား တစ္စုံတစ္ေယာက္ခိုင္းေစမႈေၾကာင့္ လႊတ္ပစ္တာမ်ိဳးလုပ္ေလ့မရွိ။
”Jungkook က ေဆးလိပ္ေသာက္တာကို တားရင္မႀကိဳက္တာ အခုဘယ္လိုျဖစ္တာလဲ ”
ဟာယြန္းက ကပ္ေျပာေတာ့ ဂ်ဳဟြန္းလဲပါလာသည္။
”အဲ့ဆရာကို တစ္ခုခုလုပ္မလား ငါတို႔ကိုအာဏာျပသြားတာ မေက်နပ္ဘူး ”
